"Klein duimpje op weg naar Brussel', zo kopt vanmorgen de Volkskrant boven een reportage van Mac van Dinther over de Good Food March op Brussel. Hij volgt Isabel Duinisveld die van Uithuizermeden naar Brussel fietst voor een 'eerlijke landbouw'. Wat wil ze?
Duinisveld teelt bologisch-dynamisch groenten in Uithuizermeeden. Ze doet mee aan de mars die is georganiseerd door Slow Food. Met het oog op de aanstaande hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) van de Europese Unie is er ruimte om de EU in Brussel te laten horen wat de Europeanen ervan vinden.
De EU keert jaarlijks aan boeren €40 miljard uit om hun bedrijf te kunnen uitoefenen. In de eerste fase van het GLB, in de periode na WO II, was het beleid gericht op het opkrikken van de productie, zodat Europa genoeg te eten zou hebben en de prijzen van voedsel laag konden worden gehouden met het oog op de wens om de rest van de economie zich te laten ontwikkelen. Dat lukte zo goed dat Europa graanbergen, boter- en kaasbergen en melkplassen moest opslaan en af en toe dumpen op vreemde markten in afgelegen landen. Daardoor konden die markten zich niet zelfstandig ontwikkelen. Reden voor de EU om in de tweede fase van het GLB in te zetten op inkomenssteun. De kostprijzen van de boeren waren te hoog om de lage prijzen van ons voedsel te kunnen garanderen. Met inkomenssteun konden bancair gezien slecht financierbare bedrijven toch goedkoop blijven produceren. Nu de bevolking in Europa afneemt en naar het Oosten toe is uitgebreid, staat de derde fase van het GLB in het teken van een verschuiving en vergroening van de gelden die aan het GLB worden gespendeerd. Boeren krijgen nog een deel van hun inkomen uit inkomenssteun, maar moeten via verduurzamende maatregelen - met name als ze in de oude lidstaten zijn gevestigd - hun overige en voor hun bedrijfsvoering broodnodige subsidie verdienen. Vooral in de definitie van die maatregelen zit ruimte voor beleidsinvloed vanuit het publiek.
Van Dinther sprak de mensen die via de Good Food March op weg zijn naar Brussel om hun invloed te doen gelden. Hij noemt ze de 'Occupy-beweging van de landbouw: biologische boeren, milieuactivisten, slow foodaanhangers.' Ze nemen het op, zegt hij, 'tegen de gevestigde belangen van grote boeren, multinationals en supermarkten.'
Een van die boeren is Joop de Koeijer, voorzitter van het platform Aarde Boer Consument. Hij zegt graag zijn subsidie in te willen leveren voor 'een eerlijke landbouw'. Volgens hem wordt het huidige systeem misbruikt door de grote bedrijven. Tachtig procent van de subsidies zou naar de twintig procent grootste boeren gaan. "Dat strookt niet met de belangen van boeren.'' Dat is een pikante uitspraak. Het EU-landbouwbeleid is immers opgezet in het belang van de Europese burgers en niet dat van de boeren alleen.
Duinisveld fietst naar Brussel omdat ze de markteconomie in de landbouw het liefste helemaal wil afschaffen. Van Dinther omschrijft haar mening als volgt: "We zouden naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen. 'Dat wij boeren gewoon telen wat er nodig is en een prijs krijgen waarvan we kunnen leven.' Hoe zo'n systeem eruit zou moeten zien weet ze niet", noteert Van Dinther, " ' Dat moeten ze in Brussel maar uitzoeken.' "
De Koeijer geeft aan dat de wensen van de deelnemers aan de Mars ingaan tegen de trend naar liberalisering en globalisering. Helaas blijft onduidelijk wat ze willen. Het lijkt erop dat Klein Duimpje gezelschap heeft van Alice. Hopelijk verdwalen ze niet in Brussel. Als je niet weet waar je heen wilt, dan maakt het ook niet uit welke richting je kiest, liet Lewis Carroll zijn Cheshire kat tegen Alice in Wonderland zeggen.
