In mei aanstaande, bij de jaarvergadering van de Wereldgezondheidsorganisatie, moet het er liggen: het eerste wereldwijde verdrag hoe om te gaan met 'Disease X'. Maar na 9 moeizame onderhandelingsrondes is duidelijk dat de weg naar overeenstemming is bezaaid met uitdagingen.
Reacties op uitbraken van ziekten zijn van oudsher een "cyclus van paniek en verwaarlozing", zegt gezondheidsfunctionaris en WHO-onderhandelaar Ashley Bloomfield in de Financial Times. "Omdat we als mensen zo goed zijn in het doorgaan naar de volgende dingen - dat is onderdeel van onze overlevingsstrategie - is er bijna sprake van een collectief wereldwijd geheugenverlies."
Het lijkt zo simpel: met de lessen van de Covid-pandemie nog vers in het geheugen, moeten landen iedere gelegenheid aangrijpen om de mondiale gezondheidszorg-architectuur te versterken. Eind vorige maand kwamen functionarissen uit 194 landen bij elkaar om te proberen het eens te worden over de concept-verdragstekst voor de aanpak van 'Disease X'. Dat is de - nog onbekende - zekere opvolger van de Covid-19-pandemie, waar gezondheidsfunctionarissen zich al lang zorgen over maken.
Pandemierisico groter dan ooit
De risico's van pandemieën zijn groter dan ooit. Er zijn meer mensen dan ooit op aarde die ook nog eens veel mobieler zijn geworden. We leven in dichtbevolkte steden en de intensieve veehouderij en ongereguleerde dierenhandel vergroten het risico op ziekten die van dieren op mensen overspringen. De jongste ontwikkeling, waarbij het hoogpathogene vogelgriepvirus H5N1 ook koeien blijkt te besmetten (maar melk, eieren en vlees - mits helemaal gegaard - veilig zijn om te eten), bewijzen dat nog maar eens.
Al deze factoren, en de grimmige ervaring van Covid-19 toen rijke landen miljarden doses vaccin voor zichzelf opkochten terwijl een groot deel van de wereld het zonder moest stellen, laten de noodzaak zien voor een internationaal verdrag voor het voorbereid zijn op en reageren op een nieuwe pandemie, 'Disease X'.
Het pandemie-verdrag moet wereldwijde samenwerking bevorderen op het gebied van vroegtijdige waarschuwingssystemen, gegevensuitwisseling, onderzoek en de productie en distributie van medische hulpmiddelen (denk bijvoorbeeld aan vaccins).
Geopolitieke, financiële en intellectuele eigendoms-belangen
Maar in de onderhandelingen over het verdrag blijken geopolitieke, financiële en intellectuele eigendomsbelangen concrete obstakels te vormen. Ondanks dat de WHO bezweert dat het voltooide pandemieverdrag "een kader van ethische verplichtingen zal zijn," en geen "wettelijke dwang", dat het de soevereiniteit van landen niet aantast, dat de financieringseisen beperkt zijn en dat het verdrag geen "mechanisme bevat om landen verantwoordelijk te stellen voor het schenden ervan," is de kritiek niet van de lucht.
Regeringen vrezen voor hun soevereiniteit (zo wil de VS zelf kunnen beslissen wie het land in en uit mogen), de farmaceutische industrie houdt vast aan zijn intellectuele eigendomsrechten (al willen ze wel op vrijwillige basis samenwerken) en arme landen kampen met het gebrek aan vertrouwen dat de ongelijke verdeling van Covid-vaccins heeft veroorzaakt.
Goede bedoelingen
"Als we iets geleerd hebben van de Covid-19 pandemie, dan is het wel dat goede bedoelingen in noodsituaties vaak niet leiden tot dezelfde daden", zegt Ebere Okereke, directeur van ngo Africa Public Health Foundation en specialist op het gebied van wereldwijde gezondheidsbeveiliging. Wil het pandemieverdrag en sowieso beter voorbereid zijn op een komende pandemie echt lukken, dan moet dit meningsverschil over de beschikbaarheid van middelen worden overwonnen, of op zijn minst gemanaged. De World Bank heeft in ieder geval, met ondersteuning van de WHO een Pandemie Fonds opgezet, om lage- en middeninkomenslanden te helpen hun paraatheid en reactievermogen te verbeteren. De bank zei in februari dat er meer dan $2 miljard aan startkapitaal was opgehaald bij 27 donoren. Elke dollar die werd toegekend in de eerste ronde van projectfinanciering leverde nog eens $6 aan investeringen op.
