Dierenactivistenorganisatie Ongehoord organiseerde zondagavond een evenement, met een stand en bus op het Domplein en een gerenommeerde spreker in de Senaatszaal van de Utrechtse Universiteit.
In de 'Dier in blik'-bus had Ongehoord een mini-confrontatie gebouwd met de harde werkelijkheid van de intensieve dierhouderij. Beelden, geluiden en zelfs geuren moesten het soms wat nerveuze publiek laten beleven wat de activisten in het holst van de nacht aan proberen te tonen. Het mocht echter ook weer niet 'té' erg zijn, "we willen niet dat de bezoekers kotsend naar buiten komen", zei het meisje achter de stand met de veganistische cupcakes. "Vind je het spannend? Wat je gaat zien?" vroeg iemand in de rij aan een vermoedelijk hevig tegen dierenleed gekant meisje. Ze besloot uiteindelijk maar niet de bus in te stappen. "Ik vond het ook echt realistisch", was het commentaar van iemand die het wel aandurfde.
Activisten
Het zijn echte activisten, het onderzoeksteam van Ongehoord. Liever dan het gesprek aangaan met de veehouders, breken ze in om de rottigheid van de intensieve veehouderij aan te tonen: de gebroken poten, zieke dieren, open wonden, levend door hun soortgenoten opgegeten en dode beesten.
Ongehoord stuurt zijn onderzoeksteams erop af, want "alleen 's nachts zie je wat er allemaal mis is".
"Ik hoef ook niet met u in discussie te gaan", was het antwoord op onze vraag of ze wel eens gevraagd hadden of ze een boerderij bij daglicht mochten bezoeken.
In de Senaatszaal van het Academiegebouw was de toon aanmerkelijk minder grimmig. Campagneleider Johan Boonstra vertelde over zijn droom: 'ik wil een boom'. In die boom moeten kippen natuurlijk kunnen leven, zonder bang te zijn dat ze er op ieder moment uit geplukt en doodgemaakt kunnen worden. Ongehoord wil geen oplossing voor de huidige dierhouderijsystemen. Ongehoord wil een sociale verandering. Mensen moeten minder vlees gaan eten.
'Animal rights talk' wordt 'we moeten allemaal veganist worden'
Na een korte filosofische verhandeling over de 'illusie van waardenvrije samenlevingen/universiteiten/wetenschap' door filosoof Floris van den Berg was het tijd voor de keynote spreker van de avond, de Amerikaan Nick Cooney. Hij schotelde de zaal een onderhoudend betoog voor waarin hij de ins en outs van de psychologische overwegingen bij een gedragsverandering doornam. Cooney heeft het in zijn boek 'Change of Heart' over hoe psychologisch onderzoek in feite een 'road map of how to change behavior' is.
Bepaalde benaderingen werken bewezen beter dan andere, legt Cooney uit. Een greep uit zijn succesfactoren:
- gebruik 'stories, not stats' om mensen over te halen.
- stel mensen doelen voor waarvan ze zich kunnen voorstellen dat ze die gaan halen - niet te makkelijk, en niet te gecompliceerd
- begin met een klein, eenvoudig verzoek en volg dat op met een groter verzoek, de zogenaamde 'voet tussen de deur'
- maak de sociale normen duidelijk: mensen blijken zeer gevoelig voor wat andere c.q. de meeste mensen ook al doen.
Het thema van de avond verschoof. Van dierenwelzijnsactivisme werd het hoe langer hoe meer: hoe krijg je mensen zover dat ze vegetarisch (en van daaruit veganistisch) gaan eten. Aan het eind werd duidelijk waarom Cooney de nadruk zo op het vegetariër worden legt: in de VS leiden de verschillende activistenorganisaties tot een vermindering van het aantal ongelukkige dieren met één miljoen per jaar. Maar de jaarlijkse bekeerlingen die vlees achter zich laten en vegetariër of veganist worden, hebben een veel grotere impact. Dat scheelt, volgens Cooney, wel 500 miljoen dieren per jaar.
Ongehoord speelde daar prima op in. Bij de uitgang lag een boekje: 'Ongehoord lekker - veggiegids voor een diervriendelijk leven'. Bleken de boodschappen toch minder ver uit elkaar te liggen dan even gedacht. Of, zoals een toehoorder bij het verlaten van de zaal tegen zijn metgezel zei: "Hoeveel mensen hier in de zaal zouden er al vegetariër zijn?" De ander hoefde niet lang na te denken: "De meesten".
Bij de uitgang lag ook een mooie, glimmende full colour folder van Ongehoord - 'Het leven van dieren'. Zoiets kost wat. De Dierenbescherming kreeg een formidabele concurrent aan Wakker Dier. Nu moet Wakker Dier opletten. Consumenten geven hun steungeld aan dergelijke organisaties maar 1 keer uit.
Fotocredits: Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Activisten
Het zijn echte activisten, het onderzoeksteam van Ongehoord. Liever dan het gesprek aangaan met de veehouders, breken ze in om de rottigheid van de intensieve veehouderij aan te tonen: de gebroken poten, zieke dieren, open wonden, levend door hun soortgenoten opgegeten en dode beesten.
Ongehoord stuurt zijn onderzoeksteams erop af, want "alleen 's nachts zie je wat er allemaal mis is".
"Ik hoef ook niet met u in discussie te gaan", was het antwoord op onze vraag of ze wel eens gevraagd hadden of ze een boerderij bij daglicht mochten bezoeken.
