1 min
The Little Ice Era, de Kleine IJstijd, die geen natuurverschijnsel zou zijn geweest, haalde vorige week de krantenkoppen. Niet de natuur, maar mensen zouden de temperatuur op aarde hebben laten dalen. Dat was zo tussen het einde van de 16e en het begin van de 18e eeuw, de tijd van die mooie sneeuwschilderijen.
Wat de kranten schreven? Grote delen van de volkeren in de Amerika’s verdwenen, toen wij die in de 15e en 16e eeuw veroverden. Daardoor konden bomen en struiken weer groeien op gronden die de oorspronkelijke bewoners gebruikten om eten te oogsten. Hout- en houtige gewassen haalden extra CO2 uit de lucht.
Minder CO2 maakt kouder. De temperatuur ging met 2 graden omlaag. Het ging maar om een stukje land ter grootte van Frankrijk.
Toch spoort die daling met de even degelijke als eenvoudig te volgen biologische berekeningen die bomen- en gewaskenner Henk Breman maakte voor de hoeveelheid CO2 die zulke grote planten opslaan, als wij ze niet eten of rooien om op hun stukje grond aardappelen of tarwe te verbouwen. Dat zei hij in een commentaar op Foodlog.
Hendrick Avercamp, omstreeks 1608, Rijksmuseum/Wikipedia
Het omgekeerde effect, geen afkoeling maar opwarming is de andere kant van hetzelfde mechanisme.
Dat is iets om over na te denken.
Meer CO2 maakt warmer. Veel meer maakt veel warmer. Sedert de herbevolking van Noord- en Zuid-Amerika is er juist veel meer dan zo’n lapje Frankrijk aan bossen en struiken verdwenen. Mensen kappen bossen omdat we eenjarigen willen eten. We zaaien tarwe, maaien alles en eten de korrels. Jaar in en jaar uit. Er blijft geen opgeslagen CO2 in de akker achter, zoals in het bos of struikgewas.
‘Parijs’ wil niet meer dan 2 graden temperatuurstijging ten opzichte van het voor-industriële tijdperk. De vraag lijkt niet zijn of dat wel kan, maar of er wel te eten is als we het willen halen. Hoezo? Volgens schattingen gebruiken we op dit moment 6 keer zoveel landbouwgrond als 3 eeuwen geleden. Die akkers zijn voornamelijk ten koste gegaan van bos.
Als Bremans gedachten kloppen draait het klimaatvraagstuk om het evenwicht tussen het aantal bomen en struiken en het aantal mensen. Daar valt lastig wat aan te doen. Niet voor niets hebben mensen de helft van de biomassa laten verdwijnen. De elektrificatie van de samenleving - geen fossiel meer, iedereen een Tesla en een warmtepomp - gaat daar weinig aan veranderen. Het vervelende is bovendien dat we bomen kappen om de warmtepomp te laten draaien.
Dit artikel afdrukken
Minder CO2 maakt kouder. De temperatuur ging met 2 graden omlaag. Het ging maar om een stukje land ter grootte van Frankrijk.
Toch spoort die daling met de even degelijke als eenvoudig te volgen biologische berekeningen die bomen- en gewaskenner Henk Breman maakte voor de hoeveelheid CO2 die zulke grote planten opslaan, als wij ze niet eten of rooien om op hun stukje grond aardappelen of tarwe te verbouwen. Dat zei hij in een commentaar op Foodlog.
Hendrick Avercamp, omstreeks 1608, Rijksmuseum/Wikipedia
Het omgekeerde effect, geen afkoeling maar opwarming is de andere kant van hetzelfde mechanisme.
Dat is iets om over na te denken.
Meer CO2 maakt warmer. Veel meer maakt veel warmer. Sedert de herbevolking van Noord- en Zuid-Amerika is er juist veel meer dan zo’n lapje Frankrijk aan bossen en struiken verdwenen. Mensen kappen bossen omdat we eenjarigen willen eten. We zaaien tarwe, maaien alles en eten de korrels. Jaar in en jaar uit. Er blijft geen opgeslagen CO2 in de akker achter, zoals in het bos of struikgewas.
‘Parijs’ wil niet meer dan 2 graden temperatuurstijging ten opzichte van het voor-industriële tijdperk. De vraag lijkt niet zijn of dat wel kan, maar of er wel te eten is als we het willen halen. Hoezo? Volgens schattingen gebruiken we op dit moment 6 keer zoveel landