2 min
Dat zegt agronoom Henk Breman. Armoede in Afrika is de belangrijkste reden waarom Europa zijn veiligheidsbudget verhoogt ten koste van het landbouwbudget. Kan het ook anders? Jazeker, door Afrika een beetje kunstmest en marktbescherming te gunnen.
Henk Breman is op Foodlog inmiddels een veel besproken man. Vaak ook reageerde hij. In de serie die Café Weltschmerz maakt over Afrika interviewde ik hem over landbouw. We spraken over wie hij is - een natuurman. Waarom hij niettemin een fel voorstander is van het gebruik van kunstmest in Afrika, maar ook waarom er in onze contreien wel wat minder kunstmest mag worden gebruikt.
Breman schreef ooit een niet mis te verstane kritiek op de agroecologische idealen die oud VN-rapporteur voor het recht op voedsel Olivier de Schutter in Afrika probeert te verwezenlijken. In het gesprek legt Breman in scherpe woorden uit waarom.
Aan het slot van het gesprek gaat het over overbevolking en waarom we daar niets aan kunnen doen. Ik wil er niet veel meer over vertellen. Het is een gesprek om naar te luisteren in vervolg op het interview dat hier reeds verscheen met Niek Koning over Afrika. Koning legde uit dat Afrika meer bescherming van zijn markten verdient en importrestricties moet kunnen toestaan. Breman steunt die visie.
Een beetje kunstmest en meer marktbescherming en we hoeven minder bang te zijn dat Afrikanen massaal de Middellandse Zee oversteken.
Toegevoegd (zaterdag 16 juni 8:15 uur):
Deze week speelde in het Middellandse Zeegebied de affaire rond het reddingsschip Aquarius van Artsen zonder Grenzen. Het schip wilde op de oversteek van Noord-Afrika naar de kust van Italië uit zee opgepikte sub-Sahara Afrikanen aan land brengen. De nieuwe populistische regering van Italië weigerde hen op te nemen. President Macron voer moralistisch uit tegen Rome, maar bleek boter op zijn hoofd te hebben. Oxfam Novib onthulde dat zijn land diezelfde vluchtelingen terugstuurt naar Italië zodra ze in Frankrijk komen. Macron ligt inmiddels zowel van rechts (een artikel van de rechtse filosofe Chantal Delsol) als van links (een analyse van de linkse meningen binnen La République en Marche, de partij van Macron, en de Parti Socialiste) onder vuur. Uiteindelijk verklaarde de Spaanse stad Valencia zich bereid de vluchtingen aan land te helpen; ze zullen morgen in Spanje aankomen.
Dit geval draait om 629 mensen (de Aquarius kan er slechts 500 huisvesten). Nog vele gevallen zullen volgen, schrijft de Franse pers. In Frankrijk haalt de zaak nog steeds de voorpagina's en radio- en TV-uitzendingen. Knack laat vanmorgen weten dat de Italiaanse regering naast Artsen zonder Grenzen nog twee NGO's de toegang tot Italiaanse havens wil gaan weigeren.
In Le Figaro verscheen een achtergrondartikel dat de affaire Aquarius analyseert als een bedreiging voor de Europese eenheid. De EU liet Italië (dat in het Zuiden dicht bij Afrika ligt) met het immigrantenprobleem zitten. Inmiddels is het een probleem waar we niet meer uitkomen als miljoenen mensen toestromen. Over die toekomst heeft Henk Breman het als oorzaak van nog grotere vraagstukken waar de EU in de komende jaren voor kan komen te staan als Afrika zijn landbouwvraagstuk niet oplost. Hopelijk ziet de lezer door dit interview hoe relevant agronomisch correct denken is om de vrede en eenheid in Europa te bewaren. In de pers wordt die link niet gelegd, terwijl het probleem schrijnend groot en evident is. Slechts de gevolgen, maar niet oorzaak, worden besproken.
Dit artikel afdrukken
Breman schreef ooit een niet mis te verstane kritiek op de agroecologische idealen die oud VN-rapporteur voor het recht op voedsel Olivier de Schutter in Afrika probeert te verwezenlijken. In het gesprek legt Breman in scherpe woorden uit waarom.
Aan het slot van het gesprek gaat het over overbevolking en waarom we daar niets aan kunnen doen. Ik wil er niet veel meer over vertellen. Het is een gesprek om naar te luisteren in vervolg op het interview dat hier reeds verscheen met Niek Koning over Afrika. Koning legde uit dat Afrika meer bescherming van zijn markten verdient en importrestricties moet kunnen toestaan. Breman steunt die visie.
Een beetje kunstmest en meer marktbescherming en we hoeven minder bang te zijn dat Afrikanen massaal de Middellandse Zee oversteken.
