image

Het nieuwe Oost-Afrikaanse biokeurmerk, speciaal ontwikkeld met het oog op de Europese markt, loopt gevaar. De grootste Engelse keurmerkorganisatie denkt erover de met het vliegtuig vervoerde producten niet als biologisch te erkennen.

De standaard van het Afrikaanse keurmerk is gebaseerd op de nieuwe EU-richtlijnen voor biologische productie. Ze zou in theorie toegang kunnen garanderen tot de Europese markt, maar het is onduidelijk of Brussel het keurmerk als equivalent van de Europese keurmerken zal erkennen. Volgens een woordvoerder van de Europese Commissie is naar die mogelijkheid nog geen onderzoek naar gedaan.

Wouter van der Land schreef hier eerder al een goed stuk over: "Voedselkilometers ramp voor miljoen Afrikaanse fruittelers". De boodschap is duidelijk niet aangekomen.

Afrikaanse boeren zijn zeer kritisch over de discussie die de Engelse Soil Association (SA) op dit moment voert over luchttransport. “Er zijn veel grotere vervuilers dan luchtvervoer, bijvoorbeeld de Engelse energie-intensieve landbouw.”

Afrikaanse telers in de wereldwijde markt aan biologische producten plukken momenteel de vruchten van investeringen in milieuvriendelijkere productiemethoden en de goede prijzen voor hun producten. Uganda exporteert jaarlijks 6,2 miljoen dollar (4,4 miljoen euro) aan biologische producten.

Ook in Afrika leeft het verhaal van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Een eigen keurmerk heeft als grote voordeel dat er geen Engelse controleurs hoeven worden ingevlogen. En wellicht knelt hier het schoentje. Afrika wordt nog steeds als dat halfzachte broertje in het Zuiden beschouwd. En dat het steeds meer voor zichzelf gaat zorgen, ligt Europa niet.

Dit jaar onderhandelt de Europese Unie met de Afrikaanse landen over de Economische Partnerschapsakkoorden (EPA’s). Als deze akkoorden ondertekend worden, zal Afrika haar markten bijna volledig moeten openstellen voor goedkope landbouwproducten uit Europa.

Verhalen rond streek- en bioproducten gaan in Europa ondertussen steeds vaker naar chauvinisme en nationalistisch eigenbelang ruiken. Dit in het verlengde van de politieke tendenzen. En de trekkersrol van bio in Europa dreigt vooral eentje te worden van "eigen bio eerst". (Of formuleer ik het te hard?)

Lees het volledige artikel op www.11.be.
Dit artikel afdrukken