De tuinbouw dreigt uit Nederland te verdwijnen. Dat zeggen toonaangevende glastuinbouw-ondernemers vandaag in het FD en op BNR.
De analyses corresponderen met het beeld dat op Foodlog door de jaren heen is ontwikkeld:
1. een versnipperd en formuleloos aanbod in combinatie met een hoge en door de banken opgejaagde productie leidt tot belabberde prijzen
2. er zit geen zelforganiserende kracht in de sector, zodat het hangen en wurgen is tot de markt door massale faillissementen het ontstane overaanbod corrigeert
3. de meest belanghebbende bank, Rabobank (80% marktaandeel in tuinbouwfinancieringen), probeert die marktcorrectie zo zacht mogelijk te laten plaatsvinden, maar remt daardoor de facto het proces.
Deltaplan
In het FD roept Rob Bal van Red Star, een van de grootste tomatenbedrijven van Nederland, op tot de vorming van een Deltaplan voor de Nederlandse tuinbouw. Komt dat niet tot stand dan zal die net als de textielindustrie en de scheepsbouw uit ons land verdwijnen.
Dat is een opvallende uitspraak omdat de grote bedrijven tot op heden gokten op het wegvallen van de kleinere, waarna hun marktpositie zou zijn veiliggesteld. Mogelijk brengt dus de zachte landing die Rabobank probeert te verzorgen hen in de problemen.
De koning als mascotte
Indien die plausibele analyse juist is, moet Nederland zich achter de oren krabben.
Onze regering zet de koning in als mascotte om de in de wereld in technische zin daadwerkelijk toonaangevende Nederlandse tuinbouw te verkopen. Dat doet onze regering vanuit het opkomende besef dat de opbengsten van voedselproductie, -verwerking, handel in voedsel en begrip van het functioneren van ketens dominant zijn in de samenstelling van ons Bruto Nationaal Product en het overschot op onze betalingsbalans.
Onbegrepen ontwikkelplek
Bal lijkt te waarschuwen voor de implosie die een van de belangrijkste sectoren voor een gezonde voedselvoorziening van 21e eeuwse steden voor het Nederlandse belang dreigt af te sluiten. Nederland is een belangrijke ontwikkelplek. Als die verloren gaat, gaat ook ons economisch belang in de groei die de sector wereldwijd zal meemaken verloren. Bal geeft met zoveel woorden aan dat de echte ondernemers hun heil in de rest van de wereld zullen zoeken, zonder Nederland nog als ontwikkelplek te zien. "We hebben goud in handen, maar Nederland lijkt daarvan onvoldoende op de hoogte", zegt hij. Hij lijkt er dan ook weinig op te vertrouwen dat de betekenis en consequenties van zijn uitspraken gehoord worden.
Eindspel: afbreken en exporteren
Bal noemt tussen neus en lippen door een oplossing voor de overproductie in de tuinbouw. Terwijl Rabobank nu kassen inkoopt en verhuurt om de waarde van zijn onroerend goed portefeuille te redden, zou je ze ook af kunnen breken en elders in de wereld op kunnen bouwen. Zo simpel kan het zijn, want de vraag naar voedselveilig geteelde groenten elders in de wereld stijgt. China wordt geconfronteerd met vervuilde bodems en biedt in zijn eentje een markt waar de Nederlandse overproductie in een holle kies zou verdwijnen
Interessant zijn de commentaren onder het artikel in het FD. Velen vragen zich af waarom Nederlands overheidsgeld de tuinbouw zou moeten willen redden.
Dat past bij het algemene beeld dat Nederland vertoont: we houden niet van onze voedselverwerkende en -producerende industrie.
In opdracht van Rabobank werkt het prestigieuze adviesbureau McKinsey op dit moment aan een analyse van en plan voor de Nederlandse tuinbouw dat €1,6 miljoen moet kosten. Mogelijk staat het hierboven. Gratis en voor niets. Kort samengevat: Rabobank moet kassen inkopen, afbreken, exporteren en wat ondernemers naar het buitenland sturen en mensen als Bal niet langer voor de voeten lopen. Zoniet, dan hindert de bank de positieve ontknoping van het eindspel.
