De overmatige consumptie van zout, door het vele keukenzout in ons (fabrieks)eten, wordt traditioneel aangewezen als de belangrijkste oorzaak van hoge bloeddruk. Die hypertensie is weer een van de belangrijkste factoren in hart- en vaatziekten. Jarenlang een te hoog zoutgebruik heeft een verzwakkende werking op de aderen en het hart.
Cardiovasculaire aandoeningen zijn, met longkanker en dementie, de belangrijkste doodsoorzaak in Nederland. Vandaar de aanbeveling zuinig te zijn met zout.
Geen officiële grens voor suiker
Dat kan zo zijn, zeggen de Amerikaanse onderzoekers James DiNicolantonio en Sean Lucan, maar een ander wit kristal doet meer kwaad als het om het ontstaan van hoge bloeddruk en cardiovasculaire aandoeningen gaat: suiker.
Dat een hoog suikergebruik een effect op de bloeddruk heeft, is ook niet nieuw. Maar terwijl er een advies geldt voor zout van niet meer dan 6 gram per dag (dat algemeen flink wordt overschreden), wordt er geen grens aangegeven voor suiker. Ook niet door officiële Nederlandse voedingskundige instanties.
De hoge zoutinname is het gevolg van het vele bewerkte, kant-en-klaar eten in het westerse dieet. Maar wat zit er nog meer in dat voedsel behalve zout? Snelle koolhydraten, waaronder suikers en geraffineerd meel dat zich in het lichaam als suiker gedraagt.
Verleg de aandacht van zout naar suiker
Het wordt tijd dat de instanties die zich bezighouden met richtlijnen voor gezonde voeding zich minder druk maken om zout en meer om suiker, zeggen de onderzoekers. Sterker nog, als de voedingsmiddelenindustrie gehoor zal geven aan het verzoek minder zout te gebruiken, zal de suikerconsumptie stijgen.
De onderzoekers zijn namelijk van mening dat het lichaam zelf het zoutniveau dusdanig goed reguleert, dat het risico van te veel zout binnen de perken wordt gehouden. Dat houdt ook in dat een mogelijk tekort aan zout bijgegeten zal worden. Met een hogere suikerconsumptie tot gevolg.
'Er is 'overtuigend bewijs'
In hun artikel in het online tijdschrift Open Heart geven ze een overzicht van de literatuur over de schadelijkheid van suiker in verband met hart- en vaatziekten.
‘Overtuigend bewijs van elementair onderzoek, bevolkingsstudies en klinisch onderzoek wijst suikers, in het bijzonder fructose, aan als belangrijkste oorzaak van hypertensie,’ schrijven ze.
Vooral de fructose uit de toegevoegde suiker in frisdrank en zoetigheden hebben een groot effect op de bloeddruk. De onderzoekers geven vijf mechanismen aan waardoor fructose de bloeddruk verhoogt. Eén daarvan is het vasthouden van zout door de nieren.
Nederland in de gevarenzone
Het bewijs laat zien dat wie minstens een kwart van zijn calorieën uit suikers haalt, een drie keer zo hoge kans op een cardiovasculaire aandoening krijgt als iemand met een inname van minder dan 10 procent.
De Nederlandse bevolking haalt volgens de laatste Voedselconsumptiepeiling uit 2010 21,3 procent van de dagelijkse energie uit suiker. Dat ligt binnen de marge van de door het Voedingscentrum aanbevolen dagelijkse koolhydraatinname van 40 tot 70 procent. Van de genuttigde koolhydraten is gemiddeld ongeveer de helft suiker. De officiële adviezen zouden Nederlanders dus in de gevarenzone laten door de gebrekkige aandacht voor suiker.
De onderzoekers roepen op tot het opstellen van strikte voorschriften voor het gebruik van toegevoegde suiker en voor een aparte waarschuwing voor excessief fructosegebruik. Dat laatste geldt vooral voor jongeren die veel frisdrank drinken.
Fotocredits: Candies, Rego Korosi
Dit artikel afdrukken
Cardiovasculaire aandoeningen zijn, met longkanker en dementie, de belangrijkste doodsoorzaak in Nederland. Vandaar de aanbeveling zuinig te zijn met zout.
Geen officiële grens voor suiker
Dat kan zo zijn, zeggen de Amerikaanse onderzoekers James DiNicolantonio en Sean Lucan, maar een ander wit kristal doet meer kwaad als het om het ontstaan van hoge bloeddruk en cardiovasculaire aandoeningen gaat: suiker.
Dat een hoog suikergebruik een effect op de bloeddruk heeft, is ook niet nieuw. Maar terwijl er een advies geldt voor zout van niet meer dan 6 gram per dag (dat algemeen flink wordt overschreden), wordt er geen grens aangegeven voor suiker. Ook niet door officiële Nederlandse voedingskundige instanties.
De hoge zoutinname is het gevolg van het vele bewerkte, kant-en-klaar eten in het westerse dieet. Maar wat zit er nog meer in dat voedsel behalve zout? Snelle koolhydraten, waaronder suikers en geraffineerd meel dat zich in het lichaam als suiker gedraagt.
