1 min
Er zijn mensen die zeggen dat ze gevoelig zijn voor aspartaam. Toch blijkt dat niet vast te stellen. Zou het dan toch tussen de oren zitten?
Consumenten die beweren gevoelig te zijn voor aspartaam, reageren niet anders op de zoetstof dan andere mensen. Dat meldt Evmi. Dit blijkt uit een Brits onderzoek, gepubliceerd in Plos One op basis van onderzoek onder mensen die juist zeggen gevoelig te zijn voor aspartaam.
Kunstmatig
Aspartaam is een vaak gebruikte kunstmatige zoetstof en ongeveer 200 keer zoeter dan sucrose. Het is ook een zoetstof die achtervolgd wordt door controverse sinds de goedkeuring in de jaren 1980. De Europese voedselveiligheidsorganisatie EFSA onderzocht de veiligheid van aspartaam meerdere malen. Uit een breed uitgevoerde metastudie in 2013 concludeerde EFSA opnieuw dat aspartaam bij de huidige gebruikslimieten geen gevaar is voor de volksgezondheid.
Beïnvloeding uitgesloten
Er zijn mensen die menen gevoelig te zijn voor de zoetstof. Om uit te zoeken of ze daadwerkelijk andere klachten hebben, zette de universiteit van Hull een onderzoek op. De studie vergeleek een groep van 48 personen die zeggen aspartaam slecht verdragen met een controlegroep van 48 mensen.
Geen verschil in lichamelijke reacties
De onderzoekers van de University of Hull konden op grond van hun klinische observaties, biochemisch onderzoek en onderzoek naar het metabolisme geen verschillen vaststellen in de lichamelijke reacties tussen sensitieve en niet-sensitieve personen. Wel viel op dat mensen die zichzelf aspartaam-sensitief vinden steevast meer klachten meldden, ongeacht welk product ze aten.
Meest angstige sensitieven willen niet meedoen
De studie lijkt het bewijs te leveren dat de angst voor de kunstmatigheid van aspartaam niet gerechtvaardigd is. Dit betekent niet dat individuen niet slecht op het ingrediënt kunnen reageren. Het suggereert wel dat (zelf) ervaren letsel door aspartaam niet bevestigd wordt na grondig testen.
Er zitten wel wat haken en ogen aan de studie. Het rekruteren van proefpersonen duurde lang en de meest angstige self declared sensitieven wilden niet aan het onderzoek meedoen. Hierdoor is mogelijk een onvoldoende representatief deel van de sensitieve populatie in het onderzoek betrokken. Daarnaast richtte het onderzoek zich op korte termijn symptomen. Over lange termijn effecten valt niets te zeggen. Omdat de veiligheid al vele malen is onderzocht en de zoetstof een toegelaten additief is, heeft de studie dat aspect buiten beschouwing gelaten.
Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van en gesubsidieerd door de Food Standard Agency (FSA), de Britse tegenhanger van de NVWA.
Fotocredits: ‘Sugar Dish’ Steve Snodgrass
Dit artikel afdrukken
Kunstmatig
Aspartaam is een vaak gebruikte kunstmatige zoetstof en ongeveer 200 keer zoeter dan sucrose. Het is ook een zoetstof die achtervolgd wordt door controverse sinds de goedkeuring in de jaren 1980. De Europese voedselveiligheidsorganisatie EFSA onderzocht de veiligheid van aspartaam meerdere malen. Uit een breed uitgevoerde metastudie in 2013 concludeerde EFSA opnieuw dat aspartaam bij de huidige gebruikslimieten geen gevaar is voor de volksgezondheid.
Beïnvloeding uitgesloten
Er zijn mensen die menen gevoelig te zijn voor de zoetstof. Om uit te zoeken of ze daadwerkelijk andere klachten hebben, zette de universiteit van Hull een onderzoek op. De studie vergeleek een groep van 48 personen die zeggen aspartaam slecht verdragen met een controlegroep van 48 mensen.
Rekruteren duurde lang en de meest angstige sensitieven wilden niet aan het onderzoek meedoenDe proefpersonen aten verschillende mueslirepen met en zonder de zoetstof. Bij mueslirepen is de korte en heftige zoetsmaak niet vast te stellen, zodat de proefpersonen niet konden proeven of ze wel of geen aspartaam binnenkregen. De studie is een gerandomiseerde dubbelblinde cross-over studie (RCT), dit betekent dat noch de deelnemers, noch de onderzoekers wisten welke mueslireep de deelnemers aten. Zo'n opzet sluit iedere beïnvloeding uit.
Geen verschil in lichamelijke reacties
De onderzoekers van de University of Hull konden op grond van hun klinische observaties, biochemisch onderzoek en onderzoek naar het metabolisme geen verschillen vaststellen in de lichamelijke reacties tussen sensitieve en niet-sensitieve personen. Wel viel op dat mensen die zichzelf aspartaam-sensitief vinden steevast meer klachten meldden, ongeacht welk product ze aten.