In de Senaatszaal van het Academiegebouw was de toon aanmerkelijk minder grimmig. Campagneleider Johan Boonstra vertelde over zijn droom: 'ik wil een boom'. In die boom moeten kippen natuurlijk kunnen leven, zonder bang te zijn dat ze er op ieder moment uit geplukt en doodgemaakt kunnen worden. Ongehoord wil geen oplossing voor de huidige dierhouderijsystemen. Ongehoord wil een sociale verandering. Mensen moeten minder vlees gaan eten.
'Animal rights talk' wordt 'we moeten allemaal veganist worden'
Na een korte filosofische verhandeling over de 'illusie van waardenvrije samenlevingen/universiteiten/wetenschap' door filosoof Floris van den Berg was het tijd voor de keynote spreker van de avond, de Amerikaan Nick Cooney. Hij schotelde de zaal een onderhoudend betoog voor waarin hij de ins en outs van de psychologische overwegingen bij een gedragsverandering doornam. Cooney heeft het in zijn boek 'Change of Heart' over hoe psychologisch onderzoek in feite een 'road map of how to change behavior' is.
Bepaalde benaderingen werken bewezen beter dan andere, legt Cooney uit. Een greep uit zijn succesfactoren:
- gebruik 'stories, not stats' om mensen over te halen.
- stel mensen doelen voor waarvan ze zich kunnen voorstellen dat ze die gaan halen - niet te makkelijk, en niet te gecompliceerd
- begin met een klein, eenvoudig verzoek en volg dat op met een groter verzoek, de zogenaamde 'voet tussen de deur'
- maak de sociale normen duidelijk: mensen blijken zeer gevoelig voor wat andere c.q. de meeste mensen ook al doen.
Het thema van de avond verschoof. Van dierenwelzijnsactivisme werd het hoe langer hoe meer: hoe krijg je mensen zover dat ze vegetarisch (en van daaruit veganistisch) gaan eten. Aan het eind werd duidelijk waarom Cooney de nadruk zo op het vegetariër worden legt: in de VS leiden de verschillende activistenorganisaties tot een vermindering van het aantal ongelukkige dieren met één miljoen per jaar. Maar de jaarlijkse bekeerlingen die vlees achter zich laten en vegetariër of veganist worden, hebben een veel grotere impact. Dat scheelt, volgens Cooney, wel 500 miljoen dieren per jaar.
Ongehoord speelde daar prima op in. Bij de uitgang lag een boekje: 'Ongehoord lekker - veggiegids voor een diervriendelijk leven'. Bleken de boodschappen toch minder ver uit elkaar te liggen dan even gedacht. Of, zoals een toehoorder bij het verlaten van de zaal tegen zijn metgezel zei: "Hoeveel mensen hier in de zaal zouden er al vegetariër zijn?" De ander hoefde niet lang na te denken: "De meesten".
Bij de uitgang lag ook een mooie, glimmende full colour folder van Ongehoord - 'Het leven van dieren'. Zoiets kost wat. De Dierenbescherming kreeg een formidabele concurrent aan Wakker Dier. Nu moet Wakker Dier opletten. Consumenten geven hun steungeld aan dergelijke organisaties maar 1 keer uit.
Fotocredits: Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zolang we nog geen 4 magen hebben, of steentjes slikken voor de lol, blijf ik maar even vlees eten.
En de dieren die er over blijven krijgen nog geen beter leven... NGO's kunnen met promotie van 'de goede manier van dieren houden' meer bereiken (voor de dieren) als alleen door minder of geen vlees te eten. Dat standpunt durf ik in te nemen.
Extremisten hebben een heilsboodschap. Het zijn wat dat betreft net religieuzen. Ze zijn per definitie overtuigd van hun visie en gelijk. Je kunt je er in verdiepen wat hun motivaties zijn, en of er een redelijkheid te vinden is in hun stellingen. Sommigen positieven denken, dat je er toch ‘iets’ van kan leren…. Maar je kunt je ook, met enig creatief denkvermogen, je een voorstelling maken van de maatschappij, en vooral de tolerantie in die toekomstmaatschappij, die ze op basis van hun exclusieve inzicht willen ordenen (lees: forceren). Dat is meestal genoeg om snel tot inzicht te komen. Ik kook nog steeds voor vegetariërs en veganisten, als een vriend of een vriendin er een meeneemt. In de hoop dat binnen mijn tolerantieconcept er ooit één, al is het er maar één, voor mij een stuk vlees in de pan gooit. Beetje dom van me natuurlijk, want flexibiliteit is nu juist iets dat extremisten niet kennen. Daar zijn het juist extremisten voor.
Ja Hans, en aangezien religie , islam uitgezonderd, steeds minder voorstelt en mensen toch zoekende zijn naar zingeving, groeien nieuwe kerken. Veganisme:modern boete doen. Hun fanatieke leiders kennen geen dialoog alleen prediken van het nieuwe geloof.
Marijke ik ben het met tegenzin niet met je eens, vanuit de kant van het dier bezien is het beste voor een dier om niet gegeten te worden, dus helemaal niet geboren te worden. Dood hoort bij het leven, en behalve de mens worden dieren geboren om gegeten te worden of hun kroost. Ook bij alternatieve systemen tref je al is het percentage dan lager, dierenleed aan. Dus kun je beelden treffen die je liever niet zou willen zien. Met actiegroepen als ongehoord is dus een feite geen discussie mogelijk.
Jos ik vind dat dierenactivisten net als wij boeren nog steeds hun stinkende best moeten doen om het voor het dier zo goed mogelijk te doen, ook op lange termijn. Laat de vraag dus duidelijk zijn: Wil Ongehoord wel echt een beter leven voor de dieren ? Want zonder al deze dieren komt er ook een stuk minder poep, minder bodemleven, minder planten. Of zie ik het toch te simpel?