Onder de titel 'De kas is gevuld voor de stikstofstrijd' deed journalist Jan Braakman verslag van het gesprek voor Boerderij. Foodlog dankt de redactie van Boerderij en Braakman dat we zijn weergave van de bijeenkomst hier mogen overnemen. Tussen de tekstdelen is de integrale opname van het gesprek onversneden en zonder edits opgenomen: deel I (voor de pauze) en deel II (na de pauze).
‘Oorlogsverklaring’
Johan Vollenbroek van Mob vertelde zaterdag op een discussiebijeenkomst van Foodlog over de toekomst na het PAS dat zijn organisatie er ‘dwars voor gaat liggen’ als er opnieuw een systeem van salderen wordt opgetuigd, waarbij het ene bedrijf kan ontwikkelen met de opgegeven stikstofdepositie van een andere bedrijf. Pas als bij een salderingssysteem ook sprake is van het afromen van stikstofemissies valt met Mob te praten.
Mob heeft de brief aan Rutte voorgelegd aan andere milieu- en natuurorganisaties, maar die wilden niet meetekenen. “Die zagen het als een oorlogsverklaring”, aldus Vollenbroek. “En dat is het ook.”
Overeenstemming over koers
Ondanks het uitgesproken standpunt van Mob bleek er zaterdag 13 juli toch een zekere overeenstemming te ontstaan over de koers die gekozen moet worden. De oplossing moet niet gezocht worden in nieuwe wetgeving, betoogde jurist Paul Bodden van Hekkelman Advocaten. De bestaande regels bieden voldoende handvatten. CDA-Wethouder Willemien Vreugdenhil in Ede zei dat het stikstofprobleem niet eenzijdig benaderd moet worden. “Dat ontstaat er weer ontzettend veel collateral damage.” Zij zegt dat boeren door de Mansholtdoctrine collectief in een zwart gat worden geduwd. “De kostprijs die de boer nodig heeft om natuurinclusief te werken, moeten wij – de consumenten voorop – gewoon betalen.”
Bescherming van natuur
Matthijs Nijboer (Natuur en Milieu Overijssel) acht de bescherming van de natuur van groot belang. “Maar we moeten ook reëel zijn. In sommige gebieden is natuur misschien niet meer mogelijk. Die keuze moet je ook maken.” Maar om de natuur te beschermen en te herstellen is één oplossing toch het meest logisch, vond Wim van Opbergen (Werkgroep Behoud de Peel). “Pak de grootste stikstofbron aan, de veehouderij. Als daar niets aan gebeurt, dan blijft het probleem. Die aanpak moet dan wel gebiedsgericht zijn.”
En dat kan zonder de belangen van de veehouderij te schaden, zegt Vollenbroek: “Je kunt boeren ook uitkopen.”
Daar is het bij een vorig plan overigens op misgelopen, herinnerde jurist Paul Bodden. “We hadden een mooi reconstructieplan, maar toen bedrijven moesten worden verplaatst was er geen geld.”
Moeilijk gesprek
Dat er zaterdag een gesprek werd gevoerd tussen overheden, adviseurs, juristen, milieu- en natuurgroepen was op zich al bijzonder. Hoe moeilijk het is dat gesprek gaande te houden, bleek na afloop, toen Lambert Polinder, omgevingsjurist van Agrifirm Exlan toenadering zocht tot Vollenbroek. Polinder vroeg of het mogelijk was een gesprek aan te gaan, en dan niet meer te muggenziften over heel kleine hoeveelheden stikstofdepositie op bedrijfsniveau. “Als jullie niet willen praten”, reageerde Vollenbroek, “dan hoeft het van mij niet. Ik hoor hier een nee”, en hij beende demonstratief weg. Polinder volhardde echter en het gesprek werd toch nog voortgezet.
Sectoren van buiten de landbouw zijn actief op zoek naar (stoppende) veehouders, van wie ze de stikstofdepositie willen overnemen.
Lambert Polinder, omgevingsjurist bij Agrifirm Exlan vertelde zaterdag dat hij benaderd is door bedrijven van buiten de landbouw. “Ik word van buiten de agrarische sector gebeld met de vraag of ik geen agrariërs weet die kunnen voorzien in de vraag naar stikstofruimte.” Hij zei niet om welke bedrijven het gaat.
De beschikbare stikstofruimte wordt nu voor het grootste deel gebruikt door de veehouderij. Daarnaast is de stikstofruimte ook nodig voor de energiesectoren, de industrie, en ook voor woningbouw.
Johan Vollenbroek, lid van de milieugroep Mobilisation for the Environment die procedures bij de Raad van State voerde tegen het Programma Aanpak Stikstof, zegt dat hij zich goed kan voorstellen dat dat gebeurt. “Als ik Lelystad Airport was, zou ik ook naar boeren op de Veluwe gaan om daar stikstofruimte te vinden.”
