1 min
Er is opschudding ontstaan over anti-oxidanten, de stofjes die je ouder laten worden, kanker helpen voorkomen en nog een heleboel andere bekende en onbekende goede zaken voor je lichaam zouden doen. Oorzaak is een artikel in The New Scientist van Lisa Melton. Zij stelt dat de voedingssupplementen op basis van antioxidanten die m.n. in de VS zeer populair zijn als gevolg van hun gezonde belofte, mogelijk zelfs slecht voor ons zijn.
" CRANBERRY capsules. Green tea extract. Effervescent vitamin C. Pomegranate concentrate. Beta carotene. Selenium. Grape seed extract. High-dose vitamin E. Pine bark extract. Bee spit. You name it, if it's an antioxidant, we'll swallow it by the bucket-load. According to some estimates around half the adults in the US take antioxidant pills daily in the belief they promote good health and stave off disease. We have become antioxidant devotees. But are they doing us any good? Evidence gathered over the past few years shows that at best, antioxidant supplements do little or nothing to benefit our health. At worst, they may even have the opposite effect, promoting the very problems they are supposed to stamp out.
Daar kun je het mee doen. Voor foodnavigator was het reden om een aantal andere wetenschappers om hun reactie te vragen.
Hier zie je wetenschap in actie: het is allemaal niet zo duidelijk. Over anti-oxidante supplementen bestaat geen consensus en dus nog geen 'waarheid'.
Als je overigens door je 'oogharen' - zoals een statisticus zou zeggen - kijkt, dan zie je wel degelijk een patroon: de werking van geïsoleerde stofjes (in supplement-vorm dus) is niet hetzelfde als die van de natuurlijke stoffen in hun complexe verbindingen. Als juist die verbindingen essentieel blijken voor de werking van antioxidanten, zijn de supplementen op zijn best slappe aftreksels. Ik weet dat er onder biochemici steeds meer gedacht wordt dat het gaat om de verbindingen - althans ik hoor er verdacht veel die dat zeggen. Toeval?
Ach, het zijn mijn oogharen maar ;-)
Ik vind het vooral een mooie illustratie van wat wetenschap is: kennis in ontwikkeling. Per definitie, want wetenschap is onderzoek, een werkwoord dus.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Henk, sorry, ik had m'n oordeel te snel klaar (op basis van één website die niet wetenschappelijk oogt). Dat is precies de kortzichtigheid en vooringenomenheid die ik anderen vaak verwijt, dus ik zal het eens goed doorlezen.
Op de China Health Study van T. Colin Campbell kom ik graag later uitvoerig terug. Ik ben er minder enthousiast over dan jij, al was het alleen maar omdat de levensverwachting van de bestudeerde CHD-vrije populaties - gecorrigeerd voor kindersterfte - tamelijk laag is. Verder gooit Colin Campbell alle dierlijke eiwitten op één hoop, terwijl er fysiologisch gezien gigantische verschillen zijn tussen bijvoorbeeld het eiwit in vlees en de caseïne in melk.
Groet!
Melchior.
Henk, het is niet bedoeld om lullig te doen, maar wetenschap is nou eenmaal wetenschap. Dit zijn samenvattingen van onderzoeken en die ... geven geen inzage in de hardheid van het onderliggende materiaal tenzij je op autoriteitsargumenten wilt varen.
De discussie is net zo belangrijk als omstreden, vandaar dat juist die wetenschappelijke basis eens achter de gordijnen vandaan moet worden getrokken, cq. beoordeeld moet worden hoe de openstaande vragen bevredigend en afdoend beslist kunnen worden.
Beste lezers, Ik heb heel veel leesvoer opgegeven dus om na slechts een halve dag te komen met het antwoord vaag is iets te snel door de bocht met alle respect.
http://www.anti-aging-analysis.com/health/mdossier.html
Uitputting landbouwgronden
http://www.anti-aging-analysis.com/health/research.html
The Journal of the American Nutraceutical Association
De enige meetresultaten die ik persoonlijk belangrijk vindt zijn: Wat kan mijn lichaam ermee en hoe kan ik gezond blijven.
Nogmaals lees the China Study en het eboak van Paul Stitt
en er zal een wereld voor je open gaan.
Met vriendelijke groet en maak er een leuke dag van!
Henk
@Dick en Henk: Ik bedoelde die tabel van Geigy, dank. Site oogt overigens 'vaag'. Harde referenties graag.
@Lucy: Natuurlijk signaleert ook mainstream de mogelijke rol van seleniumgebrek in de etiologie/pathogenese van CHD en kanker, maar behalve Finland (toegevoegd aan het meel) doet niemand er iets mee.
Harold Foster is een genereus man en geeft zijn complete boek over de selenium-tryptofaan-glutamaat hypothese van AIDS hier
http://www.hdfoster.com/WhatReallyCausesAIDS.pdf
gewoon weg.
Er wordt overigens niets verzwegen. Er wordt gewoon genegeerd. Dat is de tweede fase in het proces (agressief ridiculiseren, negeren, sterk veroordelen, nogmaals negeren, stilletjes accepteren).
Melchior.
Omdat ik me meende te herinneren dat het Louis Bolk Instituut zich met dit onderzoek bezighield had ik vanmiddag even contact met Lucy van de Vijver, als programmaleider verantwoordelijk voor Voedingskwaliteit & Gezondheid bij het genoemde onderzoeksinstutuut.
Helaas bleek mijn vermoeden onjuist. Jammer want het is een key-topic in de zeer actuele discussie over gezondheid door betere voeding, het nut van verrijking van voeding en het gebruik van supplementen.
OP STRICT PERSOONLIJKE TITEL gaf ze me haar reactie als wetenschapper op deze discussie:
- ik denk dat verschil in apparatuur zeker een verschil maakt, maar dit verklaart geen verschil van 70%
- ik heb persoonlijk sterke twijfels over de grote verliezen die af en toe geponeerd worden. Ik heb hierover ook nooit een wetenschappelijk verhaal gelezen
- verder denk ik dat sinds circa 70 jaar geleden ook wel heel veel is veranderd in ons voedingspatroon (meer uitheemse producten), die de mogelijke verliezen grotendeels zullen hebben gecompenseerd
- gebruik van supplementen is naar mijn idee niet nodig zolang je gevarieerd eet met veel groente en fruit
- supplementen kunnen geschikt zijn voor selecte doelgroepen
- zoals met veel stoffen in de voeding is weinig niet goed, maar teveel ook niet. Supplementen zijn vaak hoge doseringen die daarmee mogelijk andere werking hebben.
- wat betreft stukje over selenium. Deze stof wordt niet alleen als giftige stof in onderzoek neergezet maar is wel degelijk in verband gebracht met verlaagd risico op kanker en hart- en vaatziekten. Indien het onderzoek uit Canada wetenschappelijk gezien correct was kan ik me niet voorstellen dat deze gegevens verzwegen worden.