2 min
Voor Café Weltschmerz sprak Esther van Fenema met hoogleraar endocrinologie Hanno Pijl. Zijn boodschap: er moet op individueel, industrieel, maatschappelijk en politiek niveau van alles veranderen om de gezondheidszorg betaalbaar te houden.
Er is in Nederland geen sprake van gezondheidszorg maar van ziekenzorg. Artsen en andere professionals zijn getraind om zieke mensen beter te maken, maar niet om ze gezond te houden.
Pijl verwoordt het plastisch: “Mensen die vroeger doodgingen aan ziektes die ontstaan door verkeerde erfelijke aanleg, gaan niet meer dood. Ze worden door de geneeskunde in leven gehouden. In combinatie met onze veranderde leefstijl hebben we zo steeds meer zieken. De geneeskunde heeft fantastisch mooie dingen gebracht, maar werkt op deze manier als het ware tegen de evolutie in.”
Industriële revolutie
Die leefstijl veranderde vooral na de industriële revolutie. Vanaf dat moment zijn allerlei soorten voedsel in ruime mate beschikbaar en kunnen mensen hun biologische drift - bijvoorbeeld de behoefte aan zoet - maximaal bevredigen. Daar komt ook nog eens bij dat we nauwelijks meer hoeven te bewegen om aan voedsel te komen. “De veranderingen in de maatschappij gaan veel te snel voor onze biologische opmaak,” zegt Pijl.
Combinatie van leefstijl en aanleg
Nu komt er een ‘tsunami van ziektes’ op ons af, terwijl die grotendeels te voorkomen zijn. Veel van de ziektes hangen samen met leefstijl, in combinatie met een erfelijke aanleg. Pijl: “Niet iedereen wordt ziek van de manier waarop wij leven. Welke ziekte je krijgt is afhankelijk van erfelijk materiaal. We weten dat bijvoorbeeld dat voeding een rol speelt bij reumatoïde artritis. In onderzoeken hebben we gezien dat als mensen met reuma een tijd heel weinig eten, de ontstekingen heel duidelijk afnemen. Wat het mechanisme hierachter is weten we nog niet, maar het is een goedkope en fantastische manier om zo’n ziekte rustig te krijgen.”
Een verandering in het aanbod van de voedingsmiddelenindustrie kan voedingsgerelateerde ziektes terugdringen, denkt Pijl. Tegelijk signaleert hij dat uit de industrie het vraagstuk wel erkennen, maar vervolgens volstaan met de mededeling dat het 'heel complex' is om veranderingen teweeg te brengen. "Dat betekent alleen niet dat er niets moet gebeuren”, zegt Pijl.
Ook op politiek niveau ziet hij graag een andere houding. “Het huidige politieke stelsel is erg gericht op eigen verantwoordelijkheid en vrijheid en dat maakt dat er geen substantiële veranderingen plaatsvinden. Als je werkelijk iets wilt veranderen moet je als maatschappij afspraken maken en misschien wel doorvoeren op Europees niveau.”
Ziekmakende maatschappij
Het concept dat de arts afwacht tot de zieke patiënt in de spreekkamer zit en dan de verantwoordelijkheid van de zieke overneemt, noemt Pijl niet meer van de 21e eeuw. Artsen en andere professionals in de gezondheidszorg moeten preventief gaat denken en doen. Politici moeten veel duidelijker te horen krijgen dat onze maatschappij burgers ziek maakt. Er moet een economie ontstaan waarin geld verdiend wordt met het gezond houden van mensen omdat de kosten van leefstijlziekten straks niet meer op te brengen zijn.
Het veranderen van dit hele systeem is geen sinecure. Pijl: “Ik weet dat een heleboel mensen grote moeite hebben met wat ik zeg. Die willen niet dat de maatschappij zich bemoeit met hoe ze hun leven inrichten. Maar tegelijkertijd verwachten ze wel van de maatschappij dat die voor ze zorgt als ze kanker krijgen. Dat is een tamelijk egoïstisch standpunt, dat kan niet meer. De verantwoordelijkheid voor gezondheid moet echt worden teruggelegd bij de mensen zelf.”
Dit artikel afdrukken
Pijl verwoordt het plastisch: “Mensen die vroeger doodgingen aan ziektes die ontstaan door verkeerde erfelijke aanleg, gaan niet meer dood. Ze worden door de geneeskunde in leven gehouden. In combinatie met onze veranderde leefstijl hebben we zo steeds meer zieken. De geneeskunde heeft fantastisch mooie dingen gebracht, maar werkt op deze manier als het ware tegen de evolutie in.”
