1 min
De NRC kwam gisteravond met een bericht dat getuigt van creativiteit. Een Nederlandse kippenondernemer start met een kippenfokkerij in Afghanistan om de Afghanen van de papaver, de Talibaan en andere drugsbarons af te helpen.
De crux? Teel graan en mais in plaats van papavers en voer dat aan de kippen. Een logisch idee. Zo maak je een economie van een rovershol. Of het zal lukken, dat weet de ondernemer zelf ook nog niet. Ik geloof dat het zelfs nog maar de vraag is of grond wel geschikt is voor de teelt van tarwe en de waterverslindende mais. Maar het is natuurlijk de moeite waard om het te proberen.
Eventjes zonder gekheid. Als we dan toch vrij denken, zou je ook kunnen overwegen het experiment op te rekken. Maak van Afghaanse kippen de meest diervriendelijke die er zijn. Het land barst van de onbenutte ruimte waar kippen een groot deel van hun eten zelf bij elkaar kunnen sprokkelen en schrobbelen. Laat ze los in de papavervelden met boomzomen en bosjes. Zorg voor een rijk bodemleven aan wormen, torren, spinnen en andere insecten. Eindelijk kippen die echt 'free range' zijn en geen noemenswaardige CO2 en methaan uitstoot hebben anders dan hun eigen windjes. Geen ploffers, maar echte, klassieke vleesrassen, of misschien wel Franse Isa's, hier ook wel bekend als Volwaards.
Reiskosten en CO2 druk? Militaire vluchten gaan toch nog tot in lengte van jaren heen en weer en kunnen het vlees meenemen.
Eindelijk een echte opbouwmissie met ondernemerschap. De kip wordt superpremium en levert dus de hoofdprijs op. Eindelijk kunnen we zo als Nederland samen met de Afghanen de Label Rouge kippen verslaan. Die Franse geluksvogels lopen buiten. In Nederland hebben we niet genoeg grond om buitenkipperijen ooit op grote schaal te kunnen ontwikkelen.
Als je maar nadenkt over beschikbare ruimte in de wereld en CO2-neutraal vlees maken. Natuurlijk: weet ik veel. Ik lees het en kan het ook niet helpen dat de gedachte bij me opkomt.
Maar is het al een met een natte vinger onderzocht? Misschien is er wel 'ruimte' om het eens nader te bekijken. Niet alleen in Afghanistan trouwens.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
O jee, weer 'ns een kippenquarrel.
Ik heb nergens beweerd Label Rouge een ras is. Wel dat er heel wat Isa's onder het LR zitten. Het is nl. een juist voor free range ontwikkeld 'ras'. Nee, de Isa die ik bedoel is nou juist geen batterijkip, maar een traaggroeiende scharrelkip.
Verder stelde ik dat het goed zo zijn om traditionele rassen te sturen of die lieve Isa's.
Dit is overigens een leuke pagina voor degenen die eens willen zien welke vrouwelijke en mannelijke dieren gekruist kunnen worden: http://www.hubbardbreeders.com/products.php?id=5
Citaat van het 'Kippenforum': Het bedrijf ISA Poultry is een fokbedrijf en heeft de merken ISA, Shaver en Babcock. Onder ISA valt: Isabrown, Isawhite, Isa Neobrown, Isa Free Range Isa Golden en Isa Premium. Allen weer met eigen karakteristieken en eikleur.
http://www.isapoultry.com/ "
Op deze link is daar meer over te lezen:
http://www.schutters.net/phpBB2/viewtopic.php?t=7438
Wiki meldt dat de Isa's in 1978 gefokt zijn als batterijkip met een hoge eiproductie.
Label Rouge is een merk- of productbenaming en zegt het helemaal niets over het ras van de kip dat onder dit label verkocht wordt.
Ik blijf met de vraag zitten waarom je uitgerekend een batterijkip moet 'exporteren' naar Afghanistan.
De Isa is geheel of grotendeels identiek aan menige vrij scharrelende Label Rouge kip (die weer bestaat uit verschillende varianten).
Ok, daar heb je een punt. Er staat overigens niet bij met welk ras ze nu werken?
Het is echter nog altijd zinvol om goed te kijken naar het soort kip dat je gaat introduceren. De Isa die Dick noemt is geen ras, maar een merk, en bovendien zo gefokt dat ze optimaal produceert in bio-industrie-omstandigheden. Ze zal het veel minder goed doen als ze moet scharrelen.
Het Afghaans windhoender produceert veel minder.
In the past, with the local chicken breed, the family only managed to produce around 50 eggs per year. Production was low, the eggs were small and chicken mortality was high.
Today, using high-productivity breeds, Del Jan's family produces more than 200 eggs per year.
http://www.fao.org/english/newsroom/news/2002/5480-en.html
Maar Slow Food Kaboel zal er inderdaad op tegen kunnen zijn. Maar de betere restaurants in Helamnd, Kandahar etc. zullen nog wel de inheemse kip en ei serveren. Misschien ook iets voor Afghaanse restaurants en kippenboeren hier? Als je zoekt op Afghaanse kip krijg je vooral recepten.