Hoewel sporen van glyfosaat alomtegenwoordig zijn in voedingsmiddelen, kiest Unilever toch voor actie. Aanleiding is het nieuws over de aanwezigheid van glyfosaat in Ben & Jerry's, het ijsmerk dat zich richt op bewust levende mensen.
Eigenaar Unilever van het ijsmerk Ben & Jerry's heeft besloten voorzichtiger te worden met de aanwezigheid van glyfosaat in grondstoffen. De stof zou voor mensen kankerverwekkend zijn. Al vele jaren woedt een wetenschappelijke strijd over de vraag of dat zo is.
Afgelopen week werd de aanwezigheid van het omstreden bestrijdingsmiddel in ijs van Ben & Jerry's geconstateerd. Hoewel sporen van glyfosaat alomtegenwoordig in het milieu worden aangetroffen en zelfs blijken te zitten in de urine van Europarlementariërs en biologische producten, maakten grote levensmiddelenfabrikanten tot op heden zelden een punt van de stof. Toxicoloog John Fagan rekende de New York Times voor dat een kind van 35 kilo dagelijks 145.000 porties van Ben & Jerry's Chocolate Fudge Brownies ijs moet consumeren om aan de limiet voor veilige glyfosaatinname te komen zoals die in de VS gelden. Europa heeft veel strengere normen. Daar komt een kind volgens de normen in de gevarenzone vanaf een dagelijkse consumptie van 25.000 porties. De grote aantallen geven aan dat de consumptie van ijs door kinderen zich op lichtjaren afstand van de mogelijke gevarenzone begeeft.
Na vele pogingen tot besluit over het verlegen van de toelating van glyfosaat in de EU, is de Europese Commissie er onlangs opnieuw niet in geslaagd het middel eenduidig te verbieden of toe te staan in de EU. Frankrijk kiest tegen glyfosaat, zij het dat het land nog niet precies weet hoe dat besluit moet worden uitgevoerd.. De Nederlandse regering heeft duidelijk gemaakt tegen een verbod te zijn. Wel is lobbyisten van Monsanto de toegang tot het Europese parlement ontzegd.
Update: kort na het verschijnen van dit bericht, publiceerden we een artikel waaruit blijkt dat onder meer WUR-onderzoekers op basis van onderzoeksgegevens pleiten tegen verlenging van de toelating van glyfosaat in de EU.
Dit artikel afdrukken
Afgelopen week werd de aanwezigheid van het omstreden bestrijdingsmiddel in ijs van Ben & Jerry's geconstateerd. Hoewel sporen van glyfosaat alomtegenwoordig in het milieu worden aangetroffen en zelfs blijken te zitten in de urine van Europarlementariërs en biologische producten, maakten grote levensmiddelenfabrikanten tot op heden zelden een punt van de stof. Toxicoloog John Fagan rekende de New York Times voor dat een kind van 35 kilo dagelijks 145.000 porties van Ben & Jerry's Chocolate Fudge Brownies ijs moet consumeren om aan de limiet voor veilige glyfosaatinname te komen zoals die in de VS gelden. Europa heeft veel strengere normen. Daar komt een kind volgens de normen in de gevarenzone vanaf een dagelijkse consumptie van 25.000 porties. De grote aantallen geven aan dat de consumptie van ijs door kinderen zich op lichtjaren afstand van de mogelijke gevarenzone begeeft.
Uiterlijk in 2020 willen wij geen gebruik meer maken van ingrediënten die gemaakt zijn van gewassen die chemisch gedroogd zijn met glyfosfaatUnilever heeft niettemin besloten wel iets te doen aan het verkleinen van de impact van glyfosaat op producten. “Graanproducten zijn vaak besproeid met glyfosfaat om het droogproces te versnellen. Uiterlijk in 2020 willen wij geen gebruik meer maken van ingrediënten die gemaakt zijn van gewassen die chemisch gedroogd zijn met glyfosfaat”, verklaart het bedrijf op VMT. In gangbare teelten wordt kort voor de oogst van graan nog met glyfosaat gespoten om de oogst te vergemakkelijken en om voor een betere afrijping te zorgen. Het is een proces dat lijkt op de bij het Nederlandse publiek inmiddels breder bekende 'oranje weides'. Kritische artikelen alarmeren de publieke opinie over dit gebruik.
