Het paardenvleesschandaal maakte duidelijk dat consumenten willen weten welk dier ze eten. De soort vis blijkt zowel hen als de wetgever minder te interesseren.
Toen bleek dat er paard als rund was verkocht terwijl dat niet op etiketten stond, liep het consumentenvertrouwen in de slagers- en slachterwereld een forse deuk op. Inmiddels zijn de schuldigen veroordeeld, is in Nederland het boeteplafond drastisch verhoogd en zijn de Europese etiketteringsregels aangescherpt. Strenge handhaving en straffen moeten helpen nieuwe identiteitsfraudes met vlees te voorkomen.
Andere vis in verwerkte producten
Hoe anders gaat het bij vis. Dertig procent van de Griekse en Spaanse visproducten waarin heek zou zijn verwerkt, bleken goedkopere Afrikaanse vissoorten te bevatten. De Ierse Food Safety Autority ontdekte dat bijna 20% van alle vis die in Ierland verkocht werd een foutief etiket had. Met vis en zeevruchten wordt meer gefraudeerd dan er met (paarden)vlees ooit is gedaan.
Enrico Brivio, woordvoerder voor de Europese Commissie Environment, Maritime Affairs and Fisheries, zegt op FoodNavigator dat de Europese etiketteringsregels voor vis veel minder strikt zijn dan voor vlees. Voor vleesproducten is het verplicht de samenstelling te vermelden; voor visproducten wordt dat aan de producent overgelaten. Voor vlees is simpelweg meer informatie beschikbaar dan voor vis.
Camille Perrin, beleidsmedewerker voedsel bij consumentenorganisatie BEUC is het daar niet mee eens. Zij stelt dat BEUC campagne gevoerd heeft om dergelijke informatie wel op het etiket te krijgen, juist voor verwerkte vis. Tachtig procent van de consumenten heeft daar volgens Perrin behoefte aan. "Maar de visverwerkingsindustrie lobbyde hiertegen, zodat hun producten uiteindelijk door de mazen van het net glipten.” De European Fish Processors Association (AIPCE-CEP) stelde dat meer transparantie voor "verwarring" zou zorgen en hogere kosten voor de consument met zich meebrengt.
Politiek vóór consumentenbelangen
Toch is er de laatste jaren al veel veranderd. De fraudegevallen hebben zowel consumenten als producenten wakker geschud. Authenticiteits- en herkomsttesten zijn in opkomst om consument én merkbelangen te beschermen. Het is echter niet makkelijk om goed toezicht te houden op 3 miljoen vissersschepen en 100 miljoen ton visvangst, zegt Brivio.
Blind vertrouwen
Volgens marktonderzoeksbureau Leatherhead Food Research nemen consumenten genoegen met minder informatie over vis. Dat zou komen omdat ze het verschil tussen een makreel, schol of kabeljauw niet kennen. Daarom vertrouwen ze blind op de producent of vishandelaar.
Samuel Stone, van de Marine Conservation Society ziet nog een andere reden waarom de wijdverbreide visfraude veel minder stof doet opwaaien dan het paardenvleesschandaal van 2 jaar geleden. Hij denkt "dat het belangrijkste verschil is dat er in veel landen - en dat heeft met de cultuur te maken - weinig mensen zullen zijn die bewust paardenvlees eten. [..] Maar vissen zien we over het algemeen als 'eten' of als aquariumvulling."
Vis zien we dus gewoon als vis. Daarom maken we er ons niet druk over, zegt Stone met zoveel woorden. Het consumentenbedrog is er niet minder om.
Fotocredits: 'Fish', Alexander Baxevanis
Dit artikel afdrukken
Andere vis in verwerkte producten
Hoe anders gaat het bij vis. Dertig procent van de Griekse en Spaanse visproducten waarin heek zou zijn verwerkt, bleken goedkopere Afrikaanse vissoorten te bevatten. De Ierse Food Safety Autority ontdekte dat bijna 20% van alle vis die in Ierland verkocht werd een foutief etiket had. Met vis en zeevruchten wordt meer gefraudeerd dan er met (paarden)vlees ooit is gedaan.
Met vis en zeevruchten wordt meer gefraudeerd dan er met (paarden)vlees ooit is gedaan'Transparantie is verwarrend'
Enrico Brivio, woordvoerder voor de Europese Commissie Environment, Maritime Affairs and Fisheries, zegt op FoodNavigator dat de Europese etiketteringsregels voor vis veel minder strikt zijn dan voor vlees. Voor vleesproducten is het verplicht de samenstelling te vermelden; voor visproducten wordt dat aan de producent overgelaten. Voor vlees is simpelweg meer informatie beschikbaar dan voor vis.