Fotocredits: MarinaYach, In A World Of My Own
Dit artikel afdrukken
De EU keert jaarlijks aan boeren €40 miljard uit om hun bedrijf te kunnen uitoefenen. In de eerste fase van het GLB, in de periode na WO II, was het beleid gericht op het opkrikken van de productie, zodat Europa genoeg te eten zou hebben en de prijzen van voedsel laag konden worden gehouden met het oog op de wens om de rest van de economie zich te laten ontwikkelen. Dat lukte zo goed dat Europa graanbergen, boter- en kaasbergen en melkplassen moest opslaan en af en toe dumpen op vreemde markten in afgelegen landen. Daardoor konden die markten zich niet zelfstandig ontwikkelen. Reden voor de EU om in de tweede fase van het GLB in te zetten op inkomenssteun. De kostprijzen van de boeren waren te hoog om de lage prijzen van ons voedsel te kunnen garanderen. Met inkomenssteun konden bancair gezien slecht financierbare bedrijven toch goedkoop blijven produceren. Nu de bevolking in Europa afneemt en naar het Oosten toe is uitgebreid, staat de derde fase van het GLB in het teken van een verschuiving en vergroening van de gelden die aan het GLB worden gespendeerd. Boeren krijgen nog een deel van hun inkomen uit inkomenssteun, maar moeten via verduurzamende maatregelen - met name als ze in de oude lidstaten zijn gevestigd - hun overige en voor hun bedrijfsvoering broodnodige subsidie verdienen. Vooral in de definitie van die maatregelen zit ruimte voor beleidsinvloed vanuit het publiek.
Van Dinther sprak de mensen die via de Good Food March op weg zijn naar Brussel om hun invloed te doen gelden. Hij noemt ze de 'Occupy-beweging van de landbouw: biologische boeren, milieuactivisten, slow foodaanhangers.' Ze nemen het op, zegt hij, 'tegen de gevestigde belangen van grote boeren, multinationals en supermarkten.'
Een van die boeren is Joop de Koeijer, voorzitter van het platform Aarde Boer Consument. Hij zegt graag zijn subsidie in te willen leveren voor 'een eerlijke landbouw'. Volgens hem wordt het huidige systeem misbruikt door de grote bedrijven. Tachtig procent van de subsidies zou naar de twintig procent grootste boeren gaan. "Dat strookt niet met de belangen van boeren.'' Dat is een pikante uitspraak. Het EU-landbouwbeleid is immers opgezet in het belang van de Europese burgers en niet dat van de boeren alleen.
Duinisveld fietst naar Brussel omdat ze de markteconomie in de landbouw het liefste helemaal wil afschaffen. Van Dinther omschrijft haar mening als volgt: "We zouden naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen. 'Dat wij boeren gewoon telen wat er nodig is en een prijs krijgen waarvan we kunnen leven.' Hoe zo'n systeem eruit zou moeten zien weet ze niet", noteert Van Dinther, " ' Dat moeten ze in Brussel maar uitzoeken.' "
De Koeijer geeft aan dat de wensen van de deelnemers aan de Mars ingaan tegen de trend naar liberalisering en globalisering. Helaas blijft onduidelijk wat ze willen. Het lijkt erop dat Klein Duimpje gezelschap heeft van Alice. Hopelijk verdwalen ze niet in Brussel. Als je niet weet waar je heen wilt, dan maakt het ook niet uit welke richting je kiest, liet Lewis Carroll zijn Cheshire kat tegen Alice in Wonderland zeggen.
Fotocredits: MarinaYach, In A World Of My Own
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De Good Food March is een sympathiek initiatief. Net als Duinisveld en de Koeijer heeft de YFM zich het afgelopen jaar stukgebeten op het Europees Landbouwbeleid. Een researchteam, onder leiding van Inge de Boer, heeft de afgelopen maanden in de avonduren en weekends het beleid, en met name de nieuwe wetgevende voorstellen, doorgespit. Resultaat van deze zoektocht is een 19 pagina's tellend visiedocument, niet alomvattend, maar wel met een richting en aanbevelingen, dat de YFM morgen zal aanbieden aan Dacian Ciolos op de conferentie die wordt georganiseerd door Slow Food en ARC2020. YFM zal het document na morgen publiceren op de website.
