Milieudefensie vindt het 'belachelijk' dat het maar niet opschiet met het terugbrenging van Europa's afhankelijkheid van de import van Zuid-Amerika soja als eiwitrijke voerbron. ABN Amro komt vandaag met een rapport waarin de bank zegt dat er minstens 10 jaar nodig zijn om 'oerwoudvrij' te worden. Gewassen zijn nog ongeschikt of te duur, terwijl wetgeving ontbreekt om insecten als veevoer toe te staan.
Soja is een belangrijk ingrediënt voor het voer van onze dieren. De Nederlandse veehouderij importeert het grootste deel daarvan uit Zuid-Amerika en is daardoor sterk afhankelijk van de sojateelt daar.
In het tweeluik de Eiwit-Challenge analyseert ABN Amro die afhankelijkheid. In het eerste deel kijkt de bank naar de verduurzaming van de geïmporteerde soja. Daarin concludeert Pierre Berntsen dat Europa nog vele jaren sterk afhankelijk blijft van Zuid-Amerikaanse soja. Omdat de toenemende vraag de druk op het beschikbare volume laat toenemen, is het van belang dat Europa zijn gebruik van soja verduurzaamt en tegelijkertijd zijn eigen teelt opbouwt.
In het tweede deel bekijkt Wilbert Hilkens op welke eiwitbronnen Europa het accent zou moeten leggen. Volgens hem lijken op dit moment de volgende strategieën het meest veelbelovend:
1. verhoging eiwitgehalte in bestaande energierijke grondstoffen
2. verbetering eiwitwinning uit bijvoorbeeld zonnepitten en tarwe
3. teelt van soja, erwten, bonen en gras
4. teelten van in de EU buiten het huidige landbouwareaal
Alternatieve eiwitbronnen kunnen commercieel geschikter worden gemaakt door veredeling (om de productiviteit en ziekteresistentie van gewassen te verbeteren), verbeterde en efficiëntere productieprocessen en nieuwe wetgeving die insecten als veevoer mogelijk maakt.
Aanpassing gewassen nodig
Hilkens schrijft "de import van Zuid-Amerikaanse soja ten behoeve van diervoeders kan in de komende jaren niet vervangen worden door de alternatieven die beschikbaar zijn. Dit heeft te maken met de productprijs, het ontoereikende
volume, en met de negatieve invloed bij de dieren op hun vertering. Vooral de jonge dieren zijn hier gevoelig voor. Dit zorgt ervoor dat de opname van veel producten in veevoer beperkt is, omdat anders problemen kunnen ontstaan met de gezondheid van de dieren of de kwaliteit van de producten die ze maken."
In gewone mensentaal: Europese gewassen moeten eerst aangepast worden voor ze als veevoer kunnen dienen.
Zijn analyse gaat in op de doorlooptijd die nodig is om de gewassen commercieel toepasbaar te maken in veevoer. Door innovatie van verwerkingsprocessen en vooral verdere veredeling, neemt volgens Hilkens het aantal mogelijkheden op termijn toe en komt mogelijkerwijs volledige vervanging in beeld. "Als dat het streven is, dan hebben we er nog minimaal 10 jaar voor nodig", concludeert hij.
Fotocredits: Oerwoudvrij ei, een van de weinig oerwoudvrije Nederlandse dierlijke producten, Milieudefensie
Dit artikel afdrukken
In het tweeluik de Eiwit-Challenge analyseert ABN Amro die afhankelijkheid. In het eerste deel kijkt de bank naar de verduurzaming van de geïmporteerde soja. Daarin concludeert Pierre Berntsen dat Europa nog vele jaren sterk afhankelijk blijft van Zuid-Amerikaanse soja. Omdat de toenemende vraag de druk op het beschikbare volume laat toenemen, is het van belang dat Europa zijn gebruik van soja verduurzaamt en tegelijkertijd zijn eigen teelt opbouwt.
In het tweede deel bekijkt Wilbert Hilkens op welke eiwitbronnen Europa het accent zou moeten leggen. Volgens hem lijken op dit moment de volgende strategieën het meest veelbelovend:
1. verhoging eiwitgehalte in bestaande energierijke grondstoffen
2. verbetering eiwitwinning uit bijvoorbeeld zonnepitten en tarwe
3. teelt van soja, erwten, bonen en gras
4. teelten van in de EU buiten het huidige landbouwareaal
Alternatieve eiwitbronnen kunnen commercieel geschikter worden gemaakt door veredeling (om de productiviteit en ziekteresistentie van gewassen te verbeteren), verbeterde en efficiëntere productieprocessen en nieuwe wetgeving die insecten als veevoer mogelijk maakt.
