Waarom heb je een voorkeur voor een bepaalde supermarkt? Voor de een geldt het assortiment, voor de ander de ruimte in de gangpaden, voor een derde het prijspeil. Maar bovenal: de nabijheid. Net als in Nederland vind je in België zo ongeveer op iedere straathoek wel een supermarkt. Het leidt tot een hevige concurrentiedruk en een strijd om de consument.

Volgens economiejournalist Pascal Dendoovenweten is het een eenvoudig verhaal. De boodschappenmarkt groeit nog maar nauwelijks en dus blijft de taart even groot, maar wordt die verdeeld over meer spelers op de markt, zegt hij in een podcast. Want nieuwe toetreders blijven komen: sinds jaar en dag de Duitse discounters Lidl en Aldi, die hun aanbod en winkels upgraden en het aanbod verbreden, recenter de Nederlandse ketens Albert Heijn en Jumbo en de laatste tijd maken ook de hippe moderne flitsbezorgers zoals Gorillas en Deliveroo hun opwachting.

De nieuwkomers worden aangelokt door het comfortabele prijspeil - Belgen geven traditiegetrouw relatief veel geld uit aan kwalitatief goede producten en een goede service - en de verwachting er met juist lage prijzen te kunnen groeien. Een feest voor de Belgische consument, die de prijzen ziet dalen en het aanbod aan (innovatieve) manieren om boodschappen te doen ziet groeien.

Maar op termijn is het de vraag of dit een houdbaar model is. Zullen er geen ketens gaan omvallen? Krijgen de Belgen te maken met een shake-out, waarbij er minder concurrenten overblijven? Dendoovenweten wijst erop dat de klassieke Belgische ketens de consument opzoeken met creatieve en innovatieve oplossingen, zoals de volautomatische onbemande 24/7-Okay Direct winkel van Colruyt. Of het city-concept Atelier Fresh van Delhaize (dat overigens flopte). Het invoeren van labels als de Nutri-Score en de daarmee verbonden klantenkortingen, en de Eco-Score, die consumenten helpen de gezonde of duurzame keus te maken (een aspect dat leeft bij de consument). Of door de samenwerking met landbouwers aan te halen, door in korte en eigen ketens samen te werken, of zelf te gaan boeren.

Het is met name de consument die verandert, zegt hij. Supermarkten die daar op in weten te spelen, blijven hun stuk van de taart houden. Zelfs als ze hun klanten daarvoor (tijdelijk) teleur moeten stellen, zoals Colruyt, dat lege schappen gebruikt als drukmiddel om bij producenten tóch die beloofde laagste prijs af te kunnen dwingen, zelfs in tijden van voedselinflatie. Daar blijven consumenten voor komen.

  • Deel
Druk af