2 min
De Arbo Unie vindt dat werkgevers best iets mogen zeggen als een medewerker te dik is of er een ongezonde levensstijl op nahoudt. Zo kunnen ze voorkomen dat iemand ziek uitvalt. Is dat te bemoeizuchtig of juist goed werkgeverschap?
De obesitasepidemie, ongezonde leefstijl en ongezonde omgeving houdt niet alleen beleidsmakers, wetenschappers en gezondheidswerkers maar bedrijven en hun bazen bezig. Hoe en wanneer ga je op het werk een gesprek aan over een gezonde leefstijl? Voor zowel werkgevers als werknemers is het een lastig onderwerp. Dat blijkt uit het onderzoek 'Gezonde leefstijl' van de Arbo Unie onder ruim 1000 werknemers en 400 werkgevers.
Werkgevers denken dat bijna 40% van hun werknemers er geen gezonde leefstijl op na houdt. 28% van de werkgevers maakt zich daar ook echt zorgen over. Meer dan de helft (53%) van de werkgevers gaat het gesprek met hun werknemers over een gezonde leefstijl niet aan.
Werknemers beleven dat anders, bijna 80% geeft aan dat het onderwerp 'gezonde leefstijl' niet wordt besproken. Van de werknemers zou 40% het fijn vinden als de baas helpt met een gezondere leefstijl.
De Arbo Unie vindt dat werkgevers wel wat meer hun best mogen doen. Volgens Willem van Rheden, bestuurder bij Arbo Unie, zou leefstijl een normaal gespreksonderwerp moeten zijn. "Als leidinggevenden de indruk hebben dat iemand te dik is en te weinig beweegt, dan moeten ze dat kunnen zeggen", zegt hij het het AD. Het kan directe gevolgen hebben voor het functioneren van werknemers en daarmee het succes van een organisatie. Van Rheden vindt het opvallend dat gesprekken tussen werkgevers en werknemers wel kunnen gaan over de werk-privé balans, maar nauwelijks over voldoende beweging en de algemene gezondheid. Terwijl juist die combinatie kan bepalen of iemand lekker in zijn vel zit.
Zeggen dat iemand te dik is en er iets aan moet doen, blijkt steevast een gevoelig onderwerp. De een ziet het als bemoeizucht, de ander als goed werkgeverschap. De middenweg bewandelen kan natuurlijk ook. Sommige bedrijven bieden bijvoorbeeld al sportgerelateerde activiteiten aan of vitaliteitstesten of maken hun kantine gezonder. De werknemer kiest zelf wat hij of zij ermee doet. Zo krijgen bij accountants- en advieskantoor PwC werknemers zelfs elk jaar €1.000 budget die ze mogen besteden aan spullen of diensten die bijdragen aan hun welbevinden. Zulke initiatieven zijn nog lang niet bij alle bedrijven gemeengoed.
Werknemers en werkgevers vinden het lastig om de juiste balans te vinden om het gesprek aan te gaan. Volgens Van Rheden moeten we uit deze patstelling zien te komen. De maatschappelijke belangen zijn voor beide groepen te groot. Zeker nu mensen meer zittend werk doen en met het opschuiven van de pensioengerechtigde leeftijd er meer mensen chronisch ziek worden terwijl ze nog werken. "Als we langer up and running willen blijven en arbeid schaarser wordt, dan moeten we daar wat mee".
Dit artikel afdrukken
Werkgevers denken dat bijna 40% van hun werknemers er geen gezonde leefstijl op na houdt. 28% van de werkgevers maakt zich daar ook echt zorgen over. Meer dan de helft (53%) van de werkgevers gaat het gesprek met hun werknemers over een gezonde leefstijl niet aan.
Werknemers beleven dat anders, bijna 80% geeft aan dat het onderwerp 'gezonde leefstijl' niet wordt besproken. Van de werknemers zou 40% het fijn vinden als de baas helpt met een gezondere leefstijl.
40% van de werknemers zou het fijn vinden als de baas helpt met een gezondere leefstijlLeefstijldialoog
De Arbo Unie vindt dat werkgevers wel wat meer hun best mogen doen. Volgens Willem van Rheden, bestuurder bij Arbo Unie, zou leefstijl een normaal gespreksonderwerp moeten zijn. "Als leidinggevenden de indruk hebben dat iemand te dik is en te weinig beweegt, dan moeten ze dat kunnen zeggen", zegt hij het het AD. Het kan directe gevolgen hebben voor het functioneren van werknemers en daarmee het succes van een organisatie. Van Rheden vindt het opvallend dat gesprekken tussen werkgevers en werknemers wel kunnen gaan over de werk-privé balans, maar nauwelijks over voldoende beweging en de algemene gezondheid. Terwijl juist die combinatie kan bepalen of iemand lekker in zijn vel zit.
Zeggen dat iemand te dik is en er iets aan moet doen, blijkt steevast een gevoelig onderwerpOnze zuiderburen bestempelen deze recht-voor-de-raap-aanpak als te bruut. Ook in Nederland gaan mensen gemakkelijk steigeren bij het idee.