Al met al is het pandemieverdrag nog verre van gerealiseerd, hoe zinvol een "gerichte, eerlijke en harmonieuze inspanning om de volgende wereldwijde gezondheidscrisis aan te pakken" ook is. De laatste onderhandelingen zullen een test zijn om te zien of landen hun grieven en in sommige gevallen groeiende verdeeldheid opzij kunnen zetten. WHO-president Tedros voorziet op zijn minst een tekst "op hoog niveau", zelfs als sommige details later moeten worden geregeld. Het is immers in ieders belang om zich beter voor te bereiden op de onvermijdelijke volgende wereldwijde gezondheidscalamiteit.
Dit artikel afdrukken
Het lijkt zo simpel: met de lessen van de Covid-pandemie nog vers in het geheugen, moeten landen iedere gelegenheid aangrijpen om de mondiale gezondheidszorg-architectuur te versterken. Eind vorige maand kwamen functionarissen uit 194 landen bij elkaar om te proberen het eens te worden over de concept-verdragstekst voor de aanpak van 'Disease X'. Dat is de - nog onbekende - zekere opvolger van de Covid-19-pandemie, waar gezondheidsfunctionarissen zich al lang zorgen over maken.
Pandemierisico groter dan ooit
De risico's van pandemieën zijn groter dan ooit. Er zijn meer mensen dan ooit op aarde die ook nog eens veel mobieler zijn geworden. We leven in dichtbevolkte steden en de intensieve veehouderij en ongereguleerde dierenhandel vergroten het risico op ziekten die van dieren op mensen overspringen. De jongste ontwikkeling, waarbij het hoogpathogene vogelgriepvirus H5N1 ook koeien blijkt te besmetten (maar melk, eieren en vlees - mits helemaal gegaard - veilig zijn om te eten), bewijzen dat nog maar eens.
Al deze factoren, en de grimmige ervaring van Covid-19 toen rijke landen miljarden doses vaccin voor zichzelf opkochten terwijl een groot deel van de wereld het zonder moest stellen, laten de noodzaak zien voor een internationaal verdrag voor het voorbereid zijn op en reageren op een nieuwe pandemie, 'Disease X'.
Het pandemie-verdrag moet wereldwijde samenwerking bevorderen op het gebied van vroegtijdige waarschuwingssystemen, gegevensuitwisseling, onderzoek en de productie en distributie van medische hulpmiddelen (denk bijvoorbeeld aan vaccins).
Geopolitieke, financiële en intellectuele eigendoms-belangen
Maar in de onderhandelingen over het verdrag blijken geopolitieke, financiële en intellectuele eigendomsbelangen concrete obstakels te vormen. Ondanks dat de WHO bezweert dat het voltooide pandemieverdrag "een kader van ethische verplichtingen zal zijn," en geen "wettelijke dwang", dat het de soevereiniteit van landen niet aantast, dat de financieringseisen beperkt zijn en dat het verdrag geen "mechanisme bevat om landen verantwoordelijk te stellen voor het schenden ervan," is de kritiek niet van de lucht.
Regeringen vrezen voor hun soevereiniteit (zo wil de VS zelf kunnen beslissen wie het land in en uit mogen), de farmaceutische industrie houdt vast aan zijn intellectuele eigendomsrechten (al willen ze wel op vrijwillige basis samenwerken) en arme landen kampen met het gebrek aan vertrouwen dat de ongelijke verdeling van Covid-vaccins heeft veroorzaakt.
Goede bedoelingen
"Als we iets geleerd hebben van de Covid-19 pandemie, dan is het wel dat goede bedoelingen in noodsituaties vaak niet leiden tot dezelfde daden", zegt Ebere Okereke, directeur van ngo Africa Public Health Foundation en specialist op het gebied van wereldwijde gezondheidsbeveiliging. Wil het pandemieverdrag en sowieso beter voorbereid zijn op een komende pandemie echt lukken, dan moet dit meningsverschil over de beschikbaarheid van middelen worden overwonnen, of op zijn minst gemanaged. De World Bank heeft in ieder geval, met ondersteuning van de WHO een Pandemie Fonds opgezet, om lage- en middeninkomenslanden te helpen hun paraatheid en reactievermogen te verbeteren. De bank zei in februari dat er meer dan $2 miljard aan startkapitaal was opgehaald bij 27 donoren. Elke dollar die werd toegekend in de eerste ronde van projectfinanciering leverde nog eens $6 aan investeringen op.
Al met al is het pandemieverdrag nog verre van gerealiseerd, hoe zinvol een "gerichte, eerlijke en harmonieuze inspanning om de volgende wereldwijde gezondheidscrisis aan te pakken" ook is. De laatste onderhandelingen zullen een test zijn om te zien of landen hun grieven en in sommige gevallen groeiende verdeeldheid opzij kunnen zetten. WHO-president Tedros voorziet op zijn minst een tekst "op hoog niveau", zelfs als sommige details later moeten worden geregeld. Het is immers in ieders belang om zich beter voor te bereiden op de onvermijdelijke volgende wereldwijde gezondheidscalamiteit.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Daar gaan we weer ...
Bezorgdheid over de dodelijkheid van vogelgriep voor mensen is al 30 jaar consequent ongegrond gebleken, zonder geregistreerde sterfgevallen door dergelijke uitbraken. Desondanks wordt alles weer uit de kast getrokken om de geesten rijp te maken voor de volgende voorspelde pandemie. Vanwaar deze ijver? Omdat de apenpokken die volgens baas Tedros wis en waarachtig de ‘nieuwe pandemie’ zou worden zijn mislukt?
Keer op keer worden we via de leugenbankjes van Fauci en Gates gehersenspoeld met de H5N1 vogelgriep die zich aan het muteren is om op de mens over te springen. Net zoals Wuhan, die ‘vismarkt waar alles is begonnen’. Normaal gesproken onmogelijk, but with a little help from some friends is niets onmogelijk. Inmiddels weten we dat het een biowapen was en H5N1 de opvolger is en dat de vaccins gereed liggen.
Let op hoe synchroon dit loopt met de in voorbereiding zijnde wereldwijde staatsgreep van de WHO die deze zomer zijn beslag moet krijgen. Al valt dit nog te bezien, aangezien door oplopende weerstand van de laatste tijd de vereiste tweederde meerderheid der 194 lidstaten in week 22 nog helemaal niet zeker is.
Het nieuwe bindend pandemisch verdrag zal de WHO veranderen van een technische adviesorganisatie in een supranationale volksgezondheidsautoriteit die quasi-wetgevende en uitvoerende bevoegdheden over staten uitoefent; de aard van de relatie tussen burgers, bedrijven en regeringen in eigen land en ook tussen regeringen en andere regeringen en de WHO internationaal veranderen; en de locatie van de medische praktijk verschuiven van het arts-patiënt consult in de kliniek naar volksgezondheidsbureaucraten in hoofdsteden en het WHO-hoofdkantoor in Genève en haar zes regionale kantoren.
Van netto nul tot massa-immigratie en identiteitspolitiek, de ‘expertocratie’ elite werkt samen met de globalistische technocratische elite in tegen het nationaal meerderheidsgevoel. De COVID zwendel heeft de elites een waardevolle les geleerd in het uitoefenen van effectieve sociale controle en ze zijn van plan deze les toe te passen op alle controversiële kwesties.
De veranderingen in de architectuur van het wereld gezondheidsbestuur moeten dan ook in dit licht worden gezien. Het is de transformatie van de nationale veiligheids-, administratieve en controlestaat in een geglobaliseerde bioveiligheidsstaat. Maar ze stuiten op weerstand in Italië, Nederland, Duitsland en recentelijk Ierland. Ook enkele staten in de VS hebben zich tegen WHO en WEF dictaten uitgesproken. We kunnen alleen maar hopen dat het verzet zich zal uitbreiden tot het verwerpen van deze mondiale machtsgreep van de WHO.
Oeeeeeeeeeeeeeeeeh wat ben ik bang.
Profeet Theo......
Hm. “arme landen kampen met het gebrek aan vertrouwen dat de ongelijke verdeling van Covid-vaccins heeft veroorzaakt.” Bloomsfield benoemde dat zo?