Meest angstige sensitieven willen niet meedoen
De studie lijkt het bewijs te leveren dat de angst voor de kunstmatigheid van aspartaam niet gerechtvaardigd is. Dit betekent niet dat individuen niet slecht op het ingrediënt kunnen reageren. Het suggereert wel dat (zelf) ervaren letsel door aspartaam niet bevestigd wordt na grondig testen.
Er zitten wel wat haken en ogen aan de studie. Het rekruteren van proefpersonen duurde lang en de meest angstige self declared sensitieven wilden niet aan het onderzoek meedoen. Hierdoor is mogelijk een onvoldoende representatief deel van de sensitieve populatie in het onderzoek betrokken. Daarnaast richtte het onderzoek zich op korte termijn symptomen. Over lange termijn effecten valt niets te zeggen. Omdat de veiligheid al vele malen is onderzocht en de zoetstof een toegelaten additief is, heeft de studie dat aspect buiten beschouwing gelaten.
Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van en gesubsidieerd door de Food Standard Agency (FSA), de Britse tegenhanger van de NVWA.
Fotocredits: ‘Sugar Dish’ Steve Snodgrass
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
_480_289_84_s_c1.jpg)
Interessant onderzoek. Er vallen me een aantal zaken op in de PLOS one paper. Ten eerste worden de door de deelnemers gerapporteerde symptomen (voor mij) nogal ondoorzichtig beschreven en is dat deel zeer beknopt. Het is daardoor onmogelijk de conclusie die eraan wordt gehangen zelf te trekken. Dat is jammer, maar ontkracht het resultaat niet: de ervaren klachten waren niet anders na het eten van de placebo of de aspartaam reep.
Ten tweede vind ik het enigszins vreemd dat wel het aminozuur phenylalanine en zijn metaboliet tyrosine zijn gemeten (zonder toelichting overigens), maar niet asparaginezuur. Naast phenylalanine is dat het tweede aminozuur dat uit aspartaam ontstaat. Wat mij intrigeert is dat asparaginezuur een neurotransmitter is die de zgn. NMDA-receptor stimuleert. Dat is de belangrijkste exciterende receptor (ook gestimuleerd door glutamaat overigens). Er zijn diverse lijnen van onderzoek die overstimulatie van de NMDA receptor in verband met ziekten brengen, zoals depressie en zelfs Alzheimer. Let wel, ik wil hier niet suggereren dat dat iets met ligt producten te maken heeft! In het centraal zenuwstelsel komt asparaginezuur (of glutamaat) niet terecht, vanwege de bloed-brein-barriere, maar de NMDA-receptoren komen ook daarbuiten voor. Je kan je voorstellen dat daar bepaalde sensaties vandaan zouden kunnen komen. Daarom is het m.i. jammer dat dit aminozuur niet gemeten is, maar wellicht is er een logische verklaring voor. Weet iemand wat hiervoor de reden zou kunnen zijn?
Tot slot is de doses vrij laag, 100mg. Dat zeggen de onderzoekers zelf ook. Om het in perspectief te plaatsen, dit is de helft van de hoeveelheid die in een blikje light cola zit. Ik zou heel benieuwd zijn of een flink hogere dosis wel meetbare effecten zou geven.
Desondanks lijkt me dit een zeer degelijk onderzoek en zijn er simpelweg geen aanwijzingen gevonden dat personen die zelf zeggen gevoelig te zijn, het verschil tussen een reep met of zonder aspartaam konden detecteren.
Astrid, geloof jij niet in het bestaan van placebo of nocebo? Er zijn mensen die zweren dat een homeopathisch middel effect heeft. Ook dat gebeurt zonder aanwezige werkzame stof. Een witte jas van de dokter schijnt zelfs effect te hebben bij patienten. Dus waarom schuif je bovenstaand onderzoek direct terzijde.
Hoe kun je trouwens stellig beweren dat ik niet zou weten hoe een allergische reactie eruitziet of voelt?
Ja, lekker branderige rode huid met galbulten, is allemaal fantasie. De hele wereld is 1 grote poppenkast, dus alles is nep........Daarom zeg ik, ik wens het je niet toe, maar zou zo fijn zijn als je het ook mee zou kunnen maken, is echt geen pretje
Toevoeging: zo worden ook de mensen uitgelachen die zeggen enorme last te hebben van wifi stralingen...........
Kijk je wel eens naar Mind-fuck Astrid? Heb je dan gezien dat mensen vol overtuiging zaken kunnen zien en voelen die er écht niet zijn. Jouw allergische reactie is misschien afkomstig van een stof. Maar het kán dus ook gewoon je eigen fantasie zijn, zo blijkt uit bovenstaande proef. Geloof het, of niet.
Er is een natuurlijke en chemische soort Dirk, wist je dat nog niet? Ik wel en de natuurlijke soort kan ik gewoon eten, niks geen problemen met tomaten enz.
Dream on Laurens, het zou zo ontzettend mooi zijn als de ongelovigen een dergelijke allergische reacties eens mee konden maken, dan piepten ze wel anders.