Joris, durf je al een uitspraak te doen: gaat het stuk de discussie die elders op deze site is losgebrand tussen boeren, verwerkers en detailhandel vooruit helpen? Dat is nl. meteen een mooie lakmoestest.
Niet alleen veel boeren leveren graag hun subsidie in, ook nederlandse politieke partijen van links tot rechts vinden dat GLB inkomenssteun snel afgeschaft kan worden. (zie http://www.netwerkplatteland.nl/externe-blog-glb-inkomenssteun-de-kiezer-of-de-pegels )
Dat doet wat vreemd aan, wat tegelijkertijd worden de functies van landbouw als groene dienstverlener geroemd en vind men dat de boer daarvoor gecompenseerd mag worden. Is het nu 'afschaffen', of is het nu 'multifuncties van landbouw serieus gaan nemen'?
Maar in feite is de vraag of de europeaan via de productprijs of via de belasting meebetaalt niet zo relevant. De boer en opkomende economieen búiten Europa zijn degenen voor wie inkomenssteun een wezenlijk concurrentieverschil maakt..
Wat lief dat Isabel Duinisveld vindt dat we naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen.
Voor consumenten in Nederland houdt dat in:
Volop aardappelen, uien, en peen. Alleen in de zomer appels, peren, aardbeien en druiven. Geen sinaasappels of ander fruit dat alleen geproduceerd kan worden met voldoende fotosyntese. Bijna geen vlees, want het veevoer wordt over de wereld hierheen gesleept. Wanneer gaan we beginnen met dit uit te leggen aan de consument ?
P.S. Voedsel uit 'andere' landen dat aantoonbaar lagere emissies heeft (tot en met de consument in Nederland) moet ook geweerd worden. Leve Nederland. Leve het nationalisme. Leve de biologische landbouw die Nederland niet kan voeden.
Ik ben weer terug uit Brussel (heen met de fiets, met Isabel en anderen, terug met de trein) en weer bijgekomen van de inspanningen. Maar ik ben verbaasd over wat ik hier lees , 'als je niet weet waar je heen wilt' geldt misschien voor Isabel maar niet voor iedereen van het gezelschap. Ik weet het namelijk heel goed. En Joop de Koeijer heeft daar uitgebreid met de journalist Mac van Dinther over gesproken, en ik heb hem duidelijk materiaal meegegeven, maar hij heeft het niet allemaal aan zijn hoofdredacteur doorgegeven, of de Volkskrant vond het niet nodig om er echt op in te gaan. Of te moeilijk voor de lezers? Het is helemaal niet zo moeilijk hoor. We willen minder verplichte wereldmarkt (de zogenaamde 'vrije' markt) en meer overheidsregulering. Mensen het zóóó jaren 80, zo ouderwets, om nu nog achter Thatcher en Reagan aan te lopen. Ons voedsel is te belangrijk voor de 'race to the bottom', voortschrijdend inzicht weet je wel, dus laten we meer reguleren: quota's, productiebeheersing , zoals de Canadezen, of Noren, of Zwitsers. Vooral de Canadezen hebben in 60 jaar verfijning van het systeem een mooi evenwicht bereikt. Het is dus geen kwestie van teruggaan naar oud beleid, en naar de boterbergen; een betere regulering is heel goed mogelijk. Zi ehttp://aardeboerconsument.nl/wp/wp-content/uploads/2008/11/website-10-04-20-landbouwbeleid-historie-en-koerswijziging2.doc. En als je akkerbouwer Joop de Koeijer zelf wil horen zeggen dat hij de subsidies liever vandaag afgeschaft wil zien dan morgen kijk dan naar de Nieuwsuur uitzending van 14 juni: http://aardeboerconsument.nl/nieuwsuur-nav-boeren-willen-subsidies-liever-vandaag-dan-morgen-kwijt-maar
Maar noch Bleker noch Twan Huijs wilden er echt op in gaan - ze pakten snel een makkelijker onderwerp bij de kop. Vreemd. Zo moeilijk is het toch allemaal niet......
De journalist zei dat hij 'nu wel eens de andere kant van het verhaal' wilde horen, en die hebben we hem ook gegeven, dachten we. Had de Volkskrant maar een kleinere foto en meer tekst eraan gespendeerd. Jammer.