1 min
Slangen staan erom bekend dat zij met hun tong kunnen ruiken. Op hun tong zitten namelijk reukreceptoren. Nieuw onderzoek toont aan dat reukreceptoren die in de neusholte van mensen voorkomen ook aanwezig zijn in smaakcellen van hun tong, schrijft ScienceDaily. Voorheen werd aangenomen dat smaak en geur onafhankelijke zintuigen zijn. De sensorische prikkels zouden pas in het brein samenkomen om een ‘geurervaring’ te creëren. De interactie tussen geur en smaak wijst er echter op dat geur mogelijk al op de tong en niet pas in de hersenen wordt gevormd.
Amerikaanse onderzoekers isoleerden smaakcellen uit de tongen van transgene muizen en mensen. In beide soorten smaakcellen werden functionele reukreceptoren aangetroffen. Met behulp van calcium imaging konden ze aantonen dat de smaak- en reukcellen onder laboratoriumomstandigheden vergelijkbaar reageren op geurmoleculen.
Met deze kennis over de reukreceptoren in de tong kan verder onderzoek worden gedaan naar de manier waarop mensen geur waarnemen, welke moleculen de reukreceptoren triggeren en hoe die onze smaakperceptie beïnvloeden.
Amerikaanse onderzoekers isoleerden smaakcellen uit de tongen van transgene muizen en mensen. In beide soorten smaakcellen werden functionele reukreceptoren aangetroffen. Met behulp van calcium imaging konden ze aantonen dat de smaak- en reukcellen onder laboratoriumomstandigheden vergelijkbaar reageren op geurmoleculen.
Met deze kennis over de reukreceptoren in de tong kan verder onderzoek worden gedaan naar de manier waarop mensen geur waarnemen, welke moleculen de reukreceptoren triggeren en hoe die onze smaakperceptie beïnvloeden.
Ik liep met mijn vierjarige zoon door de winkel. Hij heeft passend bij zijn leeftijd de gewoonte van alles op te pakken.
Ik vroeg hem: "kijken doe je met je..?"
Het antwoord dat volgde: "met je neus!"
Misschien over een jaar of wat een artikel hier dat hij achteraf 'bezien' gelijk heeft.
Pieter, hele artikelen kopiëren geeft gedoe met het copyright. Daarom paste ik je reactie een beetje aan.
Je vraagt of het bovenstaande bericht prof. Fokkens weerspreekt of vice versa. Als wetenschapsfilosoof ben ik geneigd te zeggen: dit is wetenschap in actie. We ontdekken verbanden of mechanismen (in dit geval een mechanisme = hard) en vormen er een theorie bij. Die theorie zit in ons hoofd en daar wordt een simplex beeld bij gecreëerd om het te communiceren.
Wat het bovenstaande aantoont, is slechts dat de tong reukreceptoren bevat. Je ruikt dus ook met je tong. Ook weer een simplex beeld.
De wetenschap gaat nu op zoek naar de interactie (is die er en hoe werkt die op onze waarneming?) tussen de bekende en de nieuw ontdekte reukreceptoren.
Ik kopieer een Volkskrantartikel van 12-02-2013 hiernaartoe, met uw welnemen, en vraag me af of dit artikel met het bovenstaande wordt weersproken:
Waarom moet je kunnen ruiken om te kunnen proeven
Ik citeer uit de eerste paragraaf: "Proeven doe je vooral met je neus, zegt Wytske Fokkens, hoogleraar keel-, neus- en oorheelkunde aan het AMC. De smaakpapillen op de tong herkennen vijf basissmaken (zoet, zuur, zout, bitter en umami) maar het is de neus die nuanceert en het verschil aanbrengt tussen een sinaasappel- en een citroensmaak. Signalen van de tong en uit de neus komen samen in het smaakgebied in de hersenen waar ze worden vermengd. Daar komt pas de definitieve smaak tot stand. Als de reuk wegvalt, hapert een signaleringsroute richting het brein waardoor de smaakbeleving verandert."