Bijzondere conclusie: de natuur is op regelrechte verspilling ingericht. En wij hebben het over duurzaamheid als synoniem voor zuinigheid. Missen we misschien ergens een afslag?
Persbericht, 28 augustus 2008
VEGETARIËRS ZITTEN ER WARMPJES BIJ
Grazers krijgen airmiles bij plantenkost
NIEUWERSLUIS (Utr.) – Warmbloedige dieren gebruiken erg veel energie. Vaak wel vijf keer zoveel als koudbloedigen. Biologen hadden tot nu toe geen logische verklaring hoe deze energieverspillende leefwijze ooit heeft kunnen ontstaan. Een studie van het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) geeft een compleet nieuw inzicht bij de discussie over de evolutie van warmbloedigen. NIOO-onderzoekers Marcel Klaassen en Bart Nolet ontdekten dat grazers grote hoeveelheden groenvoer moeten opnemen om aan voldoende eiwitten te komen en daarbij automatisch veel brandstoffen binnen krijgen. Die energie kunnen ze als een soort airmiles vrijelijk besteden. Zo zouden vegetariërs hun lichaamstemperatuur vrijwel kosteloos kunnen ophogen.
Het verbluffende inzicht dat het energieverbruik tot op zekere hoogte gratis is voor planteneters op het land verkregen Klaassen en Nolet door stoichiometrisch onderzoek. Bij deze uit de chemie overgenomen ‘behoudswet van chemische elementen’ berekenen ecologen hoe de stofstromen in organismen of ecosystemen plaatsvinden. Ze kijken bijvoorbeeld hoeveel koolstof, stikstof, zink of fosfor een dier binnenkrijgt met zijn voedsel en wat hij daarmee doet. Dat klinkt vrij ingewikkeld, en de berekeningen zijn ook behoorlijk complex, maar de uiteindelijke uitkomsten zijn vaak verrassend simpel. De resultaten van het doorrekenen van de voedselopname van planteneters op het land komen volgens Marcel Klaassen kortweg op het volgende neer: “Bij het eten van planten is vooral de verhouding tussen de elementen koolstof (C) en stikstof (N) van belang.
Vreemd genoeg is nog niemand eerder op het idee gekomen dat het begrazen van landplanten gekoppeld is aan een hoog energieverbruik. Eerder stoichiometrisch onderzoek kwam tot de conclusie dat landplanten überhaupt geen gunstige voedselbron zijn en dat planteneters daarom enorm kieskeurig moeten zijn met welke planten ze eten (wat volgens hen weer een reden was waarom de aarde zo groen is). Bij dit onderzoek waren echter voornamelijk koudbloedige planteneters onder de loep genomen. Door ook vogels en zoogdieren in het onderzoek te betrekken en goed te kijken naar het energieverbruik kwamen Marcel Klaassen en Bart Nolet tot de heel andere conclusies. Hun bewijs dat de doorsnee plantenkost op het land prima bruikbaar is voor warmbloedige dieren en vogels is gepubliceerd in het augustusnummer van Ecology Letters. Dat het blad onder de indruk is van het prikkelende nieuwe inzicht van de NIOO-onderzoekers blijkt wel uit het feit dat ze het op de voorkant hebben gezet.
Het NIOO is het onderzoeksinstituut voor ecologie van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Het bestaat uit drie centra: voor ecologie van kust en zee, van het zoete water en van het land. Bij het NIOO werken ongeveer 250 mensen..
Voor meer informatie: prof. dr. Marcel Klaassen, werkgroepleider Plant Dier Interacties van het NIOO-KNAW, tel. 0294-239317 / 06-51193157
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Helemaal eens ben ik het met Ewout. Varkens als afvalverwerkers. Ideaal. Ze zouden als zodanig weer in ere hersteld moeten worden. En dan gehouden moeten worden, dicht bij het afval in plaats van met afval te slepen.
En ik heb met te zeggen dat varkens graag gras eten niet bedoeld dat ze maar moeten gaan grazen als schapen.
Ik merkte het op toen ik varkens hield in ons dorp. Mensen die hun erfjes bijhielden brachten het groenafval naar de beesten. Het langere gras, met zeis of sikkel gemaaid vonden ze heerlijk. Kort gras uit grasmachines hadden ze niet graag.
Dirk Jan Polak, ik zeg nergens dat varkens zonder dierlijk eiwit kunnen. Daar weet ik helemaal niets van. Wel weet ik dat het verboden is om slachtafval in het mengvoer te verwerken. Het mag niet meer sinds de schrik om de gekke koeienziekte.
