image

Vanmorgen een boeiend artikel op agripress.be over vergeten groenten in relatie tot slechte eetgewoonten en 'eetcultureel imperialisme'. Nu eens niet in relatie tot de behoefte aan 'iets anders' of 'iets echts' in de grachtengordel en andere trendy slow food gezinnen maar tot verstandige landbouwpolitiek in Afrika.

Laat dit soort zinnen eens op je inwerken:

Door het verdwijnen van de voedingsrijke bladgroenten is het dieet in veel landen verarmd. Samen met de suiker- en vetrijke voedingsmiddelen, zijn ook het probleem van overgewicht en de bijhorende welvaartsziekten in ontwikkelingslanden binnen geslopen, terwijl kinderen ondervoed blijven door een gebrek aan vitaminen en mineralen (zie inzet links onder). Monocultuur van bijvoorbeeld maïs maakt de landbouw bovendien kwetsbaar voor droogte en andere natuurrampen. Traditionele planten zoals gierst (waarvan couscous wordt gemaakt) zijn vaak beter aangepast aan droogte en schrale grond, en zijn rijker aan mineralen, vitaminen en eiwitten dan de grootschalige graangewassen.

Meer dan tweehonderd soorten bladgroenten waren vroeger in Kenia bekend. In heel Afrika werden misschien wel drieduizend inheemse wortels, stengels, bladsoorten, wortelstokken en vruchten courant gegeten, meldt het rapport Verloren gewassen van Afrika' (Lost Crops of Africa) van de Amerikaanse National Academy of Sciences. Tegenwoordig komt het meeste voedsel van een twintigtal gewassen, veelal van buitenlandse oorsprong.


Smakelijk!
Dit artikel afdrukken