2 min
Bloedonderzoek toont aan dat 54 miljoen Amerikanen die volgens de Body Mass Index overgewicht of obesitas hebben, kerngezond zijn. Daarentegen classificeert de Body Mass Index 21 miljoen mensen als gezond, die dat juist niet zijn.
Onderzoek van de University of California toont aan dat de Body Mass Index (BMI) geen betrouwbare maat is om vast te stellen of mensen gezond (BMI tussen 18 en 25) of ongezond (BMI ≥25) is. Nu werkgevers en zorgverzekeraars kosten voor de gezondheidszorg willen inschatten aan de hand van de BMI, vinden de onderzoekers het tijd om aan de bel te trekken. De BMI ligt al jaren onder vuur omdat het een weinig precieze gezondheidsindicatie is.
Grootschalig onderzoek
De onderzoekers van de University of California analyseerden de gegevens uit het National Health and Nutrition Examination Survey van 40.420 Amerikanen. Ze vergeleken de cijfers van de BMI met cholesterolwaarden, triglyceriden (vetten in het bloed), glucose, insulineresistentie, bloeddruk en CRP-waarde (een maat voor actieve ontstekingen).
Schwarzenegger, DeVito in Twins
Vet van DeVito of de spieren van Schwarzenegger
Dat BMI geen goede maat is voor gezondheid, is niet nieuw. Het grootste probleem van de BMI is dat het geen onderscheid maakt tussen spier- en vetweefsel, terwijl spierweefsel zwaarder is dan vetweefsel. Hierdoor classificeert de BMI gespierde, atletische mensen als dikker -en dus ongezonder- dan ze in werkelijkheid zijn. Een bekend voorbeeld hiervan is dat van Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito. In de tijd dat zij samen in de film ‘Twins’ speelden hadden ze beiden een BMI van 34. Beide acteurs zouden dus obees (BMI≥30) zijn, terwijl het gewicht bij Schwarzenegger vooral in de spieren zit en bij de Vito voornamelijk vanuit (buik)vet komt.
De Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission diende recent een voorstel in dat werkgevers hun werknemers die geen gezond BMI hebben tot 30% meer kosten voor gezondheidszorg mag doorrekenen. Onderzoeker Janet Tomiyama: “Het blijkt dat mensen die volgens de BMI in de categorie ‘overgewicht’ of ‘obesitas’ vallen lang niet allemaal hogere medische kosten zullen hebben en het zou oneerlijk zijn om ze te belasten met hogere premies voor de zorgverzekering.” Daarnaast merkt ze op dat mensen die op basis van de BMI onterecht als gezond worden gezien, geen extra kosten hoeven te betalen. Ook dat zou krom zijn.
De onderzoekers concluderen dat beleidsmakers en onderzoekers op zoek moeten naar een relevante maat voor gewicht en gezondheid. “Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheid.”
Volgens co-auteur Jeffrey Hunger is dit onderzoek ‘de laatste nagel aan de doodskist’ voor de Body Mass Index.
Fotocredits: Body Mass Index, Wikimedia, Laurens van Lieshout.
Dit artikel afdrukken
Grootschalig onderzoek
De onderzoekers van de University of California analyseerden de gegevens uit het National Health and Nutrition Examination Survey van 40.420 Amerikanen. Ze vergeleken de cijfers van de BMI met cholesterolwaarden, triglyceriden (vetten in het bloed), glucose, insulineresistentie, bloeddruk en CRP-waarde (een maat voor actieve ontstekingen).
Al met al schat de BMI bij ruim 75 miljoen mensen de gezondheid verkeerd inUit de analyse bleek dat bijna de helft van de mensen die volgens de BMI overgewicht hebben (34,4 miljoen mensen), volgens de metingen van de bloedwaarden kerngezond zijn. Dit geldt ook voor 19,8 miljoen mensen die de BMI als obees classificeert. Daarnaast blijkt dat 15% van de Amerikanen met een BMI van meer dan 35 (morbide obesitas) ook gezond is. Uitgaande van bloedwaarden blijkt 30% van de mensen met een normaal BMI juist ongezond te zijn. Al met al schat de BMI bij ruim 75 miljoen mensen de gezondheid verkeerd in.
