Vergissing

Wie kijkt er even in het melkschap? En wie in het boter en wie in het yoghurtschap?

Gisteren voor de 'verse' kazenschap bij AH even gekeken naar wat er zo al aan plaatjes op de kazen te vinden is. Veel naaktkazen, dwz, voorgesneden, folie erom, sticker erop en alleen die sticker vertelt je wat het is en wat het kost. Bettine heeft zelf al stickers bijgeleverd, met iets geiterigs erop, een soort chevron. De meeste geitenkazen hebben een geit of deel daarvan op de verpakking, pakweg 95 procent is herkenbaar geit vanwege de geit. De harde geiten en schapenkaas heeft grazende dieren op de korst (de ongesneden ronde kazen in het muurschap, die de dienstdoende dame van de kaas even tevoorschijn haalde voor inspectie).
Bij de koeien ligt het wat anders. Wel wat koe, een setje dikke kloosterbroeders, een setje ezels (maar die kaas was duidelijk niet van ezelmelk, maar van koe).
Wat graslandschapjes, idyllisch boerenbuitenleven, maar veel naaktkazen, of kazen met alleen tekstuele opdruk van het merk.
Misschien omdat kaas per definitie van de koe is en in afwijkende gevallen van de geit of het schaap?
Er was nog een schap met kaas, maar daar was het druk, volgende keer meer.

Op mijn dietistenschool hadden we vroeger een echt goede en toffe juf levensmiddelenleer. Tenminste, dat vonden wij dan. Ze nam ons mee naar de Albert Cuyp, we slachtten kreeften en oesters en dronken veel wijn bij de Franse Kaasles. Deze docent zei altijd dat er 2 dingen waren die ze ons beslist niet zou aanraden te eten. De eerste was smeerkaas, omdat daarvoor de slechtste kwaliteit kaas werd gebruikt, die dan ook nog werd verzout, ontvet, versterkt, antiklonterd ontschimmeld, geemulgeerd en weet ik veel wat. Ze kon het zo smeuiig (smerig) vertellen dat ik het spul nooit meer wilde.

En het tweede ding? Dat weet ik niet meer.. Sindsdien leid ik een gevaarlijk leven :)

overigens is dit een mooi voorbeeld van een zwaar doorgeknutseld product. te gek voor woorden dat je uit de ingredientenlijst niet meer het product kan traceren. Meer van zulke voorbeelden!

Karine

Ailko, het beruchte verschil tussen mét chocolade en ván chocolade? Voor veel mensen - zelfs foodies als Dick - is het dus soms een kwestie van gemak en geen sijt (zin/tijd) hebben om zelf te raspen in het geval van de kaas. Morgen ben ik bij een AH in de buurt in een stad waar ik zelden kom. Dat lijkt me een goed begin voor een inventarisatie.

Dick, je slaat de spijker op z'n kop. Ik ben me juist in dit soort producten aan het verdiepen en keek vrijdag op de geraspte kaas bij m'n ouders en maandag in mijn eigen koelkast en ja hoor, analoog...
Ik mail je hier binnenkort nog even over.