1 min
Smaak is een kwestie van alle zintuigen, zegt de Britse gastrofysicus Charles Spence. De smaakpapillen op onze tong spelen een ondergeschikte rol.
In De Volkskrant stelt de Britse gastrofysicus en smaakonderzoeker Charles Spence dat de tong maar een hele kleine invloed heeft op onze smaakperceptie, maar de neus des te meer.
"75 tot 95% van wat je proeft, komt binnen via je neus", legt hij uit. Ogen, oren en tast (mondgevoel) volgen na de neus als belangrijkste smaakorganen. Pas daarna komt de tong in het spel. Spence stelt dat smaak niet zozeer in een product zit, maar voornamelijk in je brein. Dat komt door het belangrijke aandeel van de beleving als onderdeel van smaak: als je wijn proeft met een beroemde wijnexpert die enthousiast is, smaakt de wijn beter. Duurder eten is lekkerder, en zwaar bestek verbetert de smaak van eten.
Spence publiceerde onlangs zijn nieuwe boek Gastrophysics, the New Science of Eating. Hij ziet volop mogelijkheden om nuttig gebruik te maken van de smaakbepalende rol van onze neus. Zo suggereert hij voorbeeld om een zoet aroma aan het beetje lucht onder de dop van frisdrank toe te voegen. Als mensen dit ruiken, smaakt het drankje zoeter. Zo zou je minder suiker toe hoeven te voegen voor dezelfde smaak. Daarnaast werkt hij aan een apparaatje dat op vaste tijden geuren verspreidt om alleenwonende ouderen eraan te herinneren om te eten. Spence weet hoe je moet verleiden met gebakken lucht.
Dit artikel afdrukken
"75 tot 95% van wat je proeft, komt binnen via je neus", legt hij uit. Ogen, oren en tast (mondgevoel) volgen na de neus als belangrijkste smaakorganen. Pas daarna komt de tong in het spel. Spence stelt dat smaak niet zozeer in een product zit, maar voornamelijk in je brein. Dat komt door het belangrijke aandeel van de beleving als onderdeel van smaak: als je wijn proeft met een beroemde wijnexpert die enthousiast is, smaakt de wijn beter. Duurder eten is lekkerder, en zwaar bestek verbetert de smaak van eten.
Spence publiceerde onlangs zijn nieuwe boek Gastrophysics, the New Science of Eating. Hij ziet volop mogelijkheden om nuttig gebruik te maken van de smaakbepalende rol van onze neus. Zo suggereert hij voorbeeld om een zoet aroma aan het beetje lucht onder de dop van frisdrank toe te voegen. Als mensen dit ruiken, smaakt het drankje zoeter. Zo zou je minder suiker toe hoeven te voegen voor dezelfde smaak. Daarnaast werkt hij aan een apparaatje dat op vaste tijden geuren verspreidt om alleenwonende ouderen eraan te herinneren om te eten. Spence weet hoe je moet verleiden met gebakken lucht.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat apparaatje is er al. In de vorm van een wekker met geur cartridges
Ik onderschrijf bovenstaand volkomen. Terwijl de zon op de camping in Vers Pont du Gard ter kimme neeg, met op de achtergrond het vreedzame doordringende concert der cicaden, smaakte het wijntje van de nabijgelegen wijnbouwer overheerlijk. Die extra aangeschafte flessen die ik later thuis soldaat wilde maken waren niet te zuipen. De gootsteenafvoer was er wel blij mee.
Ik vind speculaasjes en frietjes bijvoorbeeld erg lekker ruiken, maar ik weet ook dat het eten daarvan me altijd weer tegenvalt. Scheelt toch een hoop kcal door het alleen bij ruiken te laten...
Die gebakken lucht begint zelfs a la Pavlov al nog vóór je iets ruikt:
de miljardenbusiness van de "taste the feeling" en "geeft je vleugels" branding waar suikerwatertjes hun business model van gemaakt hebben.