Red de kasteelkoe, eet m op

Ik proefde de Lakenvelders van Ad van der Salm en Gerrit Wafelaar en was meteen verkocht. Het bleek supermals vlees mét smaak. Vaak is mals namelijk smakeloos. Niet in het geval van die prachtige koetjes - ze zijn wat kleiner dan de doorsnee koe in de Hollandse wei - met het witte lakentje midden over hun verder zwarte of rode rug.

Ik kreeg mijn zorg- en duurzaam afgemeste liefhebbersbiefstuk 'even in de pan in boter gebakken' geserveerd, tijdens een proeverij waarin het beste product van Nederland moet worden gekozen. Of het ook daadwerkelijk het beste wordt zal moeten blijken als we alle appels en peren binnenkort weer op tafel krijgen voor het finale oordeel. Ik wil niemand voortrekken, heb alleen een advies. Bestel hun vlees en vertel hier wat je ervan vindt. Je hoeft er niet eens voor naar Albert Heijn of de Jumbo. Bak het aanstaande zondag. Daarna kun je pas besluiten of je op hen wilt stemmen in het wedstrijdje waar ze binnenkort aan mee doen.

Ad en Gerrit zijn van Vleesboerderij Korenblik. Ze fokken Lakenvelders en hebben de taak op zich genomen om de stierkalveren van andere Lakenvelderliefhebbers af te mesten. Zo gaat dat met dieren die je wilt redden: de mannetjes moet je opeten anders krijg je er veel te veel van en wordt het onbetaalbaar. Er moet nog flink aan doorgegeten worden want, zo heb ik me weleens laten vertellen door mensen die het kunnen weten, een gezond ras bestaat uit wel zo'n tienduizend exemplaren. De Nederlandse Lakenvelder zit nog niet op een derde. Het is dan ook vlees dat je schaamteloos kunt eten. Iedereen vindt ze mooi in het landschap, ze lopen dus buiten, ze eten lokaal, voornamelijk gras en hooi en ze smaken geweldig. Ik dacht dat ze het vlees lang hadden laten 'afrijpen', zo heet het wekenlang bewaren van met name rundvlees om het mals te krijgen. Supervlees krijgt die tijd meestal niet en is daarom soms taai. De Lakenvelder wordt licht afgerijpt, maar is zelfs zo al een aanrader.
Ik droomde er zo'n rijpe en licht peperige Cabernet Sauvignon-Shiraz uit Australië bij. Heerlijk. En zomaar zondag aanstaande hoeft natuurlijk niet. Misschien moest je maar eens zo'n bijzondere kasteelkoe voor Kerst eten. Die bijnaam kreeg de Lakenvelder omdat hij vaak als icoon voor het Nederlandse landschap in de wei naast kastelen en landhuizen werd gezet.
Vroeger wisten ze het ook al: Lakenvelders gewoon de mooiste en lekkerste Hollandse koeien. Red ze, eet ze!

fotocredits: korenblik