Na vele pogingen tot besluit over het verlegen van de toelating van glyfosaat in de EU, is de Europese Commissie er onlangs opnieuw niet in geslaagd het middel eenduidig te verbieden of toe te staan in de EU. Frankrijk kiest tegen glyfosaat, zij het dat het land nog niet precies weet hoe dat besluit moet worden uitgevoerd.. De Nederlandse regering heeft duidelijk gemaakt tegen een verbod te zijn. Wel is lobbyisten van Monsanto de toegang tot het Europese parlement ontzegd.
Update: kort na het verschijnen van dit bericht, publiceerden we een artikel waaruit blijkt dat onder meer WUR-onderzoekers op basis van onderzoeksgegevens pleiten tegen verlenging van de toelating van glyfosaat in de EU.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#59 Franc Eric, dat met die notenbomen herken ik wel, je kunt ook niet generaliseren natuurlijk. In Picardië of rond Chateauroux op de Blés d'Or gaat de spuit ook kwistig rond. Wat me vooral opvalt in de coulissenlandschappen in het zuidwesten is dat de Franse boer er niet veel om geeft hoe het er uit ziet. Onkruid in het gewas wordt alleen weggespoten als dat zin heeft, niet voor het zicht. Het voorbeeld van die dooie troep van jou is daar ook een voorbeeld van. Wat ik in Nederland nog veel tegenkom is spuiten voor 't zicht. Onder het mom; wat zullen de buren er wel niet van zeggen? Toch valt het reuze mee met de vermeerdering van bijvoorbeeld akkerdistel, ik denk omdat de vegetatie veel gevarieerder is, maar dat weet ik niet zeker.
@jos(56). In Frankrijk wordt ook veel gespoten, maar wat ik vaak zie,is dat ze het verder zo laten en niet opruimen. Geen gezicht, een soort massacre van dooie troep. Vervolgens wordt het zakie vergeten, en komen er snel-groeiende onkruiden als melkdistels op. Zgn 'onkruidverdelgers'-vegetatie, wellicht een nieuw ecologisch fenomeen. Zo groeit er veel speenkruid onder notenbomen, omdat ze, als dat in april verdwenen is, erop los spuiten om de grond kaal te houden voor het noten rapen. Voor speenkruid is het dus een walhalla, best leuk in maart.
Het wordt steeds erger: we hebben nu ook al glyfosfaat.
Aanvulling op Dick #50:
Het lijkt me ook van groot belang om de oplossing niet te zoeken in de zoveelste nieuwe technologie, want die komt vaak samen met nieuwe problemen.
Jos maakt in zijn reactie hieronder duidelijk dat de oplossing soms kan zijn om geen probleem te zien. Lijkt me een uitstekend startpunt.
Piet Hermus #54 Ik kan een onkruidje in mijn gewassen velen. Bij mij hoeft het niet spik en span.
Juist Piet, helemaal mee eens. Twee anecdotes;
In Frankrijk wordt frequent lupine gezaaid als groenbemester, de Franse boer laat het onkruid welig tieren want hij weet dat concurrentie de stikstofproductie van de lupineplant niet schaadt, soms zelfs verhoogt. Niet waard (en te duur) om dood te spuiten. De meeste NL boeren vinden het aanzicht alleen al verschrikkelijk. "Een jaar niet gewied is zeven jaar verdriet" and all that. Tja, maar hoe zit dat dan met die Franse boer? Hij wordt niet zenuwachtig van iets minder opbrengst. Heeft misschien met zijn productiekosten te maken?
Ik heb thuis ook slootkanten. Spuit die al 15 jaar niet. 1 sloot grenst aan een perceel van de naburige boer. Die spuit altijd tegen brandnetels, ik denk met MCPA. In mijn niet gespoten sloten heeft zich koninginnekruid vermeerderd en nog wat inheemse wilde (bloemen)planten. Geen brandnetel meer te zien, na de pioniersfase gestikt onder de andere begroeiing. Wordt 1X per jaar gemaaid door het Waterschap. De sloot aan de kant van buurman moet elk jaar weer een paar keer gespoten worden, ze blijven daar opkomen, die brandnetels. En nu gaat zich riet manifesteren, ook zo'n moelijk uitroeibaar goedje, maar niet verstikkend voor de netels. Waarom spuit mijn buurman de netels? Hij vindt het een rotgezicht. Ach, het is maar wat je gewend bent en niet spuiten kost minder.
Neemt niet weg dat we op het land na 2020 niet zonder wieders kunnen, of is er een alternatief? Anders krijg je weer van die opmerkingen van je collega's: "Kiek, dien Piet ken d'r oak gin boas mir over...." :-)