Industriële revolutie
Die leefstijl veranderde vooral na de industriële revolutie. Vanaf dat moment zijn allerlei soorten voedsel in ruime mate beschikbaar en kunnen mensen hun biologische drift - bijvoorbeeld de behoefte aan zoet - maximaal bevredigen. Daar komt ook nog eens bij dat we nauwelijks meer hoeven te bewegen om aan voedsel te komen. “De veranderingen in de maatschappij gaan veel te snel voor onze biologische opmaak,” zegt Pijl.
Combinatie van leefstijl en aanleg
Nu komt er een ‘tsunami van ziektes’ op ons af, terwijl die grotendeels te voorkomen zijn. Veel van de ziektes hangen samen met leefstijl, in combinatie met een erfelijke aanleg. Pijl: “Niet iedereen wordt ziek van de manier waarop wij leven. Welke ziekte je krijgt is afhankelijk van erfelijk materiaal. We weten dat bijvoorbeeld dat voeding een rol speelt bij reumatoïde artritis. In onderzoeken hebben we gezien dat als mensen met reuma een tijd heel weinig eten, de ontstekingen heel duidelijk afnemen. Wat het mechanisme hierachter is weten we nog niet, maar het is een goedkope en fantastische manier om zo’n ziekte rustig te krijgen.”
Er moet een economie ontstaan waarin geld verdiend wordt met het gezond houden van mensen omdat de kosten van leefstijlziekten straks niet meer op te brengen zijnVeranderingen in industrie en politiek
Een verandering in het aanbod van de voedingsmiddelenindustrie kan voedingsgerelateerde ziektes terugdringen, denkt Pijl. Tegelijk signaleert hij dat uit de industrie het vraagstuk wel erkennen, maar vervolgens volstaan met de mededeling dat het 'heel complex' is om veranderingen teweeg te brengen. "Dat betekent alleen niet dat er niets moet gebeuren”, zegt Pijl.
Ook op politiek niveau ziet hij graag een andere houding. “Het huidige politieke stelsel is erg gericht op eigen verantwoordelijkheid en vrijheid en dat maakt dat er geen substantiële veranderingen plaatsvinden. Als je werkelijk iets wilt veranderen moet je als maatschappij afspraken maken en misschien wel doorvoeren op Europees niveau.”
Ziekmakende maatschappij
Het concept dat de arts afwacht tot de zieke patiënt in de spreekkamer zit en dan de verantwoordelijkheid van de zieke overneemt, noemt Pijl niet meer van de 21e eeuw. Artsen en andere professionals in de gezondheidszorg moeten preventief gaat denken en doen. Politici moeten veel duidelijker te horen krijgen dat onze maatschappij burgers ziek maakt. Er moet een economie ontstaan waarin geld verdiend wordt met het gezond houden van mensen omdat de kosten van leefstijlziekten straks niet meer op te brengen zijn.
Het veranderen van dit hele systeem is geen sinecure. Pijl: “Ik weet dat een heleboel mensen grote moeite hebben met wat ik zeg. Die willen niet dat de maatschappij zich bemoeit met hoe ze hun leven inrichten. Maar tegelijkertijd verwachten ze wel van de maatschappij dat die voor ze zorgt als ze kanker krijgen. Dat is een tamelijk egoïstisch standpunt, dat kan niet meer. De verantwoordelijkheid voor gezondheid moet echt worden teruggelegd bij de mensen zelf.”
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Voedsel vs. genen vs. attitude t.a.v. gezond zijn & blijven:
N.a.v. het lezen van de draad & het zien van de video heb ik een aantal opmerkingen n.a.v. de video:
- Veel aandoeningen zijn afhankelijk van erfelijk materiaal. Hanno Pijl zegt ca: We weten niet echt wat in onze leefomgeving of levensstijl de ziekte ‘triggert’.
- Leefstijlinterventie: Ik mis meer onderzoek op voeding ‘an sich’. M.b.t. gezondheidszorg vs. ziektezorg zouden veel meer onderzoeken naar de werking van voedsel dienen plaats te vinden. Daar is tot nog toe te weinig kennis over & ligt ook moeilijk (veel factoren spelen gelijktijdig een rol).
- De medische industrie heeft natuurlijk ook groot een belang met constant kunnen blijven uitzetten van ‘medicijnen’!
Uiteindelijk aan het eind van de video:
“Laat mij maar ziek worden [de patient uiteindelijk schuldig dan toch aan het eigen gedrag, RL]; maar ik verwacht dan toch verzorgd te worden.”
