De Wageningse promovenda Sheida Sattari stelde in haar promotie-onderzoek vast dat als het gebruik en hergebruik van de (eindige) hoeveelheid fosfor als kunstmest beter in de hand zou worden gehouden, er genoeg van overblijft om de hele wereldbevolking in en na 2050 te voeden. De wereldvoorraad fosfor, die zich met name in Marokko, China en de VS bevindt, is bij onveranderd gebruik over 100 tot 400 jaar op, schrijft Phys.org.
Door overbemesting zit er fosfaat in de bodem
Sattari stelde vast dat een belangrijke factor over het hoofd gezien wordt. In de meeste (Westerse) landbouwgebieden is de afgelopen decennia rijkelijk overbemest. Er zitten daar dus fosfaten in de bodem die gerecycled, herwonnen of in ieder geval beter beheerd zouden kunnen worden. Hetzelfde geldt voor de fosfaten die wij met onze menselijke en dierlijke mest (en urine) maar gewoon wegspoelen. Dat noemen we 'sluiten van de kringloop'.
Sattari heeft dit uitgewerkt voor China, dat als grootverbruiker én grootproducent een cruciale rol speelt. China beschikt niet alleen over een aanzienlijk deel van de fosforvoorraden in de wereld, maar kent ook een buitensporig hoog gebruik van fosfor. Sattari laat in haar onderzoek zien hoe een duurzamer gebruik van fosfor in uitsluitend China al een positief effect op de wereld als geheel kan hebben. De in China (en Europa) bespaarde fosfor zou hergebruikt kunnen worden in Afrika, waar kunstmest noodzakelijk ingezet moet worden om de voedselproductie te vergroten.
Voedselzekerheid
China voedt op dit moment ongeveer een vijfde van de wereldbevolking (1,3 miljard mensen). Daarvoor gebruikt het land 30% van de jaarlijks geproduceerde fosfaatmeststof op slechts 7% van 's werelds landbouwareaal. Sattari gebruikte kwantitatieve analyses om vast te stellen hoe China zijn fosfaatgebruik zou kunnen verduurzamen.
Haar conclusie was dat China met een beleid gericht op het duurzamer gebruik van fosfaatmeststoffen en fosfor die al is opgenomen in de bodem bijna 20% zou kunnen besparen op de hoeveelheid fosfor in mest tot 2050. Sattari: "Dit is gelijk aan de helft van benodigde fosfor voor het Afrikaanse continent tot 2050 en gelijk aan de hoeveelheid fosfor die nodig is voor West-Europa. Dit betekent dat China een belangrijke rol kan spelen bij het vergroten van het wereldwijde duurzame gebruik van fosfor, en zo bij kan dragen aan de mondiale voedselzekerheid."
Fotocredits: 'Reuse of urine demonstration', P. Feiereisen
Dit artikel afdrukken
Door overbemesting zit er fosfaat in de bodem
Sattari stelde vast dat een belangrijke factor over het hoofd gezien wordt. In de meeste (Westerse) landbouwgebieden is de afgelopen decennia rijkelijk overbemest. Er zitten daar dus fosfaten in de bodem die gerecycled, herwonnen of in ieder geval beter beheerd zouden kunnen worden. Hetzelfde geldt voor de fosfaten die wij met onze menselijke en dierlijke mest (en urine) maar gewoon wegspoelen. Dat noemen we 'sluiten van de kringloop'.
Sattari heeft dit uitgewerkt voor China, dat als grootverbruiker én grootproducent een cruciale rol speelt. China beschikt niet alleen over een aanzienlijk deel van de fosforvoorraden in de wereld, maar kent ook een buitensporig hoog gebruik van fosfor. Sattari laat in haar onderzoek zien hoe een duurzamer gebruik van fosfor in uitsluitend China al een positief effect op de wereld als geheel kan hebben. De in China (en Europa) bespaarde fosfor zou hergebruikt kunnen worden in Afrika, waar kunstmest noodzakelijk ingezet moet worden om de voedselproductie te vergroten.
Voedselzekerheid
China voedt op dit moment ongeveer een vijfde van de wereldbevolking (1,3 miljard mensen). Daarvoor gebruikt het land 30% van de jaarlijks geproduceerde fosfaatmeststof op slechts 7% van 's werelds landbouwareaal. Sattari gebruikte kwantitatieve analyses om vast te stellen hoe China zijn fosfaatgebruik zou kunnen verduurzamen.
Haar conclusie was dat China met een beleid gericht op het duurzamer gebruik van fosfaatmeststoffen en fosfor die al is opgenomen in de bodem bijna 20% zou kunnen besparen op de hoeveelheid fosfor in mest tot 2050. Sattari: "Dit is gelijk aan de helft van benodigde fosfor voor het Afrikaanse continent tot 2050 en gelijk aan de hoeveelheid fosfor die nodig is voor West-Europa. Dit betekent dat China een belangrijke rol kan spelen bij het vergroten van het wereldwijde duurzame gebruik van fosfor, en zo bij kan dragen aan de mondiale voedselzekerheid."
Fotocredits: 'Reuse of urine demonstration', P. Feiereisen
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er is hier nog iets aan de hand dat zelfs Sheida zich misschien niet realiseert. China heeft door lang overmatig N gebruik sterk de P voorraden van zijn gronden gemineerd, roofbouw gepleegd dus, je zou die sterke P bemesting van nu dus als een soort herstelbemesting kunnen zien . Bij ons ging P bemesting (superfosfaten) aan de hoge N bemesting vooraf begin vorige eeuw, omdat je op de chilisalpeters van toen ook gewoon met verstandige rotatie (stikstofbinders) kon besparen, die hoge chinese P bemesting is dus vooral ook een hoognodige inhaalspurt!
Of fosfaat uit Tunesië! Een keer 800 kg in de 5 jaar. Of Marokkaans fosfaat met cadmium! Duurzaam? Is mining duurzaam?
Als je de fosfaat in voor onze veestapel gebruikte Braziliaanse en Argentijnse soja (bemest met Marokkaanse fosfaat?) bekijkt, hoeveel zou dat sommetje van 30% vd wereld-P op 7% van de globale akkergrond dan worden? Die 7% wordt dan .1%, als het dan in NL om .5%van de wereld-P zou gaan, zit die verhouding bij ons net zo scheef! Verschil: wat wij besparen zet niet zoveel aan!