Ik liet het me net ontvallen. 'Kwas iets te los door een glaasje wijn'. Nee, niks aangeschoten, maar plezierig vrolijk en daardoor wat al te direct.

Inmiddels alweer een tijdje geleden hielp ik mee aan de introductie van een wijn met minder alcohol. Ze komen inmiddels in de mode. Dit weekend kocht ik bij Albert Heijn de rode en witte Lindeman's met minder alcohol. Anders dan de wijnen waar ik erg op gesteld ben - Plume - zijn deze wijnen niet gemaakt door er alcohol aan te ontrekken via ingewikkelde processen ('omgekeerde osmose'), maar door onrijpe druiven te gebruiken (vandaar 'early harvest'). Zo krijgen ze minder suikers en dus minder alcohol. De rode is lekker, de witte een beetje vlak.
De 'wijnige' onder deze wijnen zijn 9%. Daaronder wordt het al snel sap met alcohol. Ze zijn gemaakt voor echte 'drinkers', vertelde me ooit Vincent Pugibet van Plume, bij wie Ilja Gort dat nog iets afgezwaktere flesje Qool van 8% van laat maken. In wit is die overigens prima te drinken, maar de 'echte' Pugibet steekt er met kop en schouders bovenuit. Bij de Plumes is de rode niet de sterkste, maar zijn de witte en de rose meesterlijk (te verkrijgen bij Henri Bloem). Ook wijnschrijfster Jancis Robinson is er enthousiast over.
Ik zocht of ik Gort's 8% nog kon vinden bij mijn AHXL, maar dat bleek niet het geval. Lindeman's heeft het kennelijk overgenomen.

Crisis of niet, we drinken makkelijk die hele fles met inmiddels zomaar 13,5 of 14% leeg, ook al zijn we alleen thuis. Daarom 'ns dat vraagje: wie heeft het gevoel dat hij/zij toch wat forser drinkt dan hij/zij goed voor zichzelf acht?

Al ervaring met die 9% wijnen?



Dit artikel afdrukken