Stel: je bent slager en telg uit een familie die al generaties echt laat zien dat vlees van dieren komt. Dat doe je in de etalage van je winkel.
En dan opeens mag het niet meer.
Dat overkwam een slager in Sudbury, Suffolk. The Daily Mail schrijft er uitvoerig over en plaatst er een uitgebreide fotoserie bij.
De ouders van kleine kinderen willen niet meer dat de slager laat zien wat vlees echt is als ze snoepjes voor hun kroost gaan kopen. Ze vinden dat het netjes en onherkenbaar als dier neergelegd moet worden. Net als in de super.
De slager wil dat niet, want hij wil juist anders zijn dan de super. Anders hebben mensen immers geen enkele reden om juist bij hem zijn bijzondere, andere en betere vlees te komen kopen. Maar van de townies - 'stadjers' zouden ze in Groningen zeggen - mag het niet meer. De slager heeft besloten zijn etalage voortaan niet meer met dooie beesten te behangen.
Da's toch n rare ontwikkeling. Zou zoiets in Amsterdam ook gebeuren? Wij denken van niet. Daar zou het juist helemaal passen in de 'alleen bewust vlees'-trend. In Manhattan, New York? Ook niet. In Haren of Laren? Daar misschien weer wel. En in Gorinchem dan? Dat verschilt vast geen haar van Suffolk.
Wat bepaalt toch die verschillen die je ergens in je onderbuik kunt voelen?
Fotocredits: JBS Butchers, uitsnede, Daily Mail
Dit artikel afdrukken
Dat overkwam een slager in Sudbury, Suffolk. The Daily Mail schrijft er uitvoerig over en plaatst er een uitgebreide fotoserie bij.
De ouders van kleine kinderen willen niet meer dat de slager laat zien wat vlees echt is als ze snoepjes voor hun kroost gaan kopen. Ze vinden dat het netjes en onherkenbaar als dier neergelegd moet worden. Net als in de super.
De slager wil dat niet, want hij wil juist anders zijn dan de super. Anders hebben mensen immers geen enkele reden om juist bij hem zijn bijzondere, andere en betere vlees te komen kopen. Maar van de townies - 'stadjers' zouden ze in Groningen zeggen - mag het niet meer. De slager heeft besloten zijn etalage voortaan niet meer met dooie beesten te behangen.
Da's toch n rare ontwikkeling. Zou zoiets in Amsterdam ook gebeuren? Wij denken van niet. Daar zou het juist helemaal passen in de 'alleen bewust vlees'-trend. In Manhattan, New York? Ook niet. In Haren of Laren? Daar misschien weer wel. En in Gorinchem dan? Dat verschilt vast geen haar van Suffolk.
Wat bepaalt toch die verschillen die je ergens in je onderbuik kunt voelen?
Fotocredits: JBS Butchers, uitsnede, Daily Mail
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ooit ging het in Engeland zo.
Of laten we het "verkeerde zien" vandaag de dag..
Ik bedoel je kan ook live stream beelden ophangen van de bedrijven waarop de dieren gehouden worden. Kan iedereen zien in welk omstandigheden dat is.
En ik kan me dan voorstellen dat de (hele) kleintjes roepen: Mama gaan we langs de slager lammetjes kijken.. of wordt de misleiding dan nog groter; nee toch .. is realiteit? En nog steeds onderscheidend van de supermarkt; sterker nog die kan dit amper nadoen; alhoewel een live stream met Ierland kan vandaag de dag ook zomaar. ;-) #Greenfields #AH #Jumbo
Kinderen leren dieren kennen als huisdier of als natuur. Dat dieren ook massaal worden gedood en in stukken gehakt is een boodschap die we pas later brengen en vermoedelijk met enige moeite. Toen er nog meer zelf geslacht werd, was het logischer om opgroeiende kinderen vroeger (en directer) hiermee te confronteren. Onderdeel daarvan was het leren omgaan met de lastige overgang van het dier in je zorg, naar het stuk vlees op je bord.
Voor mij vormt het onder ogen zien van de realiteit van het slachten onderdeel van het eten van vlees. Ik ben tenslotte medeplichtig, als consument, en het bewuster zien van het verband tussen drumstick en dier helpt me om zorgvuldiger en met meer respect om te gaan met het product.
Het omgekeerde, kinderen 'beschermen' tegen de confrontatie met deze realiteit, voelt voor mij als het ontkennen van het dier achter het product.
De hevige reacties op de jacht, waarbij in vrijheid levende dieren worden gedood, staan wat dat betreft in schril contrast met de algemene acceptatie van het opsluiten EN doden van vergelijkbaar intelligente dieren in de landbouw.
beste hans; mag ik vragen, voelt U uzelf een plattelander of stedeling? ikzelf (geen van tweeen) heb lang gewerkt in contreien waar kinderen vanaf 1 jaar gewend waren dat er dieren in hun nabijheid geslacht en in stukken gesneden werden voor de consumptie. Die dieren(vooral de jonge geitjes) waren daar trouwens net als bij ons bij tijd en wijlen toch ook troeteldieren (ze liepen de huizen in en uit) die geaaid en aangehaald werden! Maar namen kregen ze volgens mij toch niet daar! Zover ging het ook weer niet!
Ik heb zowel landelijk als stedelijk gewoond. Dieren in mijn directe omgeving zijn huisdieren, knuffelbaar, maar als ik filmpjes zie over interactieve spelletjes met biggen in de stal, zie ik dat varkens net zo knuffelbaar zijn.
Waar ik moeite mee heb, is dat mensen in de winkel voor goedkoop vlees gaan, maar moord en brand schreeuwen als een wild dier aanspoelt en de kostbare reddingspoging niet naar wens gebeurt. Dat jagers als misdadigers verketterd worden omdat ze geweld durven gebruiken tegen enkele dieren, terwijl de abattoirs volop draaien voor onze barbecues. Als een dierentuin publiekelijk één dier doodt, wat kennelijk vaker gebeurt, schreeuwen we moord en brand als we ermee geconfronteerd worden. Nooit hebben we ook maar één poot uitgestoken voor de walvis, de ecologische hoofdstructuur of de kweekprogramma's van de dierentuinen, maar zodra we geconfronteerd worden met de realiteit van geweld jegens dieren slaan de stoppen door.
Ik denk dat deze slager zich (terecht) miskend voelt, omdat zijn vak, zijn ambacht, niet met trots mag worden uitgeoefend, maar verstopt moet blijven. Omdat het kennelijk te gewelddadig is om het daglicht te verdragen. Maak een keuze mensen, denk ik dan. Kies voor vlees eten en omarm de productieketen met aandacht en zorg, of stop ermee en word vegetarier. De klant is koning, niet?