Verleg de aandacht van zout naar suiker
Het wordt tijd dat de instanties die zich bezighouden met richtlijnen voor gezonde voeding zich minder druk maken om zout en meer om suiker, zeggen de onderzoekers. Sterker nog, als de voedingsmiddelenindustrie gehoor zal geven aan het verzoek minder zout te gebruiken, zal de suikerconsumptie stijgen.
De onderzoekers zijn namelijk van mening dat het lichaam zelf het zoutniveau dusdanig goed reguleert, dat het risico van te veel zout binnen de perken wordt gehouden. Dat houdt ook in dat een mogelijk tekort aan zout bijgegeten zal worden. Met een hogere suikerconsumptie tot gevolg.
'Er is 'overtuigend bewijs'
In hun artikel in het online tijdschrift Open Heart geven ze een overzicht van de literatuur over de schadelijkheid van suiker in verband met hart- en vaatziekten.
‘Overtuigend bewijs van elementair onderzoek, bevolkingsstudies en klinisch onderzoek wijst suikers, in het bijzonder fructose, aan als belangrijkste oorzaak van hypertensie,’ schrijven ze.
Vooral de fructose uit de toegevoegde suiker in frisdrank en zoetigheden hebben een groot effect op de bloeddruk. De onderzoekers geven vijf mechanismen aan waardoor fructose de bloeddruk verhoogt. Eén daarvan is het vasthouden van zout door de nieren.
Nederland in de gevarenzone
Het bewijs laat zien dat wie minstens een kwart van zijn calorieën uit suikers haalt, een drie keer zo hoge kans op een cardiovasculaire aandoening krijgt als iemand met een inname van minder dan 10 procent.
De Nederlandse bevolking haalt volgens de laatste Voedselconsumptiepeiling uit 2010 21,3 procent van de dagelijkse energie uit suiker. Dat ligt binnen de marge van de door het Voedingscentrum aanbevolen dagelijkse koolhydraatinname van 40 tot 70 procent. Van de genuttigde koolhydraten is gemiddeld ongeveer de helft suiker. De officiële adviezen zouden Nederlanders dus in de gevarenzone laten door de gebrekkige aandacht voor suiker.
De onderzoekers roepen op tot het opstellen van strikte voorschriften voor het gebruik van toegevoegde suiker en voor een aparte waarschuwing voor excessief fructosegebruik. Dat laatste geldt vooral voor jongeren die veel frisdrank drinken.
Fotocredits: Candies, Rego Korosi
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Grappig toch eigenlijk, weer een 'vaststaand feit' omver geschopt. Hoeveel zouden er nog komen, (tientallen) jaren van de daken geschreeuwde waarheden die dan plots compleet fout blijken te zijn? Deze eeuw wordt echt een eeuw van rechtzetten wat er in de vorige verkeerd is gedacht.
Als fructose de boosdoener is, waarom wordt geraffineerd meel dan ook genoemd ? Zetmeel wordt toch omgezet naar glucose, of niet ?
Enkele opwellende opmerkingen mijnerzijds:
1. Zout, daar wordt in huis- tuin- en keukengebruik natriumcloride (NaCl) onder verstaan, maar daarnaast is ondermer (onder veel meer zelfs) ook het in chemische zin verwante kaliumchloride (KCl) een zout.
2. Het komt met verwante stoffen (zoals ook met bijvoorbeeld omega-3 en omega-6 vetten) wel meer voor dat het van belang is in welke verhouding men die verwante stoffen inneemt.
3. Het ontbreekt ons stelselmatig aan kalium (ook wel potassium genoemd); remedie: meer groenten eten. Voor de paleo-aanbidders: de oermenns zal (bijna) ongetwijfeld geen kans gezien hebben om echt veel natium in te nemen, maar via zijn groente-inname waarschijnlijk wel goed wat kalium.
4. NaCl zou de bloeddruk verhogen. Een hoge bloeddruk veroorzaakt een grotere kans op falen van het hart. Dat "dus" NaCl de kans op een hartfalen verhoogt kan waar zijn, maar ook niet waar zijn. Het lijkt heel logisch: A>B en B>C dus A>C (> = 'de oorzaak van'). Op zich is dat ook logisch althans -wat in strikt logische zin niet hetzelfde is- voor de hand liggend, maar in een complex systeem als het lichaam is, kan het zijn dat B niet uitsluitend veroorzaakt wordt door A en kan het zijn dat C niet alleen veroorzaakt wordt door B. Dan zijn er andere wegen die van A uitgaan en/of naar naar C lopen dan alleen van A naar C via B. Neem bijvoorbeeld 'iets' (=A) verhoogt het cholesterolgehalte in het bloed (B). Maar al te vaak blijkt B de voorbode van een hartfalen (C), evenwel: de Japanners hebben massaal een hoger cholesterolgehalte dan de westerlingen plegen te hebben, en die Japanners leven wel significant langer (althans wanneer ze niet overgaan op het innemen van westers voedsel).
