Het The Lancet-rapport over de toekomst van ons eten dat dezer dagen voorpaginanieuws is, heeft veel geschrokken reacties opgeleverd. Vooral omdat iedereen op z’n klompen aanvoelt dat de aanbevelingen niet gerealiseerd zullen worden. Maar goed, het is toekomst; later zien we wel weer verder.
Helaas is de toekomst er vandaag al.
In het rapport The State of Food Security and Nutrition in the World, een gemeenschappelijke productie van de 5 voedsel- en landbouworganisaties van de Verenigde Naties, staat onomwonden opgesomd dat het nu al helemaal de verkeerde kant opgaat met de voedselzekerheid, ondervoeding èn obesitas in de wereld. Slechter dan ten tijde van vorige rapportages, zoals die uit 2015.
Voedselzekerheid is een begrip dat uitdrukt in welke mate een wereldburger toegang heeft, fysiek en financieel, tot goede en veilige voeding. Voor alle landen wordt de mate van voedselonzekerheid bijgehouden op de Food Insecurity Experience Scale (FIES). In Europa zit het wel snor met de voedselvoorziening. In Azië, Afrika, Zuid-Amerika en Oceanië een stuk minder.
Cumulatief effect
In 2017 was één op de 9 wereldbewoners ondervoed. Het ging om 820,8 miljoen mensen, de meesten wonen in Azië (515,1 miljoen). Na een daling tot 2014 (783,7 miljoen) is hun aantal weer opgelopen, een groei die bijna een factor 4 boven die van totale wereldbevolking lag. In ontwikkelingslanden zijn 151 miljoen kinderen dusdanig ondervoed, dat het hun ontwikkeling ernstig schaadt.
Oorzaken van de voedselonzekerheid en de honger die daaruit volgt, zijn achterblijvende economische ontwikkelingen, oorlogsconflicten en extreem weer. Jaren achtereen met grote wisselingen in het klimaat hebben een cumulatief effect op de voedselcrisis in veel landen en doen eerdere resultaten van hongerbestrijdingsprogramma’s teniet. Maar ook hebben extreme weersomstandigheden invloed op de arbeidscapaciteit en de veiligheid van de bevolking.
Geen rapport van de Verenigde Naties zonder een vroom geformuleerde doelstelling natuurlijk. In 2030 moet de honger de wereld uit zijn, dat was al een ouder plan.
Als er geen diepgaande verandering komt in voedselsystemen, zullen honger, obesitas en andere vormen van 'malnutrition' alleen nog maar verder toenemen, benadrukte José Graziano da Silva, directeur-generaal van de FAO, deze week nog eens. Volgens hem zijn honger en overgewicht niet te wijten aan een tekort aan voedsel, maar aan onvoldoende toegang tot gezond en voedzaam voedsel voor de hele wereldbevolking. Voedselzekerheid dus.
Toename van overgewicht
In contrast met de honger in de wereld staat de gestage toename van het overgewicht wereldwijd. Nu al is 1 op de 8 volwassen bewoners van de aarde obees, 672 miljoen in totaal. Die zijn vooral te vinden in Noord-Amerika en Europa en de opkomende economieën.
Een bizar fenomeen is dat in dezelfde landen waar ondervoeding heerst, ook obesitas onder de bevolking is toegenomen. Ook dat is een gevolg van de voedselonzekerheid, staat te lezen in het rapport. In 2017 waren er wereldwijd 38 miljoen kinderen van onder de 5 jaar te zwaar, 25% daarvan waren Afrikanen, 46% Aziaten.
Wat moet er gebeuren?
Dat vraagt ook Marion Nestle op haar blog Food Politics naar aanleiding van The State of Food Security and Nutrition in the World. “Helaas", zegt ze, "daar gaat dit rapport niet over.”
Dit artikel afdrukken
In het rapport The State of Food Security and Nutrition in the World, een gemeenschappelijke productie van de 5 voedsel- en landbouworganisaties van de Verenigde Naties, staat onomwonden opgesomd dat het nu al helemaal de verkeerde kant opgaat met de voedselzekerheid, ondervoeding èn obesitas in de wereld. Slechter dan ten tijde van vorige rapportages, zoals die uit 2015.
