Dat zegt de Spaanse voedingsmiddelentechnoloog José Manuel Barat Baviera. Daarmee laat hij een dilemma zien: willen we dat voedingsmiddelenmakers hun producten veranderen of kunnen wij - consumenten - er beter voor zorgen dat we anders gaan eten?
EVMI, het Nederlandse blad voor voedingsmiddelentechnologie, haalt deze week een interview aan met een aantal wetenschappers die werken aan het Europese project TeRiFiQ. Het is erop gericht verwerkte producten uit de voedingsmiddelenindustrie minder vet, suiker en zout te laten bevatten en toch niet anders te laten smaken.
Dat blijkt zo zijn grenzen te hebben, zeggen de wetenschappers die er aan werken. De Nestlé's, Procters en Unilevers kunnen niet ongestraft doorgaan met het reduceren van suiker, zout en vet zonder de smaak geweld aan te doen of hun toevucht te nemen tot hightech, onnatuurlijke ingrepen.
Rare reclames
Jean-Michel Lecerf, hoofd Voeding van het Institut Pasteur in Lille, is zelfs van mening dat de toepassing van technologieën om de zout-, suiker- en vetgehaltes in voedingsmiddelen terug te dringen alleen resultaat kan hebben als consumenten anders gaan eten en uit eigener beweging gaat kiezen voor minder lekkere producten.
Je ziet de reclames al voor je:
- "de Nieuwe Magnum, gezonder maar minder lekker!"
- "de nieuwe kroket van Mora, 100% gezond, over de smaak moet je niet zeuren"
- "Nieuwe Coca Cola - nu eindelijk met stevia én zonder fosforzuur; goed voor je tanden en je lijf, maar de smaak van echte Cola konden we niet imiteren"
- "Nieuw: salami met veel minder zout, maar vol E621 voor de smaak"
Gedragstherapie
Wat nu? Unilever stelde afgelopen week nog dat het zijn producten natuurlijker én lekkerder gaat maken. TeRiFiQ is opgezet om zulke bedrijven te helpen. Het project moest eraan bijdragen om ons ongemerkt gezonder te laten eten zonder ons in ons eetgedrag te storen. Kennelijk komen technische wetenschappers nu tot de ontdekking dat het geheim niet zit in voedingsmiddelentechnologie maar in gedragstherapie. Het werkelijke probleem is immers niet zozeer wat we eten maar hoeveel en hoevaak we dat doen.
Dieetwetenschap blijkt opeens een sociale wetenschap te zijn. Alleen is ze nog in handen van de stofjes-, techniek- en machinesmensen. Daarom zeggen ze dat de consument het zelf moet doen. Dat is echter een illusie.
Fotocredits: screenshot, TeriFiQ
Dit artikel afdrukken
Dat blijkt zo zijn grenzen te hebben, zeggen de wetenschappers die er aan werken. De Nestlé's, Procters en Unilevers kunnen niet ongestraft doorgaan met het reduceren van suiker, zout en vet zonder de smaak geweld aan te doen of hun toevucht te nemen tot hightech, onnatuurlijke ingrepen.
Rare reclames
Jean-Michel Lecerf, hoofd Voeding van het Institut Pasteur in Lille, is zelfs van mening dat de toepassing van technologieën om de zout-, suiker- en vetgehaltes in voedingsmiddelen terug te dringen alleen resultaat kan hebben als consumenten anders gaan eten en uit eigener beweging gaat kiezen voor minder lekkere producten.
Je ziet de reclames al voor je:
- "de Nieuwe Magnum, gezonder maar minder lekker!"
- "de nieuwe kroket van Mora, 100% gezond, over de smaak moet je niet zeuren"
- "Nieuwe Coca Cola - nu eindelijk met stevia én zonder fosforzuur; goed voor je tanden en je lijf, maar de smaak van echte Cola konden we niet imiteren"
- "Nieuw: salami met veel minder zout, maar vol E621 voor de smaak"
Gedragstherapie
Wat nu? Unilever stelde afgelopen week nog dat het zijn producten natuurlijker én lekkerder gaat maken. TeRiFiQ is opgezet om zulke bedrijven te helpen. Het project moest eraan bijdragen om ons ongemerkt gezonder te laten eten zonder ons in ons eetgedrag te storen. Kennelijk komen technische wetenschappers nu tot de ontdekking dat het geheim niet zit in voedingsmiddelentechnologie maar in gedragstherapie. Het werkelijke probleem is immers niet zozeer wat we eten maar hoeveel en hoevaak we dat doen.