Het ‘eigen schuld-dikke bult’ -principe eindelijk aangeroepen.
Die patient heeft misschien meerdere dingen geprobeerd. Misschien heel veel zaken wel goed gedaan.
'Wij' wisten met zijn allen toch niet het fijne ervan (zie 1e opmerking uit deze reactie)?
#16 Adriaan Keij,
>> en welke 50+er slikt er geen bloeddrukverlagers? <<
Ik + mijn echtgenoot.
#14
voordat bewezen werd dat de wereld rond was, was hij dat al.
en ik zie niet in, waarom ik niet als ik een dure behandeling afwijs en voor een goedkopere kies ik hiervoor financieel gestraft moet worden.
En het valt trouwens vies tegen, die zelfzorg homeopathie. Op de potjes en op websites mag niet staan waar het voor is en na vele jaren deze wet, hoef je in de gemiddelde winkel ook niet met deze vraag aan te komen. Ik vind dat met de wet die verbied mij grondrechten geschonden worden en het staat jou vrij om het niet te kopen, maar het staat mij niet vrij om vrij geïnformeerd te worden.
En als we het over bewijzen hebben, laten we dan eens kritisch kijken naar de resultaten en bewijzen van farmamiddelen. Wist je dat ze bv zelf mogen kiezen welke uitgevoerde onderzoeken ze meenemen in de resultaten. Dus als middel x, 5 keer negatief uitvalt en 3x positief, dan hoeven ze alleen de positieve resultaten publiceren ipv het hele verhaal.
Heb je ook niet vernomen dat chemo bij diverse kankersoorten een heel laag succespercentage hebben, waarom duurt het zolang voor deze constatering naar buiten kwam? Waarom is dit niet veel eerder geëvalueerd?
Wat ik mij ook afvraag waarom als ik geld geef aan de kankerbestrijding mijn geld (na alle salarissen en onkostenvergoedingen) alleen naar regulier/chemo onderzoek mag. Na honderden miljoenen daarin gepompt te hebben, is het dan geen tijd om ook eens flink wat miljoenen in alternatief te stoppen?! Zeker omdat farma daar geen belang bij heeft en dit soort onderzoeken dus juist uit dit soort potten betaald moeten worden. En stop met die Millecan, zij is meer dan uitgemolken, ik kan daar ook nog wel wat chemo doden tegenover zetten.
Ik word een beetje ziek (sic) van sommige reacties en van het onuitroeibare geloof in de 'medische industrie'. De marketing en (sluik)reclame van BigPharma heeft zijn uitwerking gehad: de bevolking denkt dat medicijnen geneesmiddelen zijn ipv bestrijdingsmiddelen.
Maagzuurremmers werden 'maagbeschermers', cholesterolverlagers werden gemeen goed (in de smeurzooi van Unilever) en welke 50+er slikt er geen bloeddrukverlagers? Ja, onze gezondheid gaat er écht op vooruit, we worden veeeeeel ouder. Nee, we STERVEN langer Wouter Klootwijk - met de medische en farmaceutische industrie als lach€nd€ d€rd€. Lees vooral de bijsluiters niet, want voor de bijwerkingen hebben ze nóg een pil!
Ik heb het al vaker gevraagd (maar nog maar weinig antwoorden gekregen): zijn er Foodloggers die 'medicijnen' kunnen noemen die écht GENEESmiddelen zijn? Dus pillen die je korte tijd slikt, waarna je van je klachten af bent? Ik weet er slechts één: antibiotica. Roept u maar, kom maar op met die 'medicijnen' waar je beter van wordt.
De eed van Nederlands artsen lijkt mij zo gek nog niet #IJsbrand (overigens ontleend aan Hippocrates). De vraag is wel: houden de artsen zich aan deze eed?
Ik zweer / beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens.
Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen.
Ik zal aan de patiënt geen schade doen.
Ik luister en zal hem goed inlichten.
Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen.
Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden.
Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.
Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk.
Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Dat beloof ik; Zo waarlijk helpe mij God almachtig.
#Hans: die duistere interpretatie van Hanno Pijls ideeën door jou kan ik niet volgen.
En verder denk ik dat de "scheidingsmethoden" vooral langs andere lijnen lopen: via inkomen, sociaal-economische status. We zien wel de gemiddelde (!) leeftijd toenemen, maar de levensverwachting in gezonde jaren stijgt niet zo hard. En daar zien we grote verschillen optreden: bij lagere inkomens begint met al wat te mankeren zo vanaf 50 jaar, bij hogere inkomens van ongeveer 70 jaar.