Omdat Katan ervan houdt heilige huisjes door te prikken( bravo!), schrijft hij een lekker provocerende slotzin: "Natuurlijk is niet hetzelfde als gezond." Exit Michael Pollan, met zijn simpele oplossing ('eat food') tegen het zgn. nutritionisme, dat Katan zowel lijkt te omarmen als te bestrijden voor wat betreft te ver doorgeschoten gezondheidsklets.
Opnieuw bewijst Katan dat je je niet gek moet laten maken. Maar wat leert de Volkskrantlezer daar nou van? Er zijn 2 alternatieven:
- 'natuurlijk is ook al niet gezond'
- 'weet je, laat ook maar, dat gezondheidsgeklets'
Als we - zoals Katan de afgelopen tijd niet nalaat te onderstrepen - zo weinig weten over eten, hoe kun je daar dan het beste over communiceren?
De column vind je hieronder.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
In de rundveevoeding praten we niet over goede of slechte voedermiddelen maar over goed of slechte rantsoenen voor de dieren. Niet de individuele componenten bepalen het effect maar de optelsom en/of verhoudingen van nutriënten. En dat dat van betekenis is mag je op vertrouwen; er wordt al zolang ik hier op deze wereld ben veevoedingsonderzoek gedaan en vaak met proefgroepen en een controlegroep waarbij er een of twee variabelen onderzocht worden en de overige omstandigheden gelijk worden gehouden. Kom daar bij humane voedingsleer eens om... Alle onderzoeken gebaseerd op statistische analyses onder grote groepen ( dat wel) maar met veel variëteit of gebaseerd op " mode of action" waarbij interacties vaak buiten beschouwing blijven. Laat de vakgroep humane voeding eens kijken naar wat er allemaal in Animal Nutrition / Animal Health onderzocht is. Zit vast iets bruikbaars tussen wat betrouwbaar toepasbaar is .
Ja, da's een mooie: wie verwarring zaait, zal broketten oogsten.
Trouwens: ik denk dan je aan een gemiddelde snackfabrikant de broket als product nog wel kunt slijten.
@Lizet: Ik denk broketten! ;-)
Wanneer Katan verwarring zaait, wat gaat hij dan oogsten?
Statische cijfers zijn notoir onbetrouwbaar. Om maar eens wat te zeggen: Zijn stijgende aantallen diagnoses ook werkelijk veroorzaakt door stijgende aantallen gevallen, of is de aandacht eerder een oorzaak? Er wordt ook een stijging in het aantal gevallen van autisme geconstateerd; toch gaat een groot aantal betrokken wetenschappers ervan uit dat dat geen reele stijging is.
In geval van twijfel val ik terug op wat ik zie en mijn boerenverstand en het probleem is dat ik het in mijn omgeving niet zie.
Maar je hebt gelijk; diabetes II als "marker" is een mooie.