De bieren van de Gulpener Bierbrouwerij mogen voortaan voorzien worden van het keurmerk 'erkend streekproduct'.
De Limburgse brouwer maakte donderdag bekend dat de stichting Streekeigen Producten Nederland (SPN) hiertoe heeft besloten.
Doorslaggevend is dat alle grondstoffen voor het bier afkomstig zijn uit Zuid-Limburg. Zo worden de granen (gerst, tarwe, rogge en spelt) geteeld door Limburgse boeren, die zijn verenigd in de coöperatie Triligran.
Daarnaast zegt de Gulpener Bierbrouwerij de motor te zijn achter de herintroductie van de hopteelt in
bron: EVMI
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wat in veel streken in Europa op 'natuurlijke' wijze uitgroeide tot een echt typisch en uniek streekproduct, was in veel gevallen te danken aan een microklimaat, economische isolatie en historische achtergrond, eetcultuur en gewoonten.
De geforceerde wijze van het nomineren van streekproducten door ‘Streekeigen Producten Nederland (SPN), ook weer een NGO, die gesubsidieerd wordt door LNV, komt me niet zo origineel over. Het lijkt wel of elk product uit een boerengat of lokaal brouwsel (of zelfs een asperge in Limburg) een 'exclusief en uniek' aura moet krijgen.
Op de SPN-site wordt verwezen naar de keten van restaurants, Euro-toques, waar gekookt wordt met streekproducten.
Waar ik in St. Valery de kok van ons hotel tegenkwam op de plaatselijke markt, wordt hier de suggestie gedaan, dat dat hier min of meer ook het geval zou zijn.
Maar hoe komt het dan, dat de restaurants Euro-toques, die zich verplichten met ‘streekeigen’ producten werken, gesponsord worden door de gedroogdekruidenboer Verstegen, de ISPC, en de marktwereldleider van kalfsvlees Van Drie-Groep ?
Komt het kalf, de verse kruiden en al het andere dan niet uit de streek ?
Voor mij is het niets meer, dan een normaal helemaal niet zo bijzonder product het cachet te geven, dat het om een heel exclusief en uniek product gaat. Beetje boerenbedrog, en kwestie van producten commercieel 'pimpen'.
"Streekeigen" betekent hier alleen dat de grondstoffen uit eigen streek komen. Ik ben wel benieuwd of dat qua duurzaamheid zoden aan de dijk zet. Bier is al niet heel duurzaam door alle auto-ongelukken e.d. die het veroorzaakt.
Recent sprak ik een van de 15 wijnboeren van de Cave de Berlou. Ze hebben jaren geijverd om hun eigen appellatie te krijgen binnen de grote appellatie Saint-Chinian. Vier jaar geleden lukte het eindelijk. Ze hebben nu een van de kleinste appellaties van Frankrijk, de AOC Saint-Chinian - Berlou. Na 20 jaar strijd waren ze zover. Ze hadden bewezen dat hun terroir - niet kalkrijke leisteen ('schiste') zoals de rest van de Saint-Chinian - een ander type wijn opleverde. Dat kostte dus veel werk, investeringen en ergernis. En nu?
Nu is het vervelende dat het aantal boeren steeds kleiner wordt. Als ze met pensioen gaan, hebben ze geen opvolgers. Hun kinderen vinden het wel mooi, al dat geploeter. De overblijvers nemen hun percelen niet over. Ze liggen nl. allemaal op hellingen. Handwerk. Duur. Per man hebben ze ongeveer 15 ha. Dat kun je grofweg in je eentje aan. De wijn smaakt anders en is binnen Frankrijk zijn prijs waard. In het buitenland zullen consumenten vinden dat er minstens zo goed voor minder te koop is.
Ook in Frankrijk doet zich dat voelen. Ik kreeg al meteen 25% korting op een uitstekende 2006, die nu op dronk komt.
Appellaties zijn een mixed blessing, zelfs als je het serieus doet. Wie mooi en bijzonder wil zijn, moet lijden anders gaat het nergens meer over.
Is het nu echt de bedoeling dat Gulpener en Saint-Chinian Berlou dezelfde status krijgen?
Ik denk het niet.
Dick, in reactie op jouw post, en zijdeling on/off topic, fotografeerde ik een schokkende zaak langs de Mosel. Inderdaad, de jeugd laat het afweten. Sinds de Romeinen is er wijnbouw, maar de hogere regionen staat overwoekerd met onkruid en verwilderen. In de lagere regionen zie je tijdens de pluk kranige oudjes zwoegen, en onder in het dal teelt men wijnstruiken, met hogere opbrengst met minder zon, en machinaal oogsten. In plaats van onnozele subsidie voor Biervlieter spruiten en Groninger koek, zou Europese subsidie voor deze wijncultuur en een stimulatie tot een AC beter op zijn plaatst zijn.
OK, de SPN wordt door Dick en Guillaume vrij efficiënt gefileerd. LNV staat vreemd genoeg achter deze vrijzinnige opvatting van streek:
"SPN heeft van het ministerie van LNV een beleidsmatige erkenning gekregen. Dit betekent dat SPN door LNV als vertegenwoordiger van de sector van streekproducten in Nederland wordt gezien. Het ministerie heeft in haar beleid aandacht voor de bevordering van ketenvorming in de sector en herkenbaarheid van betrouwbare streekproducten voor de consument. SPN speelt als landelijke keurmerkorganisatie hierbij een belangrijke rol."
LNV opereert hier lijkt het puur als marketingbureau van de landbouw en niet als hoeder van erfgoed.
Overigens ben ik het niet met Dick eens dat een voorwaarde van streek moet zijn dat het moeite moet kosten om te produceren. Dat de producent er eigenlijk gratis tijd & moeite in moet stoppen voor de erkenning.