Wat me nog steeds niet duidelijk is, of sommige mensen hier nu suggereren dat omdat het eten van planten niet zo effectief is (voor eiwitinname), we maar beter dieren kunnen eten die op hun beurt die planten voor ons op eten. Misschien is het een rare gedachtenkronkel, maar dat klinkt mij niet bepaald logisch in de oren. Uiteraard eet ik liever een koe die gras eet dan dat ik dat zelf zou moeten doen, maar ons vee wordt over het algemeen gevoed met planten die verbouwd zijn op akkers waar anders ook eten voor ons verbouwd kan worden dat wél goede plantaardige eiwitbronnen kunnen zijn.
Waarom zou je je varken gras geven (afgezien van de vraag of hij daarvan geniet waar jij op jouw beurt weer van kunt genieten als varkenshobbyist), als je je gehele groenbak erin kwijt kunt? Het zou mij dan eerlijk gezegd niet zoveel interesseren of hij efficient is of niet, ik maak iets lekkers van die stinkende hoop afval! En daarbij is het ook niet mijn concurrent, er zijn genoeg dingen die het varken heerlijk vindt waar ik niet van wil eten.
enne, people63 (=Dirk Jan Polak?), thermodynamica is mij niet bepaald onbekend :o)
Ik dacht meer vanuit de florijndynamica. Het aantal florijnen veranderd niet, wel de verdeling... En ook al stel jij dat er geen energieprobleem is (heb ik ook nooit wat over gezegd, de input van onze kernfusiereactor op afstand is meer dan groot genoeg), het is niet gratis. Dus degene die slim/zuinig/effectief omgaat met energie, die heeft de wetten van de florijndynamica aan zijn kant.
Bedankt voor je tip van het schoonmaken, maar ik maak liever frambozen en pastinaken van die CO2 dan dat ik er mee schoonmaak, maar dat zou ook kunnen komen door mijn lakse studentenhouding.
Ik denk dat het persbericht wat ongelukkig is geformuleerd. Het is natuurlijk al heel lang bekend dat planten en zeker grassen geen goede energiebron zijn en weinig eiwit bevatten.
De clou van dit onderzoek lijkt me dat herbivoren zulke enorme hoeveelheden gras MOETEN eten dat de brandstof voor het warmhouden automatisch binnenkomt.
Het prbleem met gras als voedingbron is dat het voornamelijk cellulose bevat, weliswaar een carbohydraat maar voor ons en andere zoogdieren niet goed af te breken. Koeien hebben daarvoor bacterien in hun darmstelsel en kunnen zodoende wat energie uit gras halen.
Evolutionair heb ik wat vraagtekens. Ik dacht altijd dat het voordeel van warmbloedigen was dat ze actiever waren dan koudbloedigen en dus beter als jagers en snaaiers van eieren. Dan zouden de eerste warmbloedigen juist geen herbivoren zijn geweest.
Precies Hans, er is nooit een probleem: alle energie blijft behouden en herordent zich in context. Er is 1 maar: energie trekt zich niets aan van mensen, niet van de aardkloot en zelfs niet van ons heelal. Het zal de natuur worst wezen. In ons belang is de vraag hoe we in zgn. metastabiele evenwichten (Prigogine legt de nadruk op de fase daarvoor en daarna) in ons belang met de natuur kunnen omgaan.
O jee, nou zijn we van de theologie in de theoretische natuurkunde beland ;-)
Over varkens: wie beweerde hier dat varkens alleen gras zouden kunnen eten? Maandag was ik op bezoek bij bofkontvarkens die de hele dag buiten lopen. Het terrein was totaal omwoeld. Varkens kunnen ploegen als de beste, de hele dag door. En ze blijven in hun grote zand- en modderbak van alles vinden: wurmpjes, vliegjes, kevertjes en torren.
Bijzondere conclusie: de natuur is op regelrechte verspilling ingericht?
@Dick
Alleen in een gesloten systeem neemt de entropie (wanorde) toe "Alles wordt chaos =2e wet thermodynamica". In een open systeem, waar <i>veel energie</i> (verspillend") doorheen stroomt <i>ontstaat</i> een structuur, of het nu wolkenpatronen, od dieren en planten zijn. Zonder energiedoorstroom geen leven. En sterker: de structuur organiseert zichzelf zodanig dat er zo efficient mogelijk energie wordt afgevoerd, omgezet. De motor achter evolutie richting steeds complexere structuren. De graseterstheorie is als start voor warmbloedigen is dus zeker mooi, maar op dat vlak niet verrassend.
Ilya Prigogine kreeg in 1977 de Nobelprijs voor dergelijke gedachten, en schreef er met Isabelle Stengers het boek "Order out of Chaos" in 1984 over met toegankelijke voorbeelden (in een gebroed wordt energie (van moeders en voedselinhoud) omgezet in: een kuiken!).