Dieetwetenschap blijkt opeens een sociale wetenschap te zijn. Alleen is ze nog in handen van de stofjes-, techniek- en machinesmensen. Daarom zeggen ze dat de consument het zelf moet doen. Dat is echter een illusie.
Fotocredits: screenshot, TeriFiQ
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Misschien kunnen we eerst van het idee af dat zout en (dierlijke) vetten een probleem zijn? Kan de focus liggen op het verminderen van suiker in producten.
Guido, dat teveel suiker een probleem is zal niemand ontkennen. Dat anti-suikerman Robert Lustig zich binnen het suikerprobleem richt op de fructose is helemaal niet gek.
Maar .... als het nou eens vooral ging om veel te veel. We eten al honderden jaren suiker. Er zijn traditionele keukens op gebouwd (jazeker, rond de Middellandse Zee), maar nooit aten we er zoveel van. En daar komen we dus in het hart van het probleem: er zijn zoveel tientallen, nee honderden miljarden omzet (die banen en welvaart opleveren) van producten in omloop geraakt - met hele ketens daaromheen - die domweg 'teveel' zijn en die we niettemin en wel juist daarom altijd en overal krijgen aangeboden.
Is het niet jarenlang gewenning geweest om steeds zouter, zoeter en vetter 'eten' te maken? Daar zijn we dan langzamerhand aan gewend geraakt. Doe je een noemenswaardige stap terug, dan merk je dat direct. Bouw je het echter net zo langzaam af als dat je het opgebouwd hebt (langetermijnplanning, eis dus niet dat het volgend jaar al zo moet zijn) dan merk je er weinig van. Als je geen zoet eten gewend bent, sla je tandenrammelend steil achterover van een colaatje. Gooi je weinig zout op al je eten, dan spuug je een gerecht bereidt met een Knorr-pakje na de eerste hap alweer uit (of eet het met lange tanden uit beleefdheid op bij een ander ;) ).
Dat het anders smaakt is gewoon gewenning, en je kunt je ook iets anders aanwennen. Dat is noch beter, noch slechter. Maar ja, dat zal economisch gezien vast niet veel opleveren en je moet die voedingsmiddelentechnologen natuurlijk ook aan het werk houden dus die richting is voor het merendeel geen optie.
@Dick: uiteraard gaat het om veel te veel. Dat is het probleem. Dat komt waarschijnlijk doordat:
- het hongergevoel wordt aangewakkerd met suiker
- suiker verslavend is
- suiker goedkoop is (tegenwoordig wel tenminste.)
Lustig stelt in het filmpje voor suiker net als alcohol te behandelen. Wie weet.
Het is de vraag of kunstmatige zoetstoffen een goed alternatief zijn.
Hetzelfde verhaal geldt mogelijk voor graan (inclusief de ketens met commerciële belangen).
@Otto: het is zeker waar dat er gewenning en ontwenning optreedt. De meeste mensen die suiker uit hun dieet halen, vinden een aarbei al zoet.
Precies Otto #3: als je helemaal stopt met al die zakjes en pakjes om lekkere sausjes en gerechten klaar te maken en zelf alles klaarmaakt met gewone kruiden, dan proef je het meteen als je na een tijd een keer wel iets dergelijks eet. En ook het feit dat als er minder vet, zout en suiker in producten moet zitten, dan moet de producent dat aanvullen met allerlei E-nrs aan chemische stoffen om de smaak op peil te houden. Ik heb dan liever dat eerst al die onnodige E-nrs eruit gehaald worden en de producten meer natuurlijk gemaakt worden. Er zijn zat natuurlijk toevoegingen als bijv vit.C om iets langer houdbaar te maken of te zorgen dat het niet verkleurt. Pas dan kun je praten over vermindering van vet, zout en suiker en ook dat geleidelijk aan verminderen zoals Otto zegt. Als je ineens stopt zijn veel dingen echt niet te pruimen, dat heb ik zelf gemerkt toen ik mijn dieet drastisch wijzigde, je moet dan helemaal wennen aan de normale, natuurlijke smaken.
Zo ben ik nu na 2,5 jaar eindelijk van mijn chips verslaving af. Had afgelopen week een enorm vieze vettige nasmaak ervan en constant dorst, dat ik ineens drastisch de boel weggegooid heb en mezelf gezegd het nooit meer te kopen. Al die tijd bleef ik het lekker vinden tot nu(afgelopen week), gewoon doordat ik geen kant en klaar producten meer eet, indien ik het wel eet is het van biologische oorsprong en met zo min mogelijke toevoegingen en veel dingen dan nog hooguit eens in de 1-2 maanden.