Heftige reacties op uitspraken levensmiddelentechnoloog Van Boekel

Tiny #187, jaap seidell zegt zeer zeker *niet* dat we zo min mogelijk bewerkte producten moeten eten. Hij heeft het al lange tijd consequent over *ultra-processed* voedsel. Zie de link naar zijn artikel in de reactie van Dick hieronder.

Tiny, één ding staat als een paal boven water: je hebt heel wat mensen weten te bereiken als professor. Dat lukt er te weinig. Complimenten dus.

Volgens mij zie je scherp hoe de verhoudingen steeds verder polariseren, zoals we vroeger weleens bespraken. Van een houding onder een elite is een gedrag onder een steeds bredere groep aan het ontstaan. Inmiddels heeft die zelfs landsbestuurders bereikt, zoals bleek bij Late Night in de persoon van Asscher. Gelukkig raakt Foodlog niet bevangen door de gekte maar slagen we er nog steeds in die in ons midden en uit onszelf te trekken om het er gewoon over te kunnen hebben.

De opinie van Jaap Seidell over verwerkt voedsel staat inmiddels online en is hier te vinden.

Beste mensen
Ik heb een hele drukke baan en kan niet op elk moment reactie geven (eigenlijk alleen 's morgens vroeg en 's avonds laat). Nu het stadium is bereikt van diepere interpretatie van mijn uitspraken wil ik nog wel weer even reageren. Ik heb de uitzending gisterenavond zelf even terug gekeken, en veel van wat hier is gesuggereerd klopt wel. Ik had meer willen zeggen en uitleggen maar kreeg daar de kans niet voor (dat had ik ook niet echt verwacht, zo naief ben ik nou ook weer niet) en dan moet je ter plekke de afweging maken om je eigen verhaal kwijt te kunnen en tegelijkertijd te reageren op wat iemand als Baan of Asscher zegt. Ik kon de uitspraken van die heren niet laten liggen, maar probeerde daar tegelijkertijd mijn eigen verhaal aan vast te koppelen. Dat zal, toegegeven, niet helemaal gelukt zijn. Als aanvulling daarop: het is zeker niet mijn bedoeling, en ik voel me ook niet verantwoordelijk, voor producten waar wat op aan te merken is, zoals teveel zout of suiker, of misschien zelfs zoiets als Becel. Maar nu werden alle producten op een hoop gegooid en daar verzette ik me tegen, en dan zou het kunnen overkomen dat ik altijd en overal de industrie zal verdedigen, maar dat is echt niet zo, ik heb zeer zeker kritiek zoals de insiders onder jullie weten.

Maar nu de exegese van het woordje "wij": wie bedoel ik daarmee? Nou, niets meer of minder dan de mensheid. Dat is steeds de lijn als ik een verhaal ((dat ik nu niet kon vertellen) hier over hou. Als je kijkt naar de geschiedenis van de voedselvoorziening van de mens is mijn stelling dat de mens als enige van de diersoorten in staat is voedsel te bewerken, dat dat een zegen is (dat we daar waarschijnlijk als menselijke soort door zijn ontstaan omdat onze vroege voorouders al konden verhitten), en dat we daar met name in de laatste 100 jaar ongelooflijke stappen in hebben kunnen maken zodat we nu altijd en overal voedsel hebben dat veilig is, van een geweldige kwaliteit is, en ook nog aantrekkelijk. En daarbij zie ik echt niet de onbedoelde kwalijke effecten over het hoofd, die zijn er wel degelijk, (en er moet met name qua milieuproblematiek en schaarse grondstoffen/energiebronnen heel veel gaan veranderen) maar de balans slaat voor mij door naar de positieve kant, en dat vind ik een prestatie van de bovenste plank voor de menselijke soort. Dat is een uitleg van het gebruik van het woord wij, geloof het of niet. Ik bedoelde niet wij als voedseltechnologen.

Wat betreft de discussie of je hier als wetenschapper/hoogleraar aan mee moet doen: ik vind van wel, en ik krijg overigens ook veel complimenten van bekenden en onbekenden dat ik het gedaan heb. Met alle onvolkomenheden en in het volle besef dat ik geen cabaretier of presentator ben vind ik toch dat ik mijn geluid moet laten horen, ik wil de bevindingen van mijn ondertussen 45 jarige carriere graag delen (en niet, zoals iemand schreef die mijn interview wegzette als de laatste stuiptrekkingen van een (bijna) pensionado). Of RTL late night dan het beste podium is kun je over twisten, maar ik heb er geen naar gevoel aan over gehouden ook al kon ik mijn verhaal niet kwijt.

Huib, je hebt helemaal gelijk dat ik heel graag mijn verhaal zou willen vertellen voor een breed publiek, ik doe dat ook regelmatig via lezingen, en dan is er veel discussie maar ook gelegenheid voor het uitwisselen van argumenten, en ik vind dat fantastisch om te mogen doen. Dat past uiteraard niet in een praat programma als RTL late night. Mijn doel om discussie over onze voedselvoorziening aan te wakkeren is in ieder geval gelukt. Dat het zulke proporties aan zou nemen had ik niet kunnen inschatten maar ik ben er niet ongelukkig mee.

Ik ben benieuwd wat Jaap Seidell gaat schrijven. Hij verkondigt vaak de stelling dat we zo min mogelijk bewerkte producten moeten eten. Daar ben ik het dus niet mee eens, maar ik vermoed dat Jaap met bewerkte producten wat anders bedoelt dan ik. Als hij geraffineerde producten bedoelt dan ga ik met hem mee, maar bewerken is meer dan raffineren.

Dennis, ik denk dat we het niet zo oneens zijn. Ideaal zou zijn als dat proces van loyaliteit niet onbewust was. En dat er transparantie is over de medeverantwoordelijkheid. Ik zie daar geen probleem als we te maken hebben met soevereine krachten. Dat de oprechte wetenschapper direct met 1-0 achterstaat in het debat heeft ook met de organisatie van het debat te maken. Via social media en in kwebbelprogramma's wordt het een ramp. Vandaar mijn herhaalde pleidooi voor grotere aanwezigheid van wetenschappers in de oude media. Dus de krant en betere tv journalistiek, waar ik, anders dan Dick, Zembla toe reken.

Huib #180 ,

Ik ben dat niet met je eens. Mijn inziens is er bij elke vorm van (intensieve) samenwerking sprake van loyaliteit naar elkaar. Dat is een onbewust proces, maar daarom niet minder aanwezig. Het bestaan van dit effect is in de medische wereld (bijv. artsen-farmaceuten) al meermaals aangetoond. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, zolang de betrokken zich dat maar beseffen.

Maar, eigenlijk is Dick's reactie hier wel passend. Het doet er namelijk ook niet toe wat jij of ik hierover denken. Als er schijn van betrokkenheid is (in dit geval bij de ontwikkeling van in de ogen van Van Boekel's tafelgenoten superslechte, ziekmakende industrieel junkfood) staat een oprechte wetenschapper bij het publiek al één-nul achter. Als je wil dat wetenschappers het publieke debat aangaan, met het grote publiek dat geen tijd maakt voor verdieping, dan moet dat aspect - die schijn van medeverantwoordelijkheid - worden geadresseerd.