Vanmorgen een boeiend artikel op agripress.be over vergeten groenten in relatie tot slechte eetgewoonten en 'eetcultureel imperialisme'. Nu eens niet in relatie tot de behoefte aan 'iets anders' of 'iets echts' in de grachtengordel en andere trendy slow food gezinnen maar tot verstandige landbouwpolitiek in Afrika.
Laat dit soort zinnen eens op je inwerken:
Door het verdwijnen van de voedingsrijke bladgroenten is het dieet in veel landen verarmd. Samen met de suiker- en vetrijke voedingsmiddelen, zijn ook het probleem van overgewicht en de bijhorende welvaartsziekten in ontwikkelingslanden binnen geslopen, terwijl kinderen ondervoed blijven door een gebrek aan vitaminen en mineralen (zie inzet links onder). Monocultuur van bijvoorbeeld maïs maakt de landbouw bovendien kwetsbaar voor droogte en andere natuurrampen. Traditionele planten zoals gierst (waarvan couscous wordt gemaakt) zijn vaak beter aangepast aan droogte en schrale grond, en zijn rijker aan mineralen, vitaminen en eiwitten dan de grootschalige graangewassen.
Meer dan tweehonderd soorten bladgroenten waren vroeger in Kenia bekend. In heel Afrika werden misschien wel drieduizend inheemse wortels, stengels, bladsoorten, wortelstokken en vruchten courant gegeten, meldt het rapport Verloren gewassen van Afrika' (Lost Crops of Africa) van de Amerikaanse National Academy of Sciences. Tegenwoordig komt het meeste voedsel van een twintigtal gewassen, veelal van buitenlandse oorsprong.
Smakelijk!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vandaag is het er wel op gezet.
http://www.brusselnieuws.be/site/rubrieken/1106728009/page.htm?newsID=1169651743
@Nick, heb dat stuk nog niet voorbij zien komen. Ik werk met rss feeds inzake deze artikelen. Maar als jij het mij stuurt zet ik het er direct op!
"De couscous die hier in de winkels ligt is vrijwel altijd van tarwe gemaakt. Ik heb nog nooit couscous van gierst gezien."
Hier in Brussel vind je bij de Marokkaan ook couscous van gerst. Over die van gierst schreef ik net verleden week een artikel in Brussel Deze Week (maar dat is niet online gezet). Je kunt gierstcoucous kopen onder de naam "thiacri de mil". verder heb ik Mauritanië ook gewoon couscous van rijst gegeten.
De couscous die hier in de winkels ligt is vrijwel altijd van tarwe gemaakt. Ik heb nog nooit couscous van gierst gezien.
Monocultuur is vrijwel dodelijk voor de landbouw. Als straks op al die gigantische sojavelden in o.a. Argentinië en Brazilië geen soja meer wil groeien, wat moeten die mensen dan nog met dat land beginnen? Dat gebied wordt voor generaties lang verpest. Daar groeit echt helemaal niets meer.
Er kan zoveel uit Afrika komen. Het continent heeft totnogtoe weinig bijgedragen tot de wereldkeuken, toch als je dat met Zuid-Amerika vergelijkt.
Een tijdje geleden deed ik een ontdekking op de markt: de bosboter (safou), een vrucht die zestig jaar geleden nog enkel in het oerwoud voorkwam: http://www.brusselnieuws.be/site/rubrieken/1106728009/page.htm?&newsID=1107943946
Ondertussen vroegen lezers mij al of safou bijvoorbeeld goed was tegen osteoporose? Er is waarschijnlijk geen laboratoriumrat die dit ooit heeft onderzocht.