Camille Perrin, beleidsmedewerker voedsel bij consumentenorganisatie BEUC is het daar niet mee eens. Zij stelt dat BEUC campagne gevoerd heeft om dergelijke informatie wel op het etiket te krijgen, juist voor verwerkte vis. Tachtig procent van de consumenten heeft daar volgens Perrin behoefte aan. "Maar de visverwerkingsindustrie lobbyde hiertegen, zodat hun producten uiteindelijk door de mazen van het net glipten.” De European Fish Processors Association (AIPCE-CEP) stelde dat meer transparantie voor "verwarring" zou zorgen en hogere kosten voor de consument met zich meebrengt.
Politiek vóór consumentenbelangen
Toch is er de laatste jaren al veel veranderd. De fraudegevallen hebben zowel consumenten als producenten wakker geschud. Authenticiteits- en herkomsttesten zijn in opkomst om consument én merkbelangen te beschermen. Het is echter niet makkelijk om goed toezicht te houden op 3 miljoen vissersschepen en 100 miljoen ton visvangst, zegt Brivio.
Blind vertrouwen
Volgens marktonderzoeksbureau Leatherhead Food Research nemen consumenten genoegen met minder informatie over vis. Dat zou komen omdat ze het verschil tussen een makreel, schol of kabeljauw niet kennen. Daarom vertrouwen ze blind op de producent of vishandelaar.
Samuel Stone, van de Marine Conservation Society ziet nog een andere reden waarom de wijdverbreide visfraude veel minder stof doet opwaaien dan het paardenvleesschandaal van 2 jaar geleden. Hij denkt "dat het belangrijkste verschil is dat er in veel landen - en dat heeft met de cultuur te maken - weinig mensen zullen zijn die bewust paardenvlees eten. [..] Maar vissen zien we over het algemeen als 'eten' of als aquariumvulling."
Vis zien we dus gewoon als vis. Daarom maken we er ons niet druk over, zegt Stone met zoveel woorden. Het consumentenbedrog is er niet minder om.
Fotocredits: 'Fish', Alexander Baxevanis
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De consumenten ( behalve de food bewuste bloggers op dit medium en nog een handje vol anderen) kopen vis! Ze onderscheiden wellicht alleen zalm, haring en makreel en de rest is vis. Ze eten zelfs vis uit Azie die op een manier geteelt wordt die als dat in Europa zou gebeuren en Mariane Thieme er zich op zou focussen haar partij bij de eerst volgende verkiezingen de absolute meerderheid in ons parlement zou halen. In tegenstelling tot bij varkens en koeien maakt de consument zich ook niet druk over hoe die vissen geslacht worden, dus de vissers, telers en verdere schakels in de keten ook niet. We heben het toch niet over een bedreiging van de volksgezondheid ? Wat is het probleem eigenlijk???
Bij paardevlees is de focus ook op etikettering komen te liggen terwijl er ook geen bedreiging van de volksgezondheid was totdat bleek dat er mogelijk met verboden geneesmiddelen behandelde paarden uit Oost Europa betrokken waren. Daar ligt voor mij de grens die niet overschreden mag worden. Gelukkig kan ik zalm herkennen (en ik weet ook hoe ze geteeld en gevoerd worden in Noorwegen, Canada en Chili).
"Wel eerst invriezen..."
Door al dat 'gedoe' met vlees koop ik tegenwoordig eigenlijk vooral diepvries (vlees/vis). Ja.. 'vers' via een korte keten is vast beter, maar diepvries via die korte keten is haalbaar...
Ik blijf toch vooral zitten op dat "Andere vis in verwerkte producten". Vooral dat 'verwerkte producten'... Dat was voor mij reden om vooral aan die lange keten van producenten, handelaren en supermarkten te gaan twijfelen. Per stuk hebben ze soms wel een aardige verklaring, maar uiteindelijk gaat t om het eindresultaat.
Aan Noma dus, vlakbij, en betaalt goed! Wel eerst invriezen, want zijn klanten merken het verschil tussen vers en ingevroren toch niet, zijn allemaal yuppen die gezien willen worden, of erover schrijven in een leuke blog.
Dat was de vraag niet, Zavel. Hoe verkoop ik ze?
Is die vis een -dolf of een -olf Nick? Alhoewel, in Belgie moet ik oppassen met namen, onze vlaamse gaai schijnt daar merrekhof te heten. Redzepi werkt er graag mee (met snotolf).