Voedselzekerheid is een begrip dat uitdrukt in welke mate een wereldburger toegang heeft, fysiek en financieel, tot goede en veilige voeding. Voor alle landen wordt de mate van voedselonzekerheid bijgehouden op de Food Insecurity Experience Scale (FIES). In Europa zit het wel snor met de voedselvoorziening. In Azië, Afrika, Zuid-Amerika en Oceanië een stuk minder.
Cumulatief effect
In 2017 was één op de 9 wereldbewoners ondervoed. Het ging om 820,8 miljoen mensen, de meesten wonen in Azië (515,1 miljoen). Na een daling tot 2014 (783,7 miljoen) is hun aantal weer opgelopen, een groei die bijna een factor 4 boven die van totale wereldbevolking lag. In ontwikkelingslanden zijn 151 miljoen kinderen dusdanig ondervoed, dat het hun ontwikkeling ernstig schaadt.
Oorzaken van de voedselonzekerheid en de honger die daaruit volgt, zijn achterblijvende economische ontwikkelingen, oorlogsconflicten en extreem weer. Jaren achtereen met grote wisselingen in het klimaat hebben een cumulatief effect op de voedselcrisis in veel landen en doen eerdere resultaten van hongerbestrijdingsprogramma’s teniet. Maar ook hebben extreme weersomstandigheden invloed op de arbeidscapaciteit en de veiligheid van de bevolking.
Geen rapport van de Verenigde Naties zonder een vroom geformuleerde doelstelling natuurlijk. In 2030 moet de honger de wereld uit zijn, dat was al een ouder plan.
Een bizar fenomeen is dat in dezelfde landen waar ondervoeding heerst, ook obesitas onder de bevolking is toegenomenDie kant gaat het echter niet op.
Als er geen diepgaande verandering komt in voedselsystemen, zullen honger, obesitas en andere vormen van 'malnutrition' alleen nog maar verder toenemen, benadrukte José Graziano da Silva, directeur-generaal van de FAO, deze week nog eens. Volgens hem zijn honger en overgewicht niet te wijten aan een tekort aan voedsel, maar aan onvoldoende toegang tot gezond en voedzaam voedsel voor de hele wereldbevolking. Voedselzekerheid dus.
Toename van overgewicht
In contrast met de honger in de wereld staat de gestage toename van het overgewicht wereldwijd. Nu al is 1 op de 8 volwassen bewoners van de aarde obees, 672 miljoen in totaal. Die zijn vooral te vinden in Noord-Amerika en Europa en de opkomende economieën.
Een bizar fenomeen is dat in dezelfde landen waar ondervoeding heerst, ook obesitas onder de bevolking is toegenomen. Ook dat is een gevolg van de voedselonzekerheid, staat te lezen in het rapport. In 2017 waren er wereldwijd 38 miljoen kinderen van onder de 5 jaar te zwaar, 25% daarvan waren Afrikanen, 46% Aziaten.
Wat moet er gebeuren?
Dat vraagt ook Marion Nestle op haar blog Food Politics naar aanleiding van The State of Food Security and Nutrition in the World. “Helaas", zegt ze, "daar gaat dit rapport niet over.”
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als er geen diepgaande verandering komt in voedselsystemen, zullen honger, obesitas en andere vormen van 'malnutrition' alleen nog maar verder toenemen, benadrukte José Graziano da Silva, directeur-generaal van de FAO, deze week nog eens. Volgens hem zijn honger en overgewicht niet te wijten aan een tekort aan voedsel, maar aan onvoldoende toegang tot …….gezond en voedzaam voedsel ...…….voor de hele wereldbevolking. Voedselzekerheid dus.
Dus voldoende inhoudelijk kwalitatief hoogwaardig voedsel. Daar waarschuwen al meer wetenschappelijke rapporten voor.
Dat het nu al helemaal de verkeerde kant opgaat met de voedselzekerheid, ondervoeding èn obesitas in de wereld. Slechter dan ten tijde van vorige rapportages, zoals die uit 2015.
