1 min
Tien Amerikaanse wetenschappers ergeren zich aan het wantrouwen in de levensmiddelentechnologie. Daarom begonnen ze een actie.
Matt Teegarden, promovendus aan de Ohio State University, ziet met lede ogen aan dat consumenten meer naar bang-makende berichten luisteren, dan naar wetenschappelijke feiten. Terwijl bijvoorbeeld een groot deel van de wetenschappers genetisch gemanipuleerd voedsel veilig vindt, wijst de consument het af.
Ingrediënten die een drie-jarige niet kan uitspreken moet je mijden, luidt inmiddels de algemene wijsheid. Restaurants en supermarkten stoppen daarom met het gebruik van GMO’s en 'chemicaliën' in reactie op de afwijzende houding van consumenten. Albert Heijn besloot recent zes E-nummers uit zijn assortiment te gaan halen in reactie op een actie van foodwatch.
De Wageningse wetenschapper Ralf Hartemink zei dat te betreuren. jammer. Laat je niet bang maken door een naampje, zeggen ook Teegarden en negen andere jonge wetenschappers met hun actie. Met een serie filmpjes willen ze meer helderheid geven over 'chemicaliën' in ons eten.
Voedingsadditieven zoals bijvoorbeeld het anti-oxidant tert-butylhydrochinon (E319) hebben moeilijke namen, maar zijn daarom nog niet gevaarlijk. Van nature zit ons eten vol stoffen met onuitspreekbare chemicaliën. Dat vinden de jonge wetenschappers niets om je zorgen over te maken. Ze verwijzen naar de website van het Institute of Food Technologists voor meer ‘voedingsfeiten’.
Het is geweldig dat mensen vragen stellen over hun voedsel en dat ze nieuwsgierig zijn, zegt Teegarden. Het probleem is alleen dat de angstcultuur wordt gevoed. De wetenschap zou de dupe zijn van deze angstzaaierij. Daarom willen ze onderdeel zijn van een dialoog met een zo breed mogelijke groep deelnemers.
Fotocredits: 'The Science of Food', profkarim
Dit artikel afdrukken
Ingrediënten die een drie-jarige niet kan uitspreken moet je mijden, luidt inmiddels de algemene wijsheid. Restaurants en supermarkten stoppen daarom met het gebruik van GMO’s en 'chemicaliën' in reactie op de afwijzende houding van consumenten. Albert Heijn besloot recent zes E-nummers uit zijn assortiment te gaan halen in reactie op een actie van foodwatch.
De Wageningse wetenschapper Ralf Hartemink zei dat te betreuren. jammer. Laat je niet bang maken door een naampje, zeggen ook Teegarden en negen andere jonge wetenschappers met hun actie. Met een serie filmpjes willen ze meer helderheid geven over 'chemicaliën' in ons eten.
Voedingsadditieven zoals bijvoorbeeld het anti-oxidant tert-butylhydrochinon (E319) hebben moeilijke namen, maar zijn daarom nog niet gevaarlijk. Van nature zit ons eten vol stoffen met onuitspreekbare chemicaliën. Dat vinden de jonge wetenschappers niets om je zorgen over te maken. Ze verwijzen naar de website van het Institute of Food Technologists voor meer ‘voedingsfeiten’.
Het is geweldig dat mensen vragen stellen over hun voedsel en dat ze nieuwsgierig zijn, zegt Teegarden. Het probleem is alleen dat de angstcultuur wordt gevoed. De wetenschap zou de dupe zijn van deze angstzaaierij. Daarom willen ze onderdeel zijn van een dialoog met een zo breed mogelijke groep deelnemers.
Fotocredits: 'The Science of Food', profkarim
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat klopt Sander, ben ik volledig met je eens, het moet houdbaar blijven dus moet er veel teveel troep in. Maar om hiermee op het vertrouwen of wantrouwen terug te komen, dat is wat we bij GOK dus altijd deden/doen(ik zeg af en toe deden, omdat ik zelf GOK niet meer volg) in mijn voorbeeld. Men ziet een waarschuwing voor ene bepaald E-nr en denkt dat alles dan slecht is, terwijl wij dan zeiden dat ze beter naar het aantal ingrediënten kunnen kijken en hoeveel suiker enz erin zit, hoe meer hoe ongezonder zeiden we dan. Dat is makkelijker dan op elke E-nr te moeten gaan letten, je koopt vanzelf meer producten die minder tot geen toevoegingen hebben.
Maar daar komen veel wantrouwens van de consument dus wel vandaan, 1 ding demoniseren, of dat nu waar is of niet, en ze scheren meteen een heleboel over dezelfde kam.
@ Astrid. Dat hoeft niets met de hazelnoten te maken te hebben, het staat op volgorde van grootte van het ingrediënt, niet op volgorde van samengestelde ingrediënten. De glazuren etc komen er ook nog eens bij, en dat is grotendeels suiker. Daar naast kan er inderdaad een toevoeging aan de hazelnoten gegeven zijn. Die moet namelijk als grondstof wel houdbaar zijn als je op deze schaal Rocky Road maakt. Anders is het eindproduct niet lang genoeg houdbaar (kwalilatief en qua voedselveiligheid) en dan komt het niet goedkoop genoeg in de schappen. En dat is wat de consument wil. U vraagt de industrie draait.
Rocky Road uit de supermarkt, hoe kom je er op. Dat maak jezelf en is niet lekker meer na drie dagen. Wil je het in stukjes gesneden in een verpakking zul je naast de vele ingrediënten die er 'van nature' inzitten wat bij moeten stoppen om aan die (belachelijke?) houdbaarheidseis van de consument moeten voldoen.
Dick, #12. Ik weet niet of er zoiets als ongezond wantrouwen bestaat, wel ongewenst wantrouwen. Door de handel en industrie ongewenst. We weten zo langzamerhand allemaal wel dat consumenten met emotie kiezen, niet met verstand. Prijsbewust zijn is ook een emotie. Wat verkoopt Apple nou precies, vraagt Jan Peter in #13. Apple verkoopt het gevoel dat je een sukkel en een outcast bent als je geen iProduct hebt. Maar Apple is een uitzondering, want geen ander merk heeft dezelfde bijkans spirituele appeal. Merken die het woord ‘duurzaam’ gebruiken in hun uitingen, hebben in ieder geval het nakijken tegenwoordig. Het is een betekenis- en seksloos begrip geworden. Niet alleen omdat het een diffuus en complex begrip is gebleken, ook omdat het niet meer appelleert aan de wens van de consument. Die zoekt zich tastend een weg door het aanbod en kiest bij AH de middelste van drie kippen, bio, ok of plof. Om op het thema hier terug te komen: niemand is bang voor wetenschap, dat denken die geborneerde wetenschappers maar. Mensen zijn bang om vergiftigd te worden door kapitalistische dus immorele bedrijven die hun consumptiegedrag kapen met lekkere, mooie en goedkope troep. Dat goedkope is dan nog het minste bezwaar. Maar mijn indruk is dat de ‘health literacy’ langzaam toeneemt. Er komt meer aandacht voor voeding en gezondheid, waardoor het ongefundeerde wantrouwen bij de consument afneemt. Persoonlijk denk ik dat de symbolische werking van 'biologisch' gigantisch is. En af een toe een goeie Zembla helpt ook: de biologische melk is niet aan te slepen sinds die twee uitzendingen over zuivel. De reden dat AH op aandringen van foodwatch die kennelijk onschadelijke toevoegingen toch verwijdert, is wat ik ‘green spinning’ zou willen noemen, de nieuwe vorm van green washing. Deemoedig toegeven aan het bio-sentiment van de consument als marketing strategie, best slim.
Dat weet ik Sander,maar dan is het nog steeds veel te veel. Waarom ook suiker, glucose/fructosestroop en nog enkele dingen tussen haakjes achter de hazelnoten? Dat zijn overbodige toevoegingen aan hazelnoten, tenzij het een 'uitkleedsel' is wat er van nature in hazelnoten zit, maar dat doen fabrikanten niet, het zijn alleen extra toevoegingen aan het product en dat is gewoon onnodig veel. Je kan al fabrikant toch ook gewoon alleen hazelnoten toevoegen, het is nu suiker bovenop suiker enz en bij Kassa maar zeiken over teveel zout, suiker is net zo erg, zo niet erger
@ Astrid. In een ingrediëntendeclaratie mag je geen samengestelde ingrediënten noemen. Dus je moet alle ingrediënten van de chocolade, biscuits, cake etc. uitschrijven. Zo kom je in het geval van Rocky Road op tientallen ingrediënten. Zie het verschil in de productbeschrijving en de ingrediëntendeclaratie.