Consument aanjager verantwoord ondernemen

amaai steven !
ik vind het straf dat ge de al twee eeuwen bestaande controverse tussen vlaanderen en wallonie relateert aan een eerlijke keuken..
we hebben niet veel gemeen, maar als we een zaak gemeen hebben in belgie met elkaar dan is dat de 'cuisine'..
ik ben het dus niet met u eens. in frankrijk loopt een waterscheiding. die natuurlijke waterscheiding loopt bijna gelijk met de scheiding van de olie en boterkeuken. er is nog een keukenscheiding. die van de grote rivieren in de delta van de maas en rijn. de calvinistische dominee-kookcultuur koppelt gezond en natuurlijk eten aan een correct politiek ‘behaviour’. in vlaanderen, brabant en wat daar onder ligt wordt gezond en natuurlijk eten aan genot gekoppeld. natuurlijk moogt ge niet generaliseren, maar de neiging tot absurde politieke correctheid doolt in de nederlandse keuken. ge moogt dit niet en ge moogt dat niet, en ge moet een restaurant aanmelden bij ‘wakkerdier’ als ge er foie gras op de kaart ziet. ge zoudt daar vrede mee kunnen hebben, als het resultaat er zou zijn. vergelijk colruyt en delhaize met de hollandse supermarchés, en ge komt tot de harde ontdekking dat ge veel meer gezonde streekproducten bij ons ziet als in holland. zonder die trendy verwijzingen die alleen maar suggestief en commercieel te verstaan zijn. kijk alleen maar een naar de diverse botersoorten. van ierse streekboter, vlaamse hoeveboter, ardeense boter tot boter uit normandie. kijk naar onze kiekens. van mechelse koekoek tot maiskieken, parelhoen, kwartels etc. etc.
politiek correct holland kent dat niet. daar regeren (letterlijk) mensen, die beweren dat een vleeseter op een fiets minder eco-besef heeft dan een vega in een hummer (actualiteit). het land van de calculateurs, die berekenen hoeveel co2 uitstoot ze besparen door een vega-burger te eten. nogmaals, ik heb hollandse vrienden die in ‘la grande bouffe’ niet onder zouden doen qua culinaire lustbeleving. echter het geworstel van holland met zijn eetcultuur is bijna dramatisch. miljoenen worden gedoneerd aan pieterburen op hetzelfde moment dat men honderdduizenden gezonde dieren vernietigt. niet vanwege een ‘detrimental illness’ maar vanwege dat zelfde calculatie gedrag: de exportprijzen.

overigens wil ik nogmaals mijn waardering voor dit blog uitspreken.
zoals ik eerder schreef; men tracht op een bijna wetenschappelijk/integere wijze tot een analyse te komen van wat passeert.

In Vlaanderen durft niemand publiek de analyse te maken zoals je dat hier heel terecht doet. Onze politieke klasse is dit land in sneltreinvaart naar filistijenen aan het hlepen door haar seperatistisch doordrammen. Bij gebrek aan poltieke daadkracht en vooral humaan project.

Steven, er zijn goede keurmerken en vage keurmerken en er zijn technische normen en morele normen.

Morele normen moet je jezelf eigen maken, of je moet een kerkgenootschap volgen, mar daar moet de overheid niet voor zorgen. Een keurmerk dat zegt dat een auto deugt is waarschijnlijk een goed keurmerk. Prima. Maar een keurmerk dat oordeelt of een bedrijf deugt op moreel vlak is al snel indirecte bemoeizucht van de overheid, althans van de keurmerkleverancier.

Wat je nu ziet is dat de overheid haar eigen falen op de burgers afwentelt. Wij moeten maar goede vis kopen, want de overheid kan niet voor internationale afspraken zorgen. Waar betalen we in hemelsnaam die helft van ons inkomen voor? Als dit wordt doorgezet, verwacht ik een belastingverlaging in ruil.

Woensdag kreeg ik nog bezoek van ieamnd die in Colombia werkt met boerenorganisaties. De biokeurmerken worden daar ervaren als de zoveelste vorm van platvloers imperialisme. Tendens die ik wel ervaar uit vele gesprekken met boerenleiders uit vele hoeken van de wereld: de reflex van (eindelijk) te gaan produceren voor eigen markt. De brol wordt vanuit het Zuiden opgestuurd naar het Noorden en de betere koffie bijv. eindelijk (ook) gebruikt voor de eigen markt. Vandaar ook dat Douwe Egberts bijv. plots zo geïnteresseerd is in het opzetten van begeleidingsprogramma's met boerengroepen. Zo houden ze de aanvoerkanalen open. Hopen ze.

Woensdagavond sprak ik uitgebreid met de vertegenwoordiger van de Rainforrest Alliance in België. Sympathieke man. In de weer voor duurzaam gelabeld (FSC) hout, duurzaam ontgonnen visgronden en met het hart bij de goede zaak. Hij heeft me echter niet echt kunnen overtuigen van de oprechtheid van KRAFT, Chiquita of Nestlé en hun MVO-verhaal. Dat verhaal blijft flinterdun. Maar het charmeerde me wel dat hij op mijn voorstel in wil gaan om meer publiek in debat te treden. Vooral om elkaar te vinden, waar de raaklvlakken er onmiskenbaar zijn.

Brengt me bij jou, Wouter: zou jij iedereen zomaar de weg durven opsturen met een auto waarvan hij vindt dat die voldoet aan zijn eigen normen?

Het kabinet bedenkt dus de "internationale normen" waar de burger bedrijven op moet beoordelen en veroordelen. Dat is Big Brother-gedrag. Mensen moeten hun eigen normen ontwikkelen en mvo moet niet ontaarden in een keurmerkenhysterie. Kinderarbeid is overigens ook in Nederland legaal, zie bv de krantenbezorgers en in allerlei landen de beste oplossing om welvaart te verhogen.