Dat schrijft Jop de Vrieze in de Volkskrant. Zijn artikel is gebaseerd op een onderzoek op muizen dat werd gepubliceerd in Cell. Muizen die gedurende de eerste vier weken van hun leven penicilline krijgen, worden op latere leeftijd aantoonbaar sneller dik. Omdat mensen en muizen een afwijkende darmflora hebben, is de vraag of de gevonden relatie tussen jong antibioticagebruik en obesitas ook bij mensen speelt.
Mogelijk beslissende invloed op darmgezondheid
De onderzoekers, waaronder de bekende Martin Blaser, zeggen dat ze dat niet weten maar hun onderzoeksresultaten wel beschouwen als een waarschuwing tegen de gevolgen van antibiotica voor kinderen in hun latere leven. Antibiotica beïnvloeden het microbioom en stellen onze darmflora open voor de vestiging van kwalijke bacteriën zodat de goede hun werk bij de transformatie van wat we eten naar wat ons lichaam voedt niet optimaal kunnen doen. Het is denkbaar dat interventies op jonge leeftijd beslissende gevolgen hebben voor onze darmgezondheid.
Zowel bescheiden als uitdagend zegt Blaser: "'De theorie van voeding en calorieën alleen kan de obesitasepidemie niet verklaren. De antibioticahypothese kan dat ook niet, maar wij hebben bewijs gevonden voor een interactie tussen de twee."
Blaser staat bekend om zijn pleidooien om zeer terughoudend te zijn met het gebruik van antibiotica.
Dit artikel afdrukken
Mogelijk beslissende invloed op darmgezondheid
De onderzoekers, waaronder de bekende Martin Blaser, zeggen dat ze dat niet weten maar hun onderzoeksresultaten wel beschouwen als een waarschuwing tegen de gevolgen van antibiotica voor kinderen in hun latere leven. Antibiotica beïnvloeden het microbioom en stellen onze darmflora open voor de vestiging van kwalijke bacteriën zodat de goede hun werk bij de transformatie van wat we eten naar wat ons lichaam voedt niet optimaal kunnen doen. Het is denkbaar dat interventies op jonge leeftijd beslissende gevolgen hebben voor onze darmgezondheid.
Zowel bescheiden als uitdagend zegt Blaser: "'De theorie van voeding en calorieën alleen kan de obesitasepidemie niet verklaren. De antibioticahypothese kan dat ook niet, maar wij hebben bewijs gevonden voor een interactie tussen de twee."
Blaser staat bekend om zijn pleidooien om zeer terughoudend te zijn met het gebruik van antibiotica.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"Antibiotica beïnvloeden het microbioom en stellen onze darmflora open voor de vestiging van kwalijke bacteriën".
Dat is juist, maar ook het omgekeerde: ze vernietigen ook kwalijke die de plaats ruimen voor (eventueel) goede.
Moet je die dan toevoegen of komen ze vanzelf?
Als er geen spontaan bijkomen, woekeren de bestaande die het 'gat' dicht groeien. Als het hele terrein bezet is, kunnen er geen meer bij. Ook bacteriën weten indringers te verdrijven, door vergiftiging bijvoorbeeld. Maar aggressieve indringers bestaan ook.
Lijkt op eerdere gebruik van de voerbespaarders. Ook die werden ingezet om de nadelige bacterien in de darm te onderdrukken ten koste van de gunstigen. Veel andere proeven met ratten toonden al aan dat de bacterieflora het verschil maakt tussen goede groei en slechte groei. Goede groei betekent voor de moderne mens in dit geval 'slecht'.
Hier zou een empirisch cohort onderzoek onder mensen op zijn plaats zijn om te zien of er een verband kan worden gevonden. Als je de medische dossiers van mensen uitpluist op avoorgeschreven antibiotica als zuigeling (miscbien zelfs aan de meoder tijdens de zwangerschap) en dat afzet tegen de incidentie van diabetes 1 en 2 later in het leven, moet daat op zijn minst een ontkenning of een bevestiging van de stelling op basis van dieronderzoek uit kunnen komen. Dat lijkt mij zinniger dan de uitkomsten van onderzoek op muizen te extrapoleren naar mensen. De diersoorten zijn te verschillend daarvoor.
Dat gezegd zijnde: terughoudendheid met het inzetten van antibiotica is nooit verkeerd.