Geen rapport van de Verenigde Naties zonder een vroom geformuleerde doelstelling natuurlijk. In 2030 moet de honger de wereld uit zijn, dat was al een ouder plan.
Die kant gaat het echter niet op. Malnutrition is een term die door weinig personen met kennis vertaald kan worden. Die onwetendheid gaat ons steeds meer parten spelen zonder dat de burger dat kan adresseren. Maar ook voedsel deskundigen en zelfs de wetenschappelijke raad weten er geen raad mee. Op inhoudelijke vragen, goed onderbouwd met reverenties, wordt niet geantwoord. Wat gaat er mis en waarom??
Obesitas: Processed foods wordt verslavend gemaakt door op bepaalde combinatie van suiker,zout en vet te mikken en zo zoals Michael Moss het beschreef het bliss-punt op te zoeken. Je krijgt er overigens nog net geen orgasme van. Het suikermondgevoel en de bubbels van bepaalde frisdranken nodigen uit om het snel op te drinken. Alcohol is natuurlijk ook verslavend en maakt dik. Maar ja, wij vinden Pablo Escobar wel een boef, maar Heineken wordt wit gewassen door het KNAW en zelfs Maxima en Max Verstappen, Red Bull (zwerfafval) pusher is een nationale held.
Bij ons is dus een steekje los, en dat zou met lifestylecoach tegenwoordig moeten kunnen worden opgelost.
Honger: Ik heb in Niger en Senegal vrouwen getraind in het houdbaar maken van tomaten zodat er ook groente is in het laagseizoen. Ik probeer bij mijn organisatie de PUM ze enthousiast te krijgen dat er een programma komt om daar trainers op te leiden. Train de trainers. Max Koffi (Africa in Motion) werkt aan een programma dat zich richt op nederlandse jonge boeren, die zich in Afrika willen vestigen en daar een partnership/joint venture aangaan. Agnes Dinkelman is bezig met de vergroening van de Sahara. Verder hou ik niet alleen in Afrika pleidooien voor sterilisatie van de man na het 2e kind. Er zijn zoveel mogelijkheden zeker als je je realiseert dat er nog altijd 1400 kilo eten per hongerige mond wordt weg gegooid! Het gaat om daadkracht en stoppen met wij-zij denken en gewoon samenwerken en niet bidden maar doen!
De cijfers voor Canada zullen vast niet ver af liggen van die in de rest van de Westerse wereld.Het gaat niet eens zozeer over wat we éten, maar vooral over wat we niet eten maar verspillen. Zo’n 58% van het voedsel. Waarschijnlijk zouden we makkelijk de dubbele hoeveelheid monden kunnen voeden met de huidige productie als we als soort verstandiger waren. Hebzucht, oorlogen en domheid doen ons de das om. De link naar het zojuist verschenen rapport van second harvest werkte helaas niet.
In Europa zit het wel snor. Vraag me af. Als de lasten stijgen (klimaatakkoord VVD), zouden een aantal mensen terug geworpen kunnen worden op goedkope meuk, bij de groep die het nu al nuttigt.
De prijs die wij moeten betalen voor een wereld zonder honger en obesitas is voor de meeste te hoog. Zo simpel is het. Niemand is er echt in geïnteresseerd. Als dat wel zo was geweest hadden we allang geleden dit varkentje gewassen. Laten we eens ophouden met elkaar voor de gek te houden. Het enige waartoe we bereid zijn is ons geweten te sussen door het moderne equivalent van een aflaat te doen in de vorm van deelname aan een of andere goed doel loterij of - als je bij de elite hoort, de aanschaf van een Tesla. Het stelt allemaal niets voor. Het is enkel meer van hetzelfde.
De hamvraag is hoe het komt dat mensen massaal keuzes maken die lijnrecht tegenover het belang van de soort en elke vorm van menselijkheid staan. Wordt de mens dan gedreven door een slechte inborst? Is de mens in zijn kern slecht en egoïstisch? Is het uit op zelfvernietiging? Ik kan het niet geloven en dus moet er een andere kracht in het spel zijn die de mensen in de houtgreep houdt en ervan weerhoudt het logische te doen. Welke is dat?
Dat is de centrale vraag.