Louise Vet, lid van de vrijdag door het kabinet ingestelde adviescollege dat oplossingen moet bedenken voor de ontstane situatie, zegt dat de strijd om de stikstofruimte laat zien dat niet gedacht wordt aan oplossingen die verder gaan dan alleen het stikstofprobleem voor de natuur. Zij vindt dat er verbindingen moeten worden gelegd met andere uitdagingen op gebied van klimaat, biodiversiteit of volksgezondheid. “Ik heb geen zin in silodenken”, zegt Vet, waarmee ze bedoelt dat elk probleem als een aparte silo wordt voorgesteld. Zij wil dat het adviescollege waar ze net lid van is geworden ook breed kijkt. “Anders stap ik er uit.”
In een brief aan de Tweede Kamer, waarin minister Schouten de instelling aankondigt van het adviescollege stikstofproblematiek onder voorzitterschap van oud-commissaris van de Koning Johan Remkes, zegt de landbouwminister dat in het advies ook de klimaatopgaven en de kringlooplandbouw moeten worden betrokken. De commissie kan ook kijken naar lokale of regionale oplossingen.
Ecoloog Patrick Jansen maakte een twitterverslag van de bijeenkomst. Door te klikken op de tijdsaanduiding opent zich zijn hele verslag op twitter.
Hoe verder na het PAS?@dick_veerman @foodlog_nl opent het debat over #stikstof problematiek.
— Patrick Jansen (@PatrickAJansen) July 13, 2019
Met als doel, zegt hij, "richting geven aan de politiek voordat er allerlei listen worden verzonnen die eigenlijk niet meer kunnen." pic.twitter.com/14ifaUhiPE
UPDATE, 20 juli 17:20 uur: Johan Vollenbroek is, anders dan het bovenstaande verslag zou kunnen suggereren, niet tegen salderen. Lees hier hoe hij dat ziet.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Zeker Lambert, het knalt nogal.
@Dick, in je reactie onder #58 citeer je wat reacties van activisten op de uitingen van Marc Calon. Als dergelijke activisten het debat moeten bepalen komt het niet goed. Overigens ben ik er van overtuigd dat Calon niet heeft bedoeld te zeggen dat hij 'tegen' natuur is. Het gaat hem om de Natura2000 gebieden en het rigide beschermingsregime. Ik vraag me af wat er mis is met de kwaliteit van professoren door dat niet te bedenken. Van Greenpeace kun je een activistische reactie verwachten. Een professor zou objectief moeten zijn.
Dat Calon een punt heeft en dat dat debat wat hij wil gevoerd moet worden, vloeit voort uit de misstanden die ontstaan zijn bij de aanwijzing van de gebieden en het 'groeien' van het Nederlandse natuurbeleid. Ik verwijs nog maar eens terug naar het artikel hier van Nico Gerrits.
Frans Aarts de signalen van LTO zijn minder helder dan jij aangeeft.
Een ruilverkaveling mbt Natura2000 gebieden zou moeten leiden tot een nog sterkere scheiding van natuur(gebieden) en landbouw(gebieden). Maar wat betekenen dan de LTO-ambities ten aanzien van natuur-inclusieve landbouw? En op welke termijn kun je Natura2000 gebieden 'verplaatsen' als dat moet gebeuren met vrijwillige kavelruil? Want verplichte kavelruil en of onteigening ten behoeve van natuur zijn voor LTO al geruime tijd niet acceptabel.
De signalen zijn misschien wel duidelijk maar niet eenduidig en consistent. Daarmee draagt het niet snel bij aan oplossingen, waaraan Cie. Remkes juist grote behoefte heeft.
Frits #55. Natuurdoelen van Natura2000-gebieden mogen van Europa worden bijgesteld, onder voorwaarde dat eerst alles in het werk is gesteld om o.a. de depositie te beperken. Je mag er dus van uit gaan dat tot op een afstand van pakweg 10 km geen derogatie, geen recht maar een gunst, verleend wordt. Meer mest uitrijden dan de norm betekent immers meer ammoniak. Het verlagen van de veedichtheid, naar Europese maatstaven hier verschrikkelijk hoog, zal men in Brussel ook als logische maatregel bestempelen. Ik neem aan dat LTO zich wel twee keer bedenkt voordat het met het voorstel 'natuurdoel aanpassen' komt. Voor de niet-agrarisch partijen kan het een interessante optie zijn.
Frits # 55. Wat LTO wil is volstrekt duidelijk. Marc Calon, de voorzitter, schrijft daarover, op 24 augustus, in haar verenigingsblad Nieuwe Oogst: "Het lijkt me goed als de Commissie-Remkes in haar zoektocht de vraag stelt of de indeling van al die natuurgebieden niet anders geregeld moet worden".
Dus een verzoek aan de Commissie om de mogelijkheden van een nationale natuur-ruilverkaveling te verkennen. Scoort ongetwijfeld goed bij een deel van de achterban. Ik neem aan dat de commissieleden bij aanvang verteld is dat oplossingen aan Europese voorwaarden moeten voldoen. Arme Remkes als hij met dit soort volk een serieuze klus snel moet klaren. Arme landbouw als je zo in commissies vertegenwoordigd wordt.