Als teaser voor de uitzending schrijft het team van 1Vandaag:

Waarom komen ze naar Nederland om voor een minimaal salaris ons vuile werk te doen? Omdat in Polen blijven nog slechter is, zeggen Dorota, Justyna en Malwina.

Ze zijn alledrie jong, Pools en werken in de Nederlandse vleesindustrie. Zwaar werk dat wij Nederlanders niet meer willen doen. Duizenden van dit soort meisjes komen ieder jaar naar West-Europa.

Uitzendbureau's beloven ze een beter leven en goedbetaald werk. Maar in de praktijk blijkt dat leven heel anders.


sitestat


Binnen bij Vion
De uitzending kwam destijds tot stand met medewerking van Marc van der Lee, toen nog in dienst van varkensslachter VION in Boxtel waar alle binnenopnames van het werk dat de meisjes doen, zijn gemaakt.

1Vandaag dacht dat het moeilijk zou zijn om bij vleesverwerker Vion binnen te mogen filmen. Ik bracht hen in contact met Marc en heb me er verder niet meer mee bemoeid. Het resultaat is vanavond te zien. In alle openheid is gefilmd hoe het leven van mensen - in dat geval meisjes - vanuit Oost-Europa verloopt die hopen hier hun dromen door hard werken waar te maken. Maar de verschillen in Europa met zijn ene markt zijn groot. Ook daar doet de markt zijn werk, als er een stuwmeer aan werkzoekenden in het laagste loonsegment is. Met alle persoonlijke twijfels en emoties die dat in de harde werkelijkheid met zich meebrengt.

Ik heb de uitzending vooraf mogen zien. Het is geen oordelende maar tonende journalistiek. Het oordeel laten de makers aan de kijker.

Een onzichtbare economie
Bankier Bernd Feenstra schreef op Foodlog ooit de tekst Ik ben ook een Pool. Is zijn beeld te rijmen met het beeld van deze meisjes? Zij en hun vaders, broers en neven werken overigens op vele onzichtbare plekken in de Nederlandse land- en tuinbouw en voedselverwerking. Niet alleen in het vlees. En weet ook dit: hetzelfde geldt voor Duitsland, waar ze tot voor kort geen minimumloon kregen omdat het land dat niet kende.

In de uitzending miste ik maar één ding: de vrijwel nieuwe Audi's A4 met Poolse kentekens die ik menigmaal bij slachthuizen aantrof. Ook die zijn er. Toegegeven: die zag ik steeds bij kalverslachters, een sector waar tot voor kort nog goed geld werd verdiend. Er heeft zich kennelijk een onzichtbare arbeidseconomie met rangen en standen in ons land ontwikkeld, waar we niets van weten. Het is meer dan wenselijk om die tonend te leren kennen. Ik hoop op veel meer van deze journalistiek.

Fotocredits: still, 1Vandaag
Dit artikel afdrukken