Hippe Britse wijnliefhebbers en foodies drinken deze zomer weer eens wat anders dan rosé of prosecco. Het nieuwste wit is... oranje.
Oranje wijn krijgt zijn kleur doordat de druivenschillen een paar dagen of weken in de wijn blijven meevergisten. Dat geeft de wijn een rijkere, complexere smaak dan 'gewone' witte wijnen, zeggen experts.
'Vergeten wijnmaakmethode'
De techniek is al uit de oudheid bekend: al sinds 8.000 jaar voor Christus wordt wijn gemaakt door druiven te laten vergisten in potten van aardewerk. Pas sinds het midden van de 20e eeuw is het gebruikelijk witte druiven en het sap meteen van elkaar te scheiden. De laatste tijd maakt de 'vergeten' wijnmaakmethode stilletjes een comeback.
De Britse wijnproducent Chapel Down was de eerste die met oranje wijn kwam. "Wij zijn een moderne wijnmakerij maar dat betekent niet dat we geen wijn kunnen maken zoals dat duizenden jaren geleden gedaan werd", zegt Josh Donaghay-Spire. "We kennen nog steeds niet alle mogelijkheden van ons Bacchus-druivenras, dus lag het voor de hand een oranje wijn te maken, omdat dat nét weer iets anders is. De smaak is rokerig en de wijn heeft structuur. We maken maar een klein beetje oranje, maar de wijn heeft alleen maar lovende reacties gekregen."
'Avontuurlijke wijn'
Door de schillen in het sap te laten, krijgt de wijn niet alleen kleur maar ook meer smaak en tannines.
De groeiende populariteit van de wijn haakt in op verschillende trends: de hang naar eten en drinken met een verhaal en eigen herkomst en naar natuurlijke producten. Oranje wijn is een 'vin naturel', zonder toegevoegde gisten en zonder sulfiet, en sommige wijnen blijven zelfs ongefilterd. Dat het een historische tintje heeft, helpt ook. Bovendien past de 'hybride' oranje wijn bij veel gerechten. Technisch gezien is het een witte wijn, maar hij wordt gemaakt zoals een rode.
Oranje is er voor wijndrinkers die weer eens nieuws willen en durven te proberen.
Dit artikel afdrukken
'Vergeten wijnmaakmethode'
De techniek is al uit de oudheid bekend: al sinds 8.000 jaar voor Christus wordt wijn gemaakt door druiven te laten vergisten in potten van aardewerk. Pas sinds het midden van de 20e eeuw is het gebruikelijk witte druiven en het sap meteen van elkaar te scheiden. De laatste tijd maakt de 'vergeten' wijnmaakmethode stilletjes een comeback.
De Britse wijnproducent Chapel Down was de eerste die met oranje wijn kwam. "Wij zijn een moderne wijnmakerij maar dat betekent niet dat we geen wijn kunnen maken zoals dat duizenden jaren geleden gedaan werd", zegt Josh Donaghay-Spire. "We kennen nog steeds niet alle mogelijkheden van ons Bacchus-druivenras, dus lag het voor de hand een oranje wijn te maken, omdat dat nét weer iets anders is. De smaak is rokerig en de wijn heeft structuur. We maken maar een klein beetje oranje, maar de wijn heeft alleen maar lovende reacties gekregen."
'Avontuurlijke wijn'
Door de schillen in het sap te laten, krijgt de wijn niet alleen kleur maar ook meer smaak en tannines.
De groeiende populariteit van de wijn haakt in op verschillende trends: de hang naar eten en drinken met een verhaal en eigen herkomst en naar natuurlijke producten. Oranje wijn is een 'vin naturel', zonder toegevoegde gisten en zonder sulfiet, en sommige wijnen blijven zelfs ongefilterd. Dat het een historische tintje heeft, helpt ook. Bovendien past de 'hybride' oranje wijn bij veel gerechten. Technisch gezien is het een witte wijn, maar hij wordt gemaakt zoals een rode.
Oranje is er voor wijndrinkers die weer eens nieuws willen en durven te proberen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wacht eens even, Dick, ik dacht dat je wat van wijn af wist?
Rode wijn krijgt ook zijn kleur door te gisten met schilcontact. Dat maakt juist rode wijn! (het is altijd moeilijk uit te leggen aan mensen die rood druivensap kopen dat het sap van rode druiven wit is!)
De eigenaardigheid hier is dat men hier witte druiven met schilcontact laat gisten. Ik vroeg een jaar of twintig geleden aan wijnkenners waarom men dit toen nooit deed met witte druiven (weet ik veel van wijn?). Ik kreeg als antwoord dat niemand witte wijn wou die naar rode smaakte. Zoals je ziet veranderen de inzichten...
Nick, een beetje. Ik hou overigens erg van blanc de noirs wijnen (wit van blauwe druiven, zonder schil of - die zijn er ook - echt maar heel even). Die smaken toch anders dan witte.
Maar: wat is er mis met dit stukje (niet van mijn hand)? Het staat er toch: oranje wijn is met (witte) schil. Inderdaad: net als rood.
"Pas sinds het midden van de 20e eeuw is het gebruikelijk de druiven en het sap meteen van elkaar te scheiden".
Dat is niet juist. Champagne -bijvoorbeeld- wordt al eeuwen gemaakt van (o.a.) blauwe druiven. Zonder schilcontact, dus, van het geperste sap. Idem voor vele andere wijnen. Als het 'blanc de blanc' is, vindt men dat zelfs het vermelden waard.
Bij rosé worden toch ook de druivenschillen een tijdje bij het sap gelaten? Wat maakt deze oranjewijn dan zo bijzonder?
Nick, daar moet het woordje 'witte' tussen staan.
Twee filmpjes waarin het maken van rode en witte Bourgogne te zien is, laten het verschil zien. Daar zie je wat we nu normaal vinden als wijnmaakprocedés, los van wit van blauwe druiven (waar het bredere publiek geen weet van heeft).
Witte wijnen van blauwe druiven worden inderdaad altijd al door directe scheiding gemaakt (behalve bij rosé champagne, die wel degelijk komt van de schillen van de blauwe druiven die in de blend zitten). Dat kan niet anders. En wie witte wijn wilde, maar geen witte druiven had, maakte natuurlijk altijd zijn wijn al zo: ook in Duitsland barst het ervan, als je een beetje zoekt.
Pieter Geuze, het bijzondere is dat deze oranje wijn zijn kleur krijgt van witte schillen (niet van blauwe dus) en gemaakt wordt zoals de rode in de beide bovenstaande filmpjes.