Fotocredits: Kas, Denkrahm
Dit artikel afdrukken
De analyses corresponderen met het beeld dat op Foodlog door de jaren heen is ontwikkeld:
1. een versnipperd en formuleloos aanbod in combinatie met een hoge en door de banken opgejaagde productie leidt tot belabberde prijzen
2. er zit geen zelforganiserende kracht in de sector, zodat het hangen en wurgen is tot de markt door massale faillissementen het ontstane overaanbod corrigeert
3. de meest belanghebbende bank, Rabobank (80% marktaandeel in tuinbouwfinancieringen), probeert die marktcorrectie zo zacht mogelijk te laten plaatsvinden, maar remt daardoor de facto het proces.
Deltaplan
In het FD roept Rob Bal van Red Star, een van de grootste tomatenbedrijven van Nederland, op tot de vorming van een Deltaplan voor de Nederlandse tuinbouw. Komt dat niet tot stand dan zal die net als de textielindustrie en de scheepsbouw uit ons land verdwijnen.
Dat is een opvallende uitspraak omdat de grote bedrijven tot op heden gokten op het wegvallen van de kleinere, waarna hun marktpositie zou zijn veiliggesteld. Mogelijk brengt dus de zachte landing die Rabobank probeert te verzorgen hen in de problemen.
De koning als mascotte
Indien die plausibele analyse juist is, moet Nederland zich achter de oren krabben.
Onze regering zet de koning in als mascotte om de in de wereld in technische zin daadwerkelijk toonaangevende Nederlandse tuinbouw te verkopen. Dat doet onze regering vanuit het opkomende besef dat de opbengsten van voedselproductie, -verwerking, handel in voedsel en begrip van het functioneren van ketens dominant zijn in de samenstelling van ons Bruto Nationaal Product en het overschot op onze betalingsbalans.
Onbegrepen ontwikkelplek
Bal lijkt te waarschuwen voor de implosie die een van de belangrijkste sectoren voor een gezonde voedselvoorziening van 21e eeuwse steden voor het Nederlandse belang dreigt af te sluiten. Nederland is een belangrijke ontwikkelplek. Als die verloren gaat, gaat ook ons economisch belang in de groei die de sector wereldwijd zal meemaken verloren. Bal geeft met zoveel woorden aan dat de echte ondernemers hun heil in de rest van de wereld zullen zoeken, zonder Nederland nog als ontwikkelplek te zien. "We hebben goud in handen, maar Nederland lijkt daarvan onvoldoende op de hoogte", zegt hij. Hij lijkt er dan ook weinig op te vertrouwen dat de betekenis en consequenties van zijn uitspraken gehoord worden.
Eindspel: afbreken en exporteren
Bal noemt tussen neus en lippen door een oplossing voor de overproductie in de tuinbouw. Terwijl Rabobank nu kassen inkoopt en verhuurt om de waarde van zijn onroerend goed portefeuille te redden, zou je ze ook af kunnen breken en elders in de wereld op kunnen bouwen. Zo simpel kan het zijn, want de vraag naar voedselveilig geteelde groenten elders in de wereld stijgt. China wordt geconfronteerd met vervuilde bodems en biedt in zijn eentje een markt waar de Nederlandse overproductie in een holle kies zou verdwijnen
Interessant zijn de commentaren onder het artikel in het FD. Velen vragen zich af waarom Nederlands overheidsgeld de tuinbouw zou moeten willen redden.
Dat past bij het algemene beeld dat Nederland vertoont: we houden niet van onze voedselverwerkende en -producerende industrie.
In opdracht van Rabobank werkt het prestigieuze adviesbureau McKinsey op dit moment aan een analyse van en plan voor de Nederlandse tuinbouw dat €1,6 miljoen moet kosten. Mogelijk staat het hierboven. Gratis en voor niets. Kort samengevat: Rabobank moet kassen inkopen, afbreken, exporteren en wat ondernemers naar het buitenland sturen en mensen als Bal niet langer voor de voeten lopen. Zoniet, dan hindert de bank de positieve ontknoping van het eindspel.
