‘Voedingspatroon wordt ten dele bepaald door opvoeding’

Overgewicht bij kinderen heeft verschillende oorzaken. Het is verkeerd de ouders als enige schuldigen aan te wijzen. Dat zeggen Ellen Moens, kinderobesitasdeskundige van het Universitair Ziekenhuis in Gent en Evie Stremersch, psychologe van het Zeepreventorium.

Men spreekt van obesitas bij kinderen als het gewicht 40% hoger ligt dan het referentiegewicht, bepaald op basis van leeftijd, lengte en geslacht. Erfelijkheid speelt een grote rol, tot 70% van de vetmassa wordt genetisch bepaald. Ook de mate waarin je aankomt zit voor een groot stuk in de genen. "Maar de ouders zijn wel verantwoordelijk voor wat er op tafel komt", zegt Moens. "Ze staan model, ook in hun eetgedrag: de porties, de hoeveelheid vlees, frisdrank drinken, voor de televisie eten. Het is belangrijk daar als ouder bewust van te zijn".
Ouders hanteren volgens Moens goedbedoelde, maar verkeerde strategieën om hun kind aan het eten te krijgen. "Vaak geven ouders hun kind een snoepje als ze hun groenten hebben opgegeten. Zo wordt het signaal gegeven dat groenten eten niet leuk is, want je moet ervoor beloond worden. De focus leggen op het bord leegeten is ook verkeerd. Kinderen moeten leren te luisteren naar hun interne honger- en verzadigingsgevoel", aldus Moens.

"De grootste misvatting over dikke kinderen is dat het er wel zal uitgroeien", zegt psychologe Evie Stremersch. Uit onderzoek bij negenjarige obese kinderen blijkt dat 80% extreem zwaarlijvig blijft op latere leeftijd. Binnen het Zeepreventorium wordt er voor gekozen om de patiënten voor minstens een schooljaar uit huis weg te halen. "Ze moeten radicaal breken met oude gewoontes, ze leren een nieuwe levensstijl aan", legt Stremersch uit. "De ouders worden er wel heel nauw bij betrokken en komen ook in therapie. Ze moeten af van het schuldgevoel en moeten ook werken aan nieuwe eet- en leefgewoontes".


bron: VILT