Schwarzenegger, DeVito in Twins
Vet van DeVito of de spieren van Schwarzenegger
Dat BMI geen goede maat is voor gezondheid, is niet nieuw. Het grootste probleem van de BMI is dat het geen onderscheid maakt tussen spier- en vetweefsel, terwijl spierweefsel zwaarder is dan vetweefsel. Hierdoor classificeert de BMI gespierde, atletische mensen als dikker -en dus ongezonder- dan ze in werkelijkheid zijn. Een bekend voorbeeld hiervan is dat van Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito. In de tijd dat zij samen in de film ‘Twins’ speelden hadden ze beiden een BMI van 34. Beide acteurs zouden dus obees (BMI≥30) zijn, terwijl het gewicht bij Schwarzenegger vooral in de spieren zit en bij de Vito voornamelijk vanuit (buik)vet komt.
Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheidRelevante maat
De Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission diende recent een voorstel in dat werkgevers hun werknemers die geen gezond BMI hebben tot 30% meer kosten voor gezondheidszorg mag doorrekenen. Onderzoeker Janet Tomiyama: “Het blijkt dat mensen die volgens de BMI in de categorie ‘overgewicht’ of ‘obesitas’ vallen lang niet allemaal hogere medische kosten zullen hebben en het zou oneerlijk zijn om ze te belasten met hogere premies voor de zorgverzekering.” Daarnaast merkt ze op dat mensen die op basis van de BMI onterecht als gezond worden gezien, geen extra kosten hoeven te betalen. Ook dat zou krom zijn.
De onderzoekers concluderen dat beleidsmakers en onderzoekers op zoek moeten naar een relevante maat voor gewicht en gezondheid. “Werkgevers, beleidsmakers en verzekeringsmaatschappijen moeten zich richten op waarden die echt iets zeggen over de gezondheid.”
Volgens co-auteur Jeffrey Hunger is dit onderzoek ‘de laatste nagel aan de doodskist’ voor de Body Mass Index.
Fotocredits: Body Mass Index, Wikimedia, Laurens van Lieshout.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_-_Executive_Vice_President-Designate_-_European_Green_Deal_(48865712988)_480_289_84_s_c1.jpg)
Aan meetwaardes heb je ultiem niets of hooguit indicatie. Het feit of je wel of geen aderverkalking, hartaanval, beroerte, Type 2 diabetes etc etc etc ontwikkeld zal mogelijk laten zien dat die metingen een voorspellende waarde waren (of niet). Het individu heeft dan weer niets aan de "meta-analyses". En natuurlijk is alles weer afhankelijk van WAT er gemeten is of misschien wel WAT ER NIET gemeten is?
Hier nog een respirerend stuk. Zegt eigenlijk des te meer we meten, des te meer we gaan "controleren", des te meer we van ons zelf weglopen, des te zieker we weer worden. ;-)
@Gonneke, wat betreft het morele waardeoordeel hoeven we ons minder zorgen te maken. In de informele morele beoordeling wordt namelijk wél onderscheid gemaakt tussen spieren en vet. Het lijkt me stug dat Arnold Schwarzenegger ooit uitgemaakt is voor een luie vetzak...
#5 Ik heb beetje mijn twijfels in hoeverre roken niet de oorzaak is van de gevonden associatie tussen aderverkalking en MHO in je tweede link, maar dit terzijde. Ik ben het absoluut met je eens dat bloedwaarden slechts een proxy zijn, en dat je ze niet moet verabsoluteren. Maar dat geldt dan evenzo voor studies waarin conclusies worden getrokken over de gezondheidseffecten van dieten op basis van gemeten bloedwaarden.
Enno
Enno,
De ene bloedwaarden is natuurlijk de andere niet. Maar allemaal zijn het risicofactoren, niet noodzakelijkerwijs oorzakelijke verbanden. Daarmee verschillen bloedwaarden m.i. niet van BMI als risicofactor en dat is het punt juist.
Elke risicofactor heeft een beperkte voorspellende waarde. Daarmee zijn ze niet nutteloos, maar het is wel zaak om die beperking te blijven beseffen. Voor je het weet ga je sturen op een verlaging van een risicofactor die helemaal geen causale relatie heeft.
Het tweede linkje in #1 laat zien dat bloedwaarden van MHO's niet stabiel hoeven te zijn. Daarmee is een 'gezond' profiel nu niet persé een goede voorspeller voor het risico op ziekte over een paar jaar.
#1 Dennis, als bloedwaarden inderdaad geen betrouwbare indicatoren zijn voor de metabole gezondheid, dan heeft dat nogal wat consequenties. Bijvoorbeeld, bloedwaarden worden wijd en zijd gebruikt voor het evalueren van de gezondheidseffecten van dieten. Wat moeten we nu met al die studies?
Enno