2 min
Ik kreeg een bijval van een voedingsdeskundige. Twitteraar @LotsofPhotos, die na die jaren geboren werd, was zo geïntrigeerd dat ze het haar ouders vroeg en schreef me het onderstaande.
Als je die tijd zelf nog hebt meegemaakt, zou je dan eens in je geheugen willen graven: wat at en dronk je toen anders dan nu (bijv. nu geen Saroma meer, maar wel Cola Light)?
En hoe at en dronk je toen anders dan nu (bijv. niet op straat, maar één kroket in de maand in plaats van nu 3 per week in het bedrijfsrestaurant)?
Als je die tijd niet hebt meegemaakt: wil je die vraag dan eens stellen aan mensen in je omgeving die 'm wel hebben meegemaakt?
En er dan hier over rapporteren natuurlijk.
@LotsofPhotos schreef mee:
Je verhaal heb ik mijn ouders voorgelegd. Ik vertelde erbij dat ik er in eerste instantie wel wat in vind zitten, maar dat ik verwacht dat het voornamelijk komt door de soberheid en het 'aardappelen, vlees, groente' idee.
Hun reactie was als volgt.
Het was inderdaad vooral aardappelen , groente vlees en stamppotten. Soms ook macaroni ham-kaas al waren er kennelijk ook voldoende mensen die het niet aten of het bereidden als dessert. (Zo heeft mijn schoonmoeder ook nog steeds een hekel aan pasta zonder (voldoende) saus, omdat de pasta die ze als kind kreeg helemaal doorgekookt was en 'droog' geserveerd werd ipv de aardappelen).
Mijn ouders vertelden er wel bij dat zij elke dag vlees te eten kregen terwijl dat bij de minder welvarende gezinnen vaak beperkt bleek tot een (zondag) of twee (woensdag gehaktdag) dagen en als er nog minder geld was er echt voornamelijk aardappelen gegeten werden.
Maar ze vertelden bijvoorbeeld ook dat er veel meer brood gegeten werd. Hele stapels.
Bij mijn ouders altijd belegd met wat ze maar zouden willen, kaas, vlees, pindakaas, hagelslag etc., maar dat er ook vele gezinnen waren waarbij dan bijvoorbeeld de regel was: 1boterham belegd, een zonder, weer een boterham met beleg, een zonder etc. Of dat beleg bijvoorbeeld bestond uit een soort mengsel van varkensvet en stroop.
Mijn ouders (allebei van net na de oorlog) hebben in die tijd ook dikke mensen gekend en hebben wat hun eigen omgeving niet het idee dat het zo erg is toegenomen. Zo vertelde mijn moeder dat haar oma ook haar hele leven steeds dieeten heeft uitgeprobeerd. Zo heb ik mijn oma ook lang gekend en zo ken ik mijn moeder en een hoop tantes nu ook. Ook vonden mijn ouders dat veel mensen wel degelijk meer bewogen toen. Minder mensen hadden een auto en juist meer mensen deden fysiek zwaar werk.
Het kwam er uiteindelijk dus op neer dat ze het niet me je eens waren.
Mensen bewogen over het algemeen meer en mensen die met name wel een normaal gewicht gehad zullen hebben aten vaak door gebrek aan geld heel sober. Het idee van mijn ouders was toch dat wanneer mensen wel voldoende te besteden hadden er ook toen al een bepaald soort van overvloed was aan eten, dat er alleen nog minder invloeden waren uit het buitenland en het eten van de chinees toch voornamelijk het goedkope (voor studenten daarom ook aantrekkelijke) nasi rames, bami rames etc.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
OKOKOK. Helder!
Dick, Dick, Dick, lees!!!
Never, ever zou ik Jurgen een randdebiel noemen, ik zie hem tegenwoordig meer als een geestverwant.
Ga de draad lezen en kom dan nog een keer terug.
Hint; Jurgen noemt 'paleo adepten' randdebielen. Nothing wrong with that ;-)
Melchior, wie noem je nu een randdebiel? Jurgen? Dat is volstrekt onterecht en dat weet je.
Jurgen,
Nog zo'n randdebiel. Name dropping is niet sterk, maar ik kan dit toch even niet laten. Walter Willett (de grote, onkreukbare Walter Willett, wiens boek voor de Nederlandse markt werd vertaald door de even onkreukbare Ineke Vocking, de man die wordt/werd verafgood door Nederlandse voedingsmastodonten als Katan, Seidell en Kastelein) in de Los Angeles Times:
"Fat is not the problem," says Dr. Walter Willett, chairman of the department of nutrition at the Harvard School of Public Health. "If Americans could eliminate sugary beverages, potatoes, white bread, pasta, white rice and sugary snacks, we would wipe out almost all the problems we have with weight and diabetes and other metabolic diseases."
It's a confusing message. For years we've been fed the line that eating fat would make us fat and lead to chronic illnesses. "Dietary fat used to be public enemy No. 1," says Dr. Edward Saltzman, associate professor of nutrition and medicine at Tufts University. "Now a growing and convincing body of science is pointing the finger at carbs, especially those containing refined flour and sugar."
http://www.latimes.com/health/la-he-carbs-20101220,0,5464425.story?track=rss&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+latimes/features/health+(L.A.+Times+-+Health)
Ach, het zal de journalist wel zijn. Die heeft hem vast fout geciteerd ;-). En guess what, ik ben het niet helemaal met Willett eens. Het zijn niet de koolhydraten per se, het zijn bepaalde koolhydraatbronnen. Tarwe en suiker, met als primer een sloot linolzuur, gooien de eetlustregulatie in de war. Eat Less Move More werkt, dat ben ik met je eens. Maar het ligt toch ook iets gecompliceerder.
Simon, nee, het is niet de reclame die het heeft gedaan. Het is ernstiger. We hebben er als cultuur voor gezorgd dat we van een cultuur die bepaald wordt door de interactie van individuen en hun voorgangers terecht zijn gekomen in een cultuur die hoofdzakelijk bepaald wordt door bedrijfsmatig bepaalde belangen. Onze cultuur is dus van authentiek menselijk sterk commercieel geworden. Dat is niet de schuld van bedrijven. Dat hebben we allemaal toegestaan. Er geldt nog een 'nee': consumenten werd niets gevraagd. Het overkwam hen en ze protesteerden niet. Wisten zij veel.