Aanpassing gewassen nodig
Hilkens schrijft "de import van Zuid-Amerikaanse soja ten behoeve van diervoeders kan in de komende jaren niet vervangen worden door de alternatieven die beschikbaar zijn. Dit heeft te maken met de productprijs, het ontoereikende
volume, en met de negatieve invloed bij de dieren op hun vertering. Vooral de jonge dieren zijn hier gevoelig voor. Dit zorgt ervoor dat de opname van veel producten in veevoer beperkt is, omdat anders problemen kunnen ontstaan met de gezondheid van de dieren of de kwaliteit van de producten die ze maken."
In gewone mensentaal: Europese gewassen moeten eerst aangepast worden voor ze als veevoer kunnen dienen.
Zijn analyse gaat in op de doorlooptijd die nodig is om de gewassen commercieel toepasbaar te maken in veevoer. Door innovatie van verwerkingsprocessen en vooral verdere veredeling, neemt volgens Hilkens het aantal mogelijkheden op termijn toe en komt mogelijkerwijs volledige vervanging in beeld. "Als dat het streven is, dan hebben we er nog minimaal 10 jaar voor nodig", concludeert hij.
Fotocredits: Oerwoudvrij ei, een van de weinig oerwoudvrije Nederlandse dierlijke producten, Milieudefensie
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een hoop herkauwers in Nederland krijgen (hooi van) grotendeels Engels raaigras te eten. Dit is voor een gras al relatief eiwitrijk, maar is er hier geen winst te halen door ook klaver te zaaien? Dat je op die manier de behoefte aan externe eiwitten verlaagt?
@Linda:Natuur ei staat al in de lijst (ook hoog) maar bedankt! En je noemt jezelf een leek, gezien je argumenten schat ik je hoger in! Als zulke argumenten landen bij het grote publiek zit er toekomst in ons idee.
@Dirk: Van een kip weet iedereen dat ie buiten naar insecten scharrelt, bij reptielen hebben de meesten niet het idee dat er lieve aaibare kuikentjes op het menu staan.
Nou Leon, met dank aan Dirk heb je hier dus je naam: Het Natuurei, van kippen die de lekkerste hapjes kregen van moeder natuur.
En zoals Dirk terecht stelt, het gaat om het verhaal erachter, de doelgroep die je daarmee aantrekt.
Argumenten genoeg, denk ik als leek:
* Het regenwoud beschermen
* Gelukkige kip krijgt zijn lekkerste hapjes
* Biologische bestrijding van insecten (en slakken, als je ze gelijk de eitjes geeft)
* CO2 reductie door minder sojatransport
Ben wel benieuwd naar de doelgroep van consumenten die op die eieren gevoerd met levende insecten afspringen, diervriendelijk is anders, het is meer op de toer van de wilde natuur, waarin geldt: eten en gegeten worden, maar wie spreekt dit aan? En wat moet er op het eierdoosje komen te staan? Kakkerlakken zou ik maar vergeten, meelwormen misschien?Er was een tijd dat reptielen in de dierentuin gevoerd werden met levende kuikentjes, is afgeschaft, ligt te gevoelig!
En @Joep: tres ludique , naturellement, en op basis van volontaires dus, homo ludens alom in opmars! Ik zou daar best hoen willen zijn, je moet maar boffen! Trouwens, zelfs Henric heeft aangekondigd binnenkort te gaan werken met slakverslindende kippen in zijn kas (eenden lijken me geschikter Henric!). Symbiose heet dat!
Er gaat binnen korte tijd wel het één en ander gebeuren:
-Coppens ontvangt volgende week de 1e vracht met insectenolie en gaat dit verwerken in veevoer.
-Ondergetekende werkt hard om het concept: "eieren van kippen gevoerd met levende insecten" in de markt te zetten.(ben nog op zoek naar pakkende naam)
In het kerstnummer van de pluimveehouderij komt een mooi artikel over insecten voor feed.