Noorwegen maakt korte metten met MRSA-besmettingen in de varkenshouderij. Nadat vorig jaar MRSA werd aangetroffen bij 24 bedrijven, drong de veterinaire en voedselveligheidsbewaker Mattilsynet aan op scherpe maatregelen. De minister van landbouw, Sylvi Listhaug, nam de aanbeveling over en liet de besmette bedrijven saneren. Nu heeft onderzoek bij 1.000 (van de 2.400) Noorse varkensbedrijven nog maar bij één bedrijf een MRSA-besmetting aangetoond, schrijft Boerderij.
De MRSA-bacterie is antibioticaresistent en kan vanuit de varkenshouderij ook problemen veroorzaken bij mensen. Reden voor promovendus Verkade om recent aan te bevelen dat bij ziekenhuisopnamen niet alleen degenen die recent in een buitenlands ziekenhuis zijn geweest op MRSA worden getest, maar ook dierenartsen en hun gezinnen.
Dit artikel afdrukken
De MRSA-bacterie is antibioticaresistent en kan vanuit de varkenshouderij ook problemen veroorzaken bij mensen. Reden voor promovendus Verkade om recent aan te bevelen dat bij ziekenhuisopnamen niet alleen degenen die recent in een buitenlands ziekenhuis zijn geweest op MRSA worden getest, maar ook dierenartsen en hun gezinnen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dick, over out-of-business gesproken: bacteriële resistentie staat inmiddels ook al
op de agenda van terrorismebestrijders.
Jammer dat indertijd verkeerde keuzen gemaakt zijn.
Hoe kun je houderijsystemen die leiden tot varkensstallen vol MRSA nog langer duurzaam noemen, als blijkt dat het ook anders kan?
We schijnen inmiddels ook een niet gering ESBL-probleempje te hebben met onze kip. Hoe lang kan onze kippenhouderij trouwens überhaupt de buitenlandse concurrentie nog aan?
Dick #1, omdat wij een exportland zijn en Noorwegen slechts een beetje voor eigen gebruik produceert. Om het simpel te zeggen: als wij het doen zijn we out-of-business.
De gedachte aan een reset heeft begin negentiger jaren voorgelegen rond kip. Marcel van Silfhout schrijft in zijn boek Uitgebeend dat Tjibbe Joustra die recent verantwoordelijk was voor een niet al te best rapport over de voedselveiligheid in Nederland één van de mensen is geweest die het economische argument van de Nederlandse agri-sector heeft laten prevaleren. Het nu doen is een vorm van zekere euthanasie tenzij je de producten weet af te zetten op markten die beslist meerwaarde toekennen en dat direct omzetten in koopgedrag.
Daar kun je over schamperen en roepen dat gezondheid voor gaat. Dat is niet zo, omdat er wetten en praktische bezwaren in de weg staan tussen droom en daad. Zelfs de natuur doet niet wat gewenst is. Ook die zoekt zijn weg via verschillende stadia.
Noorwegen bewijst dat het dus gewoon mogelijk is om een zero tolerance beleid te voeren voor wat betreft MRSA in de varkenshouderij. Waarom doen we dat hier dan niet? Hoeveel geld zou het alleen al besparen als we varkenshouders en veeartsen niet meer zo intensief zouden hoeven screenen en isoleren bij opname in het ziekenhuis?