Fotocredits: Kas, Denkrahm
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Daar ben ik het niet mee eens Henric. Er zijn nog heel wat bedrijven die wel naar omstandigheden goed draaien. Deze bedrijven zullen met niets doen ook ten prooi vallen. En ik zou niet weten op wat voor subsidie van banken je doelt. Ik ken ze niet. Het is ook geen subsidie. Het geld komt in een gezond markt weer terug, dus is het ook in belang van de banken. Anders moet men alles afschrijven. En wat komt daar dan voor terug? Dat men eerder had moeten beginnen ben ik wel met je eens. Maar dat is niet gebeurd.
Rob, de tuinbouw is al uitgehold. Als men dat had willen voorkomen dan had dat 5-6 jaar geleden gekund. Die kans heeft men voorbij laten gaan, en nu is niets doen de beste optie. De EV's van de bedrijven zijn verdampt, het OG is naar een waardering op basis van cashflow gegaan, laat nu de markt zijn werk maar doen. Alle financiële steun nu komt neer op subsidiëren van banken, en dat is m.i. al genoeg gebeurd.
Henric, het is niet zo dat het moet maar nu is dat ook al zo. Het grootste gedeelte van de Nederlandse producten gaat naar pakweg 500 - 600km om Nederland heen. Als geleerden zeggen dat er op de wereld steeds meer mensen komen die gevoed moeten worden en de mensen ook steeds meer gaan consumeren moeten we kijken of we daar aan bij kunnen dragen. Het gaat niet over morgen maar over de toekomst. Natuurlijk staat er volgend jaar weer net zoveel product als dit jaar. Wat moet men anders? Maar zo wordt de tuinbouw wel uitgehold. Want de prijzen zijn te laag. En dan wordt het probleem op den duur bij iedereen voelbaar. Maar dan is het al te laat om nog stappen te zetten. Ik heb nog met weinig dingen meegemaakt dat niets doen helpt. Dat oude kassen prima naar het buitenland kunnen is helemaal niet arrogant. Dit is altijd al zo gegaan. En als de kweker in het buitenland de teelt onder de knie heeft wordt er een nieuwe kas gebouwd. Niks mis mee. De banken hebben prima bedrijven opgekocht waar ik met mijn kas uit 1984 jaloers op ben. Wat erin komt te staan hangt natuurlijk af van wat men daar wil. Zoals Piet schrijft snappen wij niets van de keten daar. Moeten we ons ook niet mee bemoeien. Alleen het telen. Daar zijn we goed in. Daarin kan men daar nog een sprong maken. Gewoon eerst telen wat daar gevraagd wordt. En wat men nu niet kent kan over 20 jaar wel reuze populair zijn. Niemand weet dat. Wat wel is gebleken is dat men in de meeste landen niet met super moderne kassen om kan gaan. Wat in het filmpje te zien is gebeurt niet alleen in China. Ik heb een ultra klima kas gezien met tomaat. Super modern, alles erop en eraan. Maar de planten? Het leken wel snijbonen.
#3
Het Nederlandse 'model' om te produceren in kassen is vooral geschikt voor het produceren van trostomaten voor supermarkten. Het is mijn mening dat er geen markt is voor dit product, omdat de Chinees de trostomaat niet kent en het niet waardeert qua smaak.
Chinezen eten tomaten als:
- snoeptomaatjes, gekocht in fruitstalletjes (ambulante handel)
- roze vleestomaten, die worden gegeten in de restaurants in het gerecht " foe yang hai". Dat is dus horeca afzetkanaal. Bovendien eet men dit alleen in Noord China, want in het zuiden van China worden vrijwel geen tomaten gebruikt voor lokale gerechten.
Qua productie zijn het korte teelten in simpele tunnels door kleine producenten. De kostprijzen zijn laag. De marktprijzen fluctueren op basis van vraag en aanbod.
Rob, waarom moet Nederland produceren voor heel West-Europa?
Het groenteareaal is volgend jaar ongeveer hetzelfde als afgelopen jaar. En dat zonder allerlei herstelplannen en inzet van publiek of privaat geld. Niets doen, en het probleem lost vanzelf op.
Ik vind het overigens stuitend arrogant om te roepen dat afgeschreven oude kassen prima naar het buitenland kunnen. Sturen we meteen een oud-tuinder mee, kan die daar die nitwits wel even vertellen hoe je groente moet telen. Productie is maar een heel klein onderdeeltje van de hele keten. En die keten, daar weten de Nederlanders juist weer heel weinig van.