Toegevoegd (zaterdag 16 juni 8:15 uur):
Deze week speelde in het Middellandse Zeegebied de affaire rond het reddingsschip Aquarius van Artsen zonder Grenzen. Het schip wilde op de oversteek van Noord-Afrika naar de kust van Italië uit zee opgepikte sub-Sahara Afrikanen aan land brengen. De nieuwe populistische regering van Italië weigerde hen op te nemen. President Macron voer moralistisch uit tegen Rome, maar bleek boter op zijn hoofd te hebben. Oxfam Novib onthulde dat zijn land diezelfde vluchtelingen terugstuurt naar Italië zodra ze in Frankrijk komen. Macron ligt inmiddels zowel van rechts (een artikel van de rechtse filosofe Chantal Delsol) als van links (een analyse van de linkse meningen binnen La République en Marche, de partij van Macron, en de Parti Socialiste) onder vuur. Uiteindelijk verklaarde de Spaanse stad Valencia zich bereid de vluchtingen aan land te helpen; ze zullen morgen in Spanje aankomen.
Dit geval draait om 629 mensen (de Aquarius kan er slechts 500 huisvesten). Nog vele gevallen zullen volgen, schrijft de Franse pers. In Frankrijk haalt de zaak nog steeds de voorpagina's en radio- en TV-uitzendingen. Knack laat vanmorgen weten dat de Italiaanse regering naast Artsen zonder Grenzen nog twee NGO's de toegang tot Italiaanse havens wil gaan weigeren.
In Le Figaro verscheen een achtergrondartikel dat de affaire Aquarius analyseert als een bedreiging voor de Europese eenheid. De EU liet Italië (dat in het Zuiden dicht bij Afrika ligt) met het immigrantenprobleem zitten. Inmiddels is het een probleem waar we niet meer uitkomen als miljoenen mensen toestromen. Over die toekomst heeft Henk Breman het als oorzaak van nog grotere vraagstukken waar de EU in de komende jaren voor kan komen te staan als Afrika zijn landbouwvraagstuk niet oplost. Hopelijk ziet de lezer door dit interview hoe relevant agronomisch correct denken is om de vrede en eenheid in Europa te bewaren. In de pers wordt die link niet gelegd, terwijl het probleem schrijnend groot en evident is. Slechts de gevolgen, maar niet oorzaak, worden besproken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Daar word ik blij van!
Fijne reacties van Huig en Gerard. Met plezier organiseer ik een gesprek. Maar dat moet wachten tot na mijn fietstocht door Oost Polen en een missie naar Oeganda (tot eind juli). Interesse om mee te spreken, dan graag email naar henkbreman@gmail.com. Groeten uit Bialowieza. P.s. Gewassen staan er beroerd bij in NO Polen; kunstmest- en geïntegreerd bodemvruchtbaarheid beheer lijkt erg magertjes.
Terwolde goed plan, kan ik heen fietsen. En ik weet dat er veel onderzoek is gedaan, maar ook dat daar veel mist om heen hangt en veel lacunes zijn. Zo lang ik geen saaie sommen hoef op te lossen kom ik graag praten.
#95 Jan Peter, prima idee om met aantal mensen om de tafel te gaan zitten. Eventueel in Terwolde. Toch nog een keer schriftelijk. Reacties maken me duidelijk dat ik mij slecht heb uitgedrukt richting Huig en Gerard. Wat ik heb willen zeggen is dat er al veel meer bekend is dan uit de discussie blijkt. Zo zijn er diverse goede handleidingen voor kunstmest gebruik in Afrika: "wanneer waar wat en waarom?" is voor meerdere Afrikaanse landen op papier gezet. Zelf heb ik mij in dat verband druk gemaakt over sociaal-ekonomische context en kennis en ervaring niveau naast bodemkarakter. Ook is er werk over werkelijke en potentiële beschikbaarheid en kwaliteit van organische meststoffen. Afrikaanse boeren hebben daar echt veel weet van, en ze weten dat er zelden of nooit genoeg van is. Ik ben wel eens tegen een lokale regelgeving aangelopen die verbood mest achter de koe van de buurman weg te halen. Mest in relatie tot de behoefte is zo zeldzaam in veel gevallen dat de prijs, uitgedrukt in voedingsstoffen inhoud, die van kunstmest te boven gaat.
Tenslotte de diverse vormen waarin P wordt gevonden en kan worden toegepast: het IFDC, waarvoor ik jaren werkte, inventariseerde de Afrikaanse P voorraden en hun kwaliteiten. Boek beschikbaar. Rotsfosfaat voor boeren zonder subsidie niet vaak interessant.
Dick #86 dat zou ik ook wel willen, deze 4 a 5 heren samen aan tafel zetten. En dan ze proberen af te houden van het elkaar overtuigen met P, N, K en wat dies meer zij. Maar ze te laten nadenken over het grotere geheel, waarbij ik ze zou willen uitdagen het woord inclusief te gebruiken. Inclusief t.a.v. mensen (Breman en Aarts?) en inclusief t.a.v. natuur (Huig en Pius) en deze twee inclusieve grootheden (mensen en natuur) met al hun kennis, intellect en vindingrijkheid samen te brengen. Dan gaat het weer ergens over.