Goed nieuws: er zijn heel veel garnalen. Er is zelfs sprake van een extreme garnalenvangst. Dat komt door de warme nazomer. Er zijn er veel en ze zijn nog lekker groot ook. De vissers halen er zoveel in korte tijd uit zee, dat ze samen besloten nog maar 2 keer per week uit te varen. Meer kunnen mensen niet op.
Meer haalt bovendien de zee onnodig leeg en het bederft, net als bij de tomatentelers na de Russische boycot, de markt. Overaanbod stort de prijzen immers in een vrije val. Daarom moet de EU de tuinbouw nu te hulp komen. Die vissers zijn dus verstandige mensen. Ze proberen door zelfregulering al die vervelende effecten te voorkomen.
Geschift?
Maar wat doet de Nederlandse concurrentie-autoriteit, een uitvoerder van de wet die de Nederlandse overheid heeft ingesteld? Die maakt zich zorgen en vraagt zich af of dit wel mag. De vissers zouden namelijk het belang van de consumenten weleens kunnen schaden. Dat betekent dus dat we een Autoriteit Consument en Markt (ACM) hebben die de opdracht heeft vissers te verplichten tot overproductie en marktbederf. De autoriteit heeft besloten onderzoek in te stellen naar afspraken tussen de vissers die moeten voorkomen dat ze teveel vangen. Zij willen duurzaam omgaan met de garnalen in de zee en proberen hun financiële reikwijdte zodanig te behouden dat zij ons ook volgende jaar nog lekkere en voldoende garnalen kunnen laten eten.
Hier past een scherp commentaar bij het nieuws. In het licht van de thema's duurzaamheid, crisis in de financiële houdbaarheid van ons voedselsysteem en de lessen die voortvloeien uit de Russische voedselboycot moet een vraag gesteld worden: is de autoriteit wellicht geschift? Die vraag moet aan ons parlement gesteld worden. Daar wordt de wet in ons land voor- en vastgesteld en bepaald hoe die moet worden gehandhaafd.
Fotocredits: Scheveningen 42 op garnalenvangst, FaceMePLS
Dit artikel afdrukken
Meer haalt bovendien de zee onnodig leeg en het bederft, net als bij de tomatentelers na de Russische boycot, de markt. Overaanbod stort de prijzen immers in een vrije val. Daarom moet de EU de tuinbouw nu te hulp komen. Die vissers zijn dus verstandige mensen. Ze proberen door zelfregulering al die vervelende effecten te voorkomen.
Geschift?
Maar wat doet de Nederlandse concurrentie-autoriteit, een uitvoerder van de wet die de Nederlandse overheid heeft ingesteld? Die maakt zich zorgen en vraagt zich af of dit wel mag. De vissers zouden namelijk het belang van de consumenten weleens kunnen schaden. Dat betekent dus dat we een Autoriteit Consument en Markt (ACM) hebben die de opdracht heeft vissers te verplichten tot overproductie en marktbederf. De autoriteit heeft besloten onderzoek in te stellen naar afspraken tussen de vissers die moeten voorkomen dat ze teveel vangen. Zij willen duurzaam omgaan met de garnalen in de zee en proberen hun financiële reikwijdte zodanig te behouden dat zij ons ook volgende jaar nog lekkere en voldoende garnalen kunnen laten eten.
Hier past een scherp commentaar bij het nieuws. In het licht van de thema's duurzaamheid, crisis in de financiële houdbaarheid van ons voedselsysteem en de lessen die voortvloeien uit de Russische voedselboycot moet een vraag gesteld worden: is de autoriteit wellicht geschift? Die vraag moet aan ons parlement gesteld worden. Daar wordt de wet in ons land voor- en vastgesteld en bepaald hoe die moet worden gehandhaafd.
Fotocredits: Scheveningen 42 op garnalenvangst, FaceMePLS
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Geschift. Dat was ook mijn primaire reactie...
Misschien moet ACM het boek van Willard W. Cochrane "The City Man's Guide to the Farm Problem" ook eens lezen. Vanaf blz. 155 met hoofdstuk The City Man and the Commercial Problem wordt het voor hen ook interessant. ... the urbanite, also has a vital interest in its solution: his food supply is involved --- Een beetje opvoeding in deze kan geen kwaad.
Dank je, Dick. Het mallotige idee van concurrentie die boven alles gaat - ik heb het er helemaal mee gehad. En al helemaal als het gaat om concurrentie om gemeenschappelijke hulpbronnen, een commons. Zie m'n eerdere column waarin ik de autoriteit consument en markt onderuit de zak gaf, toen over de kolencentrales: De Autoriteit Consument en Markt kan in het museum, naast de flessenlikker
Als vissers uit moeten varen voor vangst die weinig opbrengt, varen ze niet uit omdat het ze meer diesel kost dan er geld binnen komt, gaan ze in staking. Of failliet. Al gezien op Urk. Scholprijs te laag; uitvaren te duur.
De garnalen die we met de kerstdagen gaan eten zijn trouwens al gevangen. En ongepeld ingevroren. De capaciteit van de pellerijen in Marokko kan nu al het aanbod 'verse' garnalen niet aan. De 'verse' garnalen met kerst zijn dus eerst ingevroren, toen op reis gegaan naar Marokko, ontdooid en gepeld weer terug gekomen, vers in een bakje in de winkel, duur en alleen geschikt om onder een laag whiskysaus te verstoppen.
Wie echt verse garnalen wil, moet ze zelf pellen, of gepelde gaan kopen bij Tel in Ijmuiden. Komen van een pelmachine. En pelmachines, die beloven wat!
De ACM heeft net als de NMA het doel de consumentenprijs laag te houden. Lage prijzen voor voedsel zijn belangrijk voor een overheid die geen fatsoenlijke inkomenspolitiek wil voeren.
Het is ook erg moeilijk; het voeren van een fatsoenlijke inkomenspolitiek. Consumentenprijzen laag houden is veel makkelijker en het houdt het volk ook rustig. Met duurzaamheid, met het belang van natuur en milieu heeft dat niets te maken, laat staan met het belang van boeren of vissers.