Zeggen dat iemand te dik is en er iets aan moet doen, blijkt steevast een gevoelig onderwerp. De een ziet het als bemoeizucht, de ander als goed werkgeverschap. De middenweg bewandelen kan natuurlijk ook. Sommige bedrijven bieden bijvoorbeeld al sportgerelateerde activiteiten aan of vitaliteitstesten of maken hun kantine gezonder. De werknemer kiest zelf wat hij of zij ermee doet. Zo krijgen bij accountants- en advieskantoor PwC werknemers zelfs elk jaar €1.000 budget die ze mogen besteden aan spullen of diensten die bijdragen aan hun welbevinden. Zulke initiatieven zijn nog lang niet bij alle bedrijven gemeengoed.
Werknemers en werkgevers vinden het lastig om de juiste balans te vinden om het gesprek aan te gaan. Volgens Van Rheden moeten we uit deze patstelling zien te komen. De maatschappelijke belangen zijn voor beide groepen te groot. Zeker nu mensen meer zittend werk doen en met het opschuiven van de pensioengerechtigde leeftijd er meer mensen chronisch ziek worden terwijl ze nog werken. "Als we langer up and running willen blijven en arbeid schaarser wordt, dan moeten we daar wat mee".
Uhm nee. Daar heeft je werkgever niks mee te maken. https://t.co/2x23AlWPih
— Rick (@RickvanSoest) March 15, 2022
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
>> Meer dan de helft (53%) van de werkgevers gaat het gesprek met hun werknemers over een gezonde leefstijl niet aan. << In hoeverre zouden dat werkgevers zijn die er zelf ook geen gezonde leeftijd op na houden?
"Werkgevers denken dat bijna 40% van hun werknemers er geen gezonde leefstijl op na houdt".
Gaaf dit. De stress op het werk (werkdruk, slechte communicatie, onvoldoende persoonlijke ontwikkeling, de 3 factoren voor stress op het werk) zijn vaak de reden van een ongezonde leefstijl.
PWC word aangehaald in de tekst als voorbeeld.
Wellicht wel goed om te weten dat PWC een klein beetje historie heeft. FD schreef daarover in mei 2018. Ging vooral over werkdruk en een aantrekkelijke werkgever blijven vooral voor jonge werknemers.
citaat uit het artikel op FD van mei 2018:
'Mijn werkbegroting voor één week is ingesteld op 60 uur, terwijl ik een contract heb voor slechts 40 uur. Maar zelfs die 60 uur is niet realistisch, wat resulteert in een werkweek van 80 uur', stelt een jonge accountant in het rapport.
Wel goed om te lezen dat PWC aan de slag gegaan is. Hopelijk is 40 uur nu ook 40 uur anders staat die € 1000,- best 'lullig'. #basisoporde
De vierde uitkomst uit het onderzoek wordt in het Foodlog artikel niet genoemd:
Maar liefst 40% van de werknemers ziet een rol weggelegd voor hun werkgever om daarbij te helpen.
Hoe vinden de werkgevers (wat is definitie van werkgever?: Eigenaar of is dat al een leidinggevende?) van hun eigen levensstijl of elkaars levensstijl heeft de Arbo Unie dat ook gevraagd?
Voor de rol van werkgevers heb ik alvast een suggestie: Leading by example
Begint levensstijl niet met de 24uurs economie ? Begint het niet met het afschaffen van onregelmatige roosters?
In Nederland werken bijna 1,3 miljoen mensen soms of regelmatig ’s nachts.
RIVM heeft een lopend onderzoek hiernaar
Ik sluit me aan bij #3 Het is heel divers per bedrijf en bedrijfscultuur hoe er mee omgegaan wordt.
Ik vergeet niet dat ik 9 jaar geleden op een nieuwe afdeling kwam en het niet oké vond dat 1 collega koffie haalde voor iedereen. Beledigd was ze dat ik niet meedeed en ook nog eens gelijk op meeliep soms om zelf koffie te halen, lees mijn benen te strekken.
Tweede leuke moment was dat ik samen met een collega fruit getrakteerd heb vanwege onze verjaardag. Konden ook niet alle collega's waarderen. Overigens lukte op fruit trakteren maar 1 keer. Het jaar erop stond overal in het bedrijf al reeds fruit vanuit de werkgever.
Op huidig werk houden we vol (met een aantal collega's) dat werkdruk geen excuus mag zijn om niet mee te doen aan de middag wandeling. De locatie manager (werkgever?) weet het ook reeds: het wordt niet gewaardeerd als hij meetings plant die tijdstip 12:30 - 13:00 ook bevatten.
Wat ik hier mee wil zeggen:
Begin klein, maar begin
Begin zelf als werknemer(s) > enkel als werknemers willen bereikt een werkgever ook wat.
Precies Anita, dat is werk waarbij het onverantwoord is om er een ongezonde leefstijl op na te houden. Maar ook achter een kassa wil je geen medewerker hebben die dronken of me teen kater en/of naar alcohol stinkt hebben zitten, zelfs kassieres die flink naar knoflook ruiken is niet prettig.