5. Als je per se een lage inname van NaCl nastreeft, dan is er voor zover ik weet geen enkele aanwijzing dat -bij huidige moeilijkheidsgraad om in dat streven succes te hebben- dat zou resulteren in een te geringe inname van NaCl. Men kan veilig aannemen dat een geringe inname van NaCl toch altijd nog wel ergens goed, zelfs nodig voor is. Of te wel: het gevaar te veel NaCl in te nemen is er, het gevaar er te winig van in te nemen is er -praktisch gesproken- niet. Voor KCl ligt dat juist andersom.
6. Hoe is dat met suiker? Het zal bij het huidige supermarktaanbod ook moeilijk zijn om echt te weinig suiker in te nemen, maar lukt je dat, dan raak je in ketose: het lichaam gaan dat een eigen suiker aanmaken, maar die is van een soort die 40 maal plakkeriger is dan in dat opzicht 'normale' suiker, en die plakkerigheidhet is juist het (vooral op den duur) giftige en de verouderende werking van suiker. Let wel: ook koolhydraten en alle zetmeel (en wat de industrie ons flikt: het geraffineerde meel) is voedseltechnisch gezien suiker.
7. Het bovenstaande resumerend en eruit concluderend: NaCl ('zout') en suiker hebben weliswaar hun benodigd minimum, maar bij het huidige supermarktaanbod loop je veel eerder tegen het maximum aan dat nog gezond mag heten. Er zou dus en voor zout en voor suiker een minimum innamenorm moeten bestaan, maar vooral -veel dringender- een maximum innamenorm.
Met zeker die suiker is het al decennia lang hetzelfde liedje: we weten de slechtigheid ervan (in de termen van de huige onderzoekers is er al uit voorgaand onderzoek "overtuigend bewijs") maar we doen met (bijna) z'n allen alsof we daar niet van weten.
8. Het onderhavige onderzoek voegt daaraan toe dat we veel van het kwaad dat suiker, in bijzonder de fructose doet, hebben verborgen weten te houden door dat kwaad (met name onze nogal eens te hoge bloeddruk) te veel aan het nutriedient 'zout' (NaCl) toe te schrijven en veel te wenig aan onze doorgaans exessieve inname van suiker.
9. Blijft nog de vraag hoe we moeten omgaan met onze inname van fruit. Dat we geen suikerhoudende, in het bijzonder geen fructosehoudende non-nutridienten (zoals frisdranken) dienen te consumeren, is bepaald wel duidelijk; op zich (ook) geen nieuws trouwens. Fruit is bepaald niet aan te merken als een non-nutrient, maar de (onmisbare) nutridienten ervan zijn 'verpakt' in de -naar gebeken is- bloeddruikverhogende fructose, die weliswaar op zijn beurt 'verpakt' is in vezels, maar de inname van fructose blijft wel gewoon de inname van suiker, een gevaarlijker suiker dan gemideld suiker toch al is, bovendien. Fructose verhoogt de bloeddruk weten we dankzij dit onderzoek nu, we wisten al dat fructose (evenals alcohol) ook een gevaar is voor de lever.
Willem #3, dat lijkt mij een aardige opsomming.
Er is in recent onderzoek een ondergrens voor zout aangegeven, 3 gram per dag. De bovengrens is 6 gram, die overschrijdt iedereen. Dit artikel is niet het eerste waarin vragen bij de ernst van die overschrijding worden gesteld. Feit blijft dat er minder zout in fabrieksvoedsel zou moeten en kunnen, want een leven lang te veel zout eten is natuurlijk wel schadelijk. De bakkers werken aan zoutvermindering, sommige voedingsmiddelenfabrikanten ook.
Wat betreft fruit zeggen de onderzoeker: 'Naturally occurring sugars in the form of whole foods like fruit are of no concern.' Suiker dat van nature in fruit voorkomt, is geen probleem, ook niet de fructose. Hoeveel glucose en fructose krijg je binnen als je per dag een appel, een banaan, een sinaasappel en wat bessen eet?
De gemiddelde Nederlandse suikerconsumptie (volgens de laatste Voedingsconsumptiepeiling van RIVM uit 2010) is 122 gram van alle soorten suiker. Dat valt binnen de marges van de aanbeveling voor koolhydraten van het Voedingscentrum. Het komt neer op 21 procent van de dagelijkse energie inname. Maar volgens de WHO zouden we maar 10 en% suiker moeten eten en drinken vooral. De nieuwe aanbeveling wordt 5 en%. Dat is een kwart van de hoeveelheid suiker die we in NL nu consumeren. Het wordt tijd voor een aanbevolen grens voor suiker in Nederland, zou je zeggen. Misschien dat de Gezondheidsraad daarmee komt volgend jaar in de nieuwe Richtlijnen voor de voeding.
#3: "het lichaam gaan dat een eigen suiker aanmaken, maar die is van een soort die 40 maal plakkeriger is dan in dat opzicht 'normale' suiker, en die plakkerigheidhet is juist het (vooral op den duur) giftige en de verouderende werking van suiker."
Biochemisch en fysiologisch snap ik hier niets van??? Wat is 'plakkerige suiker' en waarom endogen plakkiger dan exogeen?
Verder logische samenhang van modern comfort food lijkt mij?