De Parmezaanse kaaswielen dienen minstens 12 maanden te rijpen alvorens experts ze testen op kwaliteit. De kaas uit Parma en Reggio Emilia in het noorden van Italië heeft sinds 1996 een beschermde oorsprongsbenaming (BOB). De BOB is een wettelijk vastgelegd Europees keurmerk dat streekproducten definieert en daarmee beschermt tegen namaak. Denk aan Champagne, Griekse kalamata-olijfolie en ook de Noord-Hollandse Edammer. De chip moet de authenticiteit waarborgen, mede omdat de BOB buiten Europa niet altijd wordt erkend.
Voor die origine betaal je, maar de hoge prijs daarvan zet aan tot fraude. De jaarlijkse verkoopcijfers van echt en nep blijken elkaar wereldwijd niet ver te ontlopen. Tegenover €2,9 miljard omzet aan echte Parmezaanse, wordt voor zo’n €1,85 miljard aan nep verkocht. Iets minder dan de helft van de Parmezaanse kaas gaat de grens over. Nu de mondiale export toeneemt, moet technologie de waarde van de echte Parmezaanse kaas, de boeren en hun kaasmakerij bewaken.
De naam wijzigen en dat mag gewoon zoals 'Parrano Orginale' (made in Holland), klinkt Italiaans en is ook nog origineel (ja, zeg dat wel).
"internationale export", interessant zeg.
Erik, die is niet gering: de export buiten de EU groeit flink.
Dick, ik ga uit van de algemeen aanvaarde betekenis van het woord export, zoals onder andere in Van Dale terug te vinden is. Dat de EU een voorschot neemt op een Europese Staat....
De rest van het artikel was mij natuurlijk bekend, op de chip na.
Om de pijn aan je ogen weg te nemen, zullen we het pleonasme 'internationale export' wijzigen in het correcte 'mondiale export'. Het probleem van identiteitsdiefstal is overigens echt groot: er gaat niet alleen veel geld om in neppers die zich als echt voordoen, maar ook in pogingen om het echte product met veel communicatie en merkcampagnes te verdringen. De Amerikanen van Kraft Heinz - geen kleine jongens - hebben bijvoorbeeld geprobeerd het trademark “Kraft parmesan cheese” in Ecuador te vestigen.