Consumenten willen zien en voelen wat ze eten. Het voedsel - de melk, wortels, biefstuk, aardappelen en koffiebonen en gedroogde erwten - zelf moet spreken. Dat heeft consequenties voor de verpakking. Die stelling kwam naar voren tijdens de jaarvergadering van het Nederlands Verpakkingscentrum.
Super is de boerderij van de toekomst
EVMI was erbij en tekende de woorden op van Mieke Gerritzen, directeur van Museum of The Image in Breda. Volgens Gerritzen verandert de behoefte om voedsel in zijn oorspronkelijke gedaante te ervaren "de inrichting van de supermarkt. De supermarkt van nu is de boerderij van de toekomst. Basisproducten komen weer open in de schappen te liggen of worden misschien wel ter plekke geteeld. Daarmee verschuift de rol van supermarkt naar een andere schakel in de keten. Distributiecentra zijn de supermarkten van de toekomst”,
Op dit moment communiceert de verpakking wat er in een pak, doos, fles of zak zit. Die tijd is voorbij, volgens Gerritzen. "Tot nu toe was een verpakking het ideale communicatiemiddel voor fabrikanten en producenten. Je ziet die rol nu al veranderen.” Zij ziet de sap-pers in supermarkten als een voorbeeld van die verandering. Het sap heeft zijn eigen identiteit en gaat in een merkloze fles. De kist waarin het fruit zit, communiceert het fruit en zijn herkomst. “Sommige winkelconcepten gaan daarin al heel ver", zegt Gerritzen. "Zo hebben in Europa de eerste verpakkingsloze supermarkten hun deuren al geopend.”
Van verpakking en merk naar directe ervaring van het product
Gerritzen ziet het product zelf als zijn beeldmerk en ziet letterlijk het belang van dat direct ervaarbare beeld toenemen. “Consumenten laten zich leiden door wat ze zien.” Dat brengt ons terug naar de levensmiddelenzaak in zijn beginfase. EVMI schrijft: "Kijkend naar de historische ontwikkeling van de supermarkt als winkelconcept, valt het de directeur op dat deze nieuwe concepten, sterke gelijkenis vertonen met de eerste supermarkten die begin twintigste eeuw ontstonden."
Dan ook: de boerderij wordt een super
Toch is het nieuw: de super als boer is iets anders dan de super als verkoper. Want ook die verandering past in het beeld dat Gerritzen schetst.
Kennelijk wordt Gerritzens winkel van de toekomst zoiets als een verzameling boeren. Die kun je vanuit Veghel (Jumbo en Ekoplaza), Zaandam (AH) of Huizen (Lidl) organiseren. Ook kunnen ze zichzelf organiseren, zo zou een slimme boerenorganisatie kunnen concluderen. Als de super een boerderij wordt, kan de boerderij immers een super worden.
Fotocredits: Eetlokaal boerderij Loverendale Oost-Kapelle, David van der Mark
Dit artikel afdrukken
Super is de boerderij van de toekomst
EVMI was erbij en tekende de woorden op van Mieke Gerritzen, directeur van Museum of The Image in Breda. Volgens Gerritzen verandert de behoefte om voedsel in zijn oorspronkelijke gedaante te ervaren "de inrichting van de supermarkt. De supermarkt van nu is de boerderij van de toekomst. Basisproducten komen weer open in de schappen te liggen of worden misschien wel ter plekke geteeld. Daarmee verschuift de rol van supermarkt naar een andere schakel in de keten. Distributiecentra zijn de supermarkten van de toekomst”,
Op dit moment communiceert de verpakking wat er in een pak, doos, fles of zak zit. Die tijd is voorbij, volgens Gerritzen. "Tot nu toe was een verpakking het ideale communicatiemiddel voor fabrikanten en producenten. Je ziet die rol nu al veranderen.” Zij ziet de sap-pers in supermarkten als een voorbeeld van die verandering. Het sap heeft zijn eigen identiteit en gaat in een merkloze fles. De kist waarin het fruit zit, communiceert het fruit en zijn herkomst. “Sommige winkelconcepten gaan daarin al heel ver", zegt Gerritzen. "Zo hebben in Europa de eerste verpakkingsloze supermarkten hun deuren al geopend.”
Van verpakking en merk naar directe ervaring van het product
Gerritzen ziet het product zelf als zijn beeldmerk en ziet letterlijk het belang van dat direct ervaarbare beeld toenemen. “Consumenten laten zich leiden door wat ze zien.” Dat brengt ons terug naar de levensmiddelenzaak in zijn beginfase. EVMI schrijft: "Kijkend naar de historische ontwikkeling van de supermarkt als winkelconcept, valt het de directeur op dat deze nieuwe concepten, sterke gelijkenis vertonen met de eerste supermarkten die begin twintigste eeuw ontstonden."
Dan ook: de boerderij wordt een super
Toch is het nieuw: de super als boer is iets anders dan de super als verkoper. Want ook die verandering past in het beeld dat Gerritzen schetst.
Kennelijk wordt Gerritzens winkel van de toekomst zoiets als een verzameling boeren. Die kun je vanuit Veghel (Jumbo en Ekoplaza), Zaandam (AH) of Huizen (Lidl) organiseren. Ook kunnen ze zichzelf organiseren, zo zou een slimme boerenorganisatie kunnen concluderen. Als de super een boerderij wordt, kan de boerderij immers een super worden.
Fotocredits: Eetlokaal boerderij Loverendale Oost-Kapelle, David van der Mark
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De band tussen boer en consument wordt door de toegenomen transparantie alleen maar groter. Aan alle kanten poppen nu (online)markten op waar je weer de hand kunt schudden van degene die je voedt, zoals Michael Pollan wenst.
Prachtig om te zien! De democratisering van ons eten wordt uitgevoerd. En Dick jouw boerensuperwens is eigenlijk al aan het uitkomen...
@Michel, klopt, Landmarkt is een fantastische winkel, nou ja, wat heet, markthal. Wel alleen voor de beter gevulde portemonnee ;-). Niet alleen streekproducten uit de buurt maar ook van verder weg (Frankrijk, Italië). Alles prachtig gepresenteerd, een feest voor ogen en neus. Bovendien een goed restaurant-gedeelte. De lekkerste frieten met schil en met ECHTE mayo. Enzovoort. Astrid, als je een keer zin hebt in een dagje Amsterdam, moet je er beslist eens gaan kijken (en misschien kopen).
Dat soort winkels zie je wel steeds meer ontstaan Michiel. Er is een concept wat landwinkel heet, misschien is dat hetzelfde, maar in deze regio(zuid holland) zit dat vooral, dan hebben ze ook de tuin direct achter de winkel. Hier vlakbij in Rhoon aan een dijk zit een zorgboerderij die ook een flinke moestuin en boomgaard heeft en een klein winkeltje erbij waar ze groente en fruit uit eigen tuin verkopen, soms hebben ze zelfs dagen dat je een mandje kan halen en de appelboomgaard in kan om zelf je appels te plukken. Ook maken ze er zelf allerlei jams enz en kan je er zelfs eten. Ondanks dat dit soort winkeltjes niet al te goedkoop zijn en ik daarom niet mijn hele weekmenu daar koop, vind ik het wel altijd leuk om juist in dit soort winkeltjes rond te snuffelen, iets aparts te kopen enz. Het heeft een bepaalde sfeer die aantrekt. Het is gewoon jammer dat dit vaak op plekken waar supermarkten zitten gewoon niet werkt, het wordt dan niet meer haalbaar alsook dat de huren gewoon te hoog zijn.
In Amsterdam heb je een concept genaamd Landmarkt. Daar is de afstand tussen consument en boer naar mijn gevoel een stuk kleiner dan bij de gangbare supermarkt. Ze bieden er zoveel mogelijk lokaal geproduceerde versproducten uit de buurt aan. Als je er winkelt heb je het idee dat je soms rechtstreeks bij het winkeltje van de boer of tuinder zelf aan het winkelen bent.
""Beide opties zouden in de nieuwe super aanwezig moeten zijn: verpakt voor de haastigen en zelf uitzoeken voor degenen die zich dat qua tijd kunnen en willen permitteren.""
Dit was wel sprake op de vlees en vleeswaren afdeling bij de Edah toen die in een nieuw pand zat jaren geleden in mijn boodschappenbuurtje en later kon je bij de Plus sommige soorten ook laten snijden. Dan stond er gewoon iemand achter de counter die voor je sneed en wat ik al zei, een slager bij het vlees voor het geval je net even een andere hoeveelheid wilt dan wat er aangeboden wordt.
Voor de AGF afdeling zou het ook best kunnen, maar wat je zegt Vera, tegenwoordig moet alles maar snel, snel, snel, er is haast niemand meer die zoals vroeger bij de groenteboer een nummertje trok en op zijn gemak op zijn beurt ging wachten. En zoveel mogelijk los verkopen. Ik vond het bij de Plus altijd iritant dat ik maar 2 of 3 stronkjes witlof nodig had en ze die altijd in zakken van 4 of 5 verkochten zodat je een pond had, ik stond dan altijd die zakken open te maken. Werd eens wat van gezegd, dus ik klaagde "verkoop het dan los". Dan kon ook, want het stond gewoon 'los' op de weegschaal vermeld.