1 min
Nederland verlaagt de uitstoot van broeikasgassen verder, meldt het CBS. In 2023 stootte ons land maar liefst 6% minder broeikasgassen uit dan het jaar ervoor.
Vooral de elektriciteitssector verdient een pluim, want die wist zijn CO2-uitstoot met een indrukwekkende 22% te verminderen door minder op steenkool en aardgas te leunen. Ondanks alle kritiek zet Nederland zet vol in op wind- en zonne-energie en dat werpt vruchten af.
Toch is niet alles rozengeur en maneschijn. De tuinbouw laat een ander beeld zien. Die is verantwoordelijk voor de 2% stijging die op het conto komt van de landbouw als geheel. Niettemin is die stijging het gevolg van tuinders die weer meer aardgas zijn gaan gebruiken voor hun warmtekrachtinstallaties. De uitstoot van methaan en lachgas uit vee en land bleef stabiel.
Verder is het goed om te zien dat ook de gebouwde omgeving (denk aan onze huizen en kantoren) en de industrie hun steentje bijdragen met respectievelijk 10% en 3% minder uitstoot. Dit laat zien dat we breder inzetten op verduurzaming. Echter, de mobiliteitssector en dan met name het benzineverbruik, toont een toename van 2% in de uitstoot.
De CO2-intensiteit van onze economie – het volume CO2 dat we uitstoten per eenheid economische activiteit – blijft dalen. Sinds 2015 is deze intensiteit met meer dan 30% afgenomen. Dit betekent dat onze economie steeds 'groener' wordt, zelfs terwijl we groeien.
Ook interessant: voor het eerst tellen we de uitstoot door landgebruik mee in onze totale broeikasgasuitstoot. Dit is belangrijk voor ons doel om in 2030 minstens 55% minder broeikasgassen uit te stoten dan in 1990. Met deze cijfers op zak, weten we beter waar we staan.
Dit artikel afdrukken
Toch is niet alles rozengeur en maneschijn. De tuinbouw laat een ander beeld zien. Die is verantwoordelijk voor de 2% stijging die op het conto komt van de landbouw als geheel. Niettemin is die stijging het gevolg van tuinders die weer meer aardgas zijn gaan gebruiken voor hun warmtekrachtinstallaties. De uitstoot van methaan en lachgas uit vee en land bleef stabiel.
Verder is het goed om te zien dat ook de gebouwde omgeving (denk aan onze huizen en kantoren) en de industrie hun steentje bijdragen met respectievelijk 10% en 3% minder uitstoot. Dit laat zien dat we breder inzetten op verduurzaming. Echter, de mobiliteitssector en dan met name het benzineverbruik, toont een toename van 2% in de uitstoot.
De CO2-intensiteit van onze economie – het volume CO2 dat we uitstoten per eenheid economische activiteit – blijft dalen. Sinds 2015 is deze intensiteit met meer dan 30% afgenomen. Dit betekent dat onze economie steeds 'groener' wordt, zelfs terwijl we groeien.
Ook interessant: voor het eerst tellen we de uitstoot door landgebruik mee in onze totale broeikasgasuitstoot. Dit is belangrijk voor ons doel om in 2030 minstens 55% minder broeikasgassen uit te stoten dan in 1990. Met deze cijfers op zak, weten we beter waar we staan.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De koolstof uitstoot van hier geïmporteerde goederen wordt niet opgeteld bij onze koolstofuitstoot. Het bedrijfsleven
en de EU consument uiteindelijk ook, zullen er financieel echter zwaar voor boeten. Ik heb het over de door de socialist Frans Timmermans tot stand gebrachte Green Deal Verordening 2023/959.
Een in- en inziek bedenksel om de in het buitenland bij de productie van goederen vrijgekomen CO2 te ‘compenseren’. Het officiële doel is het zich vastleggen aan de Parijse klimaatdoelen. In de praktijk zal het echter de EU economie en welvaart de definitieve nekslag toebrengen. Brexit was zo gek nog niet.
Per1 januari 2026 zal het niet langer toegestaan zijn om zonder overheidsvergunning door de EC aangewezen goederen waarvan de handelswaarde € 150 te boven gaat te importeren. Alleen importeurs zonder strafblad en met aantoonbaar voldoende financiële draagkracht en operationele capaciteit om de enorme bureaucratische lasten te dragen, komen in aanmerking voor certificering als ‘CBAM-aangever’. CBAM: de afkorting van ‘Carbon Border Adjustment Mechanism’.
Importeurs moeten de in hun goederen verborgen CO2-emissies compenseren met de aanschaf van CBAM-certificaten. Alleen grote bedrijven zullen onder de nieuwe regeling in staat zijn goederen te importeren, de kleintjes kunnen het schudden. Het internationaal handelsverkeer komt hiermee onder volledige staatscontrole te staan. 1:1 vergelijkbaar met de situatie in de vroegere communistische heilstaat genaamd Sovjet-Unie.
De CBAM-certificaten worden uitgegeven door de staat, de prijs ervan komt tot stand door een veiling. Jaarlijks zal het aantal beschikbare certificaten dalen en daarmee de prijs stijgen. Het idee hierachter is om buitenlandse aanbieders
(in navolging van EU producenten) te dwingen CO2-neutraal te gaan produceren. In de praktijk zal de EU als afzetgebied wegvallen omdat zulke productiemethoden onbetaalbare investeringen zullen vergen. Dat draait erop uit dat de consument in de EU heilstaat afhankelijk zal worden van enkele lokale producenten die de de industrialiseringsgolf weten te overleven.
De CBAM-aangever moet ieder kwartaal waarin hij waren heeft geïmporteerd, een rapport indienen bij de EC over
de levensgevaarlijke ‘broeikasgasemissies’ die bij de productie zijn vrijgekomen, benevens de in het land van herkomst betaalde koolstofprijs. Dat dit zeer arbeidsintensief is lijkt me wel duidelijk. De importeur moet bij zijn buitenlandse leveranciers niet alleen gedetailleerde informatie over directe uitstoot zien te achterhalen, maar zelfs ook de indirecte uitstoot van de gebruikte elektriciteit. (!)
De kosten van dit bureaucratisch monster leiden tot verdere prijsstijgingen en schaarste aan beschikbare producten voor consumenten. In gedachten zien we de DDR Schlangen alweer voor de nog overgebleven winkels staan.
In 2020 leverde de handel in CO2-certificaten wereldwijd al ruim € 220 miljard op. De prijs voor een ton CO2 ging
van € 30 in 2021 naar al € 90 vorig jaar en zal volgens ‘indexering’ over 5 jaar gestegen zijn tot € 125. Frankrijk heeft berekend (voor wat dat waard is met natte vinger computers) dat de prijs in 2050 € 750 per ton zal bedragen.
Geld dat uiteindelijk uit de zak van de bevolking wordt geklopt. ‘Niemand heeft bezit maar iedereen is gelukkig’.
Welkom in Utopia.
'...voor het eerst tellen we de uitstoot door landgebruik mee in onze totale broeikasgasuitstoot.'
Mooi. Hoe dan? Alleen binnenlands areaal? Of ook wat we importeren?
Percentages zijn altijd ideaal om een bepaalde boodschap te communiceren, 2% voor de landbouw extra is een andere hoeveelheid dan 2 % extra voor mobiliteit. Idem voor referentiejaren, uitgaande voor voor verkeer en vervoer lagen we in 2021 ruim 11 % onder 1990, landbouw maar 2%. CO2-equivalenten hebben eenzelfde probleem. Dus noem regelmatig de onderliggende cijfers per sector per broeikasgas, dan pas kun je sturen op langere termijn.