1 min
Ja je leest het goed. Hiervoor is een programma Zorg voor Beter gemaakt, een initiatief van het ministerie van VWS, in samenspraak met de brancheorganisaties, beroepsverenigingen en cliëntenorganisaties. NIZW Zorg voert uit, ZonMw heeft de regie. Gisteren was ik daarbij aanwezig. Het ging om de 2e werkconferentie met trajectgroep nr.3 van de zgn. taskforce. Ik moet zeggen, er ging een wereld open over de manier waarop zorgcentra en andere bejaardentehuizen bezig zijn met eten en drinken. Er zitten nogal wat haken en ogen aan. Je hebt te maken met diverse groepen ouderen, gezondheidstechnische aspecten en Management Teams die budgetten beheren. Een lastige combinatie. Tegenwoordig moet het overigens al behoorlijk slecht met je gaan als je überhaupt opgenomen magworden. Zelfredzaamheid staat hoog in het vaandel. Wel kun je in aanleunwoningen, woningen en die rondom de zorgcentra gebouwd aanvullende hulp inhuren.
In zorgcentra zijn voor de "cliënten" (bewoners) drie zaken van belang: post, bezoek en eten!
We houden allemaal van lekker eten, maar wat blijkt? Zorginstellingen zijn zo druk geweest met structuur en regelgeving dat ze de aandacht voor de meest dagelijkse van die drie even waren vergeten. Eten dus.
'Lekker' is geen criterium. Er wordt zelden een glas wijn geschonken vanwege de regelneverigheid en budgettaire vraagstukken. Ik moet er eerlijk gezged niet aan denken ....
Liever 5 jaar korter met, dan 5 langer zonder.
Eigenlijk wou ik hier nu eens het positieve nieuws brengen: met man en macht wordt gewerkt aan het verbeteren van het bestaande tranendal. Er zijn diverse pilots gestart. We gaan weer terug naar de gedekte tafels, dekschalen en linnen. In enkele gevallen ligt er zelfs weer damast op tafel. Ook werken we weer met persoonlijkke servetringen en linnen servetten. Er wordt met zijn allen gegeten, de eettijden zijn verschoven, de communicatielijnen aangepast en - niet onbelangrijk - de budgetten zijn aangepast. Ook is er veel aandacht voor ambiance en de rust die er tijdens een maaltijd bijhoort. Uit dus die witte jassen tijdens de maaltijd.
In sommige tehuizen gaat zelfs het mobieltje uit aan tafel.
De retro-tafel? Wie zal het zeggen. Ik vond het in ieder geval een bijzonder evenement.
Er staat een klaarblijkelijk een flinke verschuiving voor de deur en dat zal, net zoals in het onderwijs dat op dit moment het geval is, de nodige scepsis oproepenbij de gevestigde orde.
Ik had al veel respect voor dit werk. Dat is alleen maar toegenomen. Het was goed te horen dat het zorgpersoneel zich net als ik verbaast hoe het het ‘lekkerste en heiligste’ moment van de dag helemaal uit de aandacht was verdwenen. Management, budgetteringen, regels, HACCP, ontkoppelt koken en nog meer regels waren er de oorzaak van, denken ze.
Zouden we dan echt op de weg terug zijn naar zoiets als 'kwaliteit'?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Ulphard, Ik weet hoe die ziekenhuismaaltijden gepresenteerd worden en hoe ze smaken, echter hebben we het in dit geval niet zozeer over de ziekenhuiszorg maar over de zorg in de
'bejaardenhuizen' Een andere vorm van zorg.
Ook ziekenhuizen zijn los van de motor door al de HACCP regels ( iedere boterham komt in een aparte plastic bescherming) en budgettering (per dag een budget van ca. € 10 p.p. voor alle maaltijden en drankjes - sic!)
Ik ben het helemaal met je eens wat het ziekenhuis eten aangaat. Lucette heeft, helaas door vele operaties, daar vele voorbeelden van. Ze heeft zelfs een keer een wijn-spijs proeverij gehouden met de wijnen op de kamertemperatuur( zo vanuit het vensterbank) om te kijken hoe de wijnen zich hielden en hoe het eten hiermee uit de verf kwam. Dat was een schokkende ervaring kan ik je wel vertellen.
Zij schrijft hier binnen niet al te lange tijd een artikel over dat zal verschijnen in Bouillon!
Ik hoop het!
Maar geloof er eigenlijk nog weinig van dat we over 10 jaar weer redelijk eten geven aan patiënten en cliënten.
Helaas ben ik de afgelopen 5 jaar teveel aan ziekenhuisvoeding blootgesteld. Laat ik het samenvatten met: sufgekookt, smakeloos en textuurloos. Diep triest. Bovendien als je je bedenkt dat de zieke medemens de grootste behoefte heeft aan vitaminen, antioxidanten, etc. en dus erg weinig krijgt. Affijn laten we samenvatten dat de zorg heel diep is weggezakt en dat er nog een lange weg te lopen is om kwaliteit van eten terug te krijgen. Bovendien moeten er nog wat fundamentele onderzoeksnoten gekraakt worden over vers bewerkt eten dat wel houdbaarheid heeft zodat het gedistribueerd kan worden, maar wel voedselveilig is en lekker blijft.
Daarnaast is kwaliteit van eten op dit moment nog niet belangrijk bij de beslissingmakers in de zorg, zoals jezelf hierboven aangeeft. Het beheersen van budgetten en veiligheid wordt veel belangrijker gevonden dan de kwaliteit van de zorg voor de patiënt, inclusief het eten en de voedingswaarde. Er wordt veel gepraat en weinig werkelijk verbeterd. Misschien moeten we wachten tot een bekende Nederlander het hospitaal in moet en dan zijn beklag gaat doen. Misschien dat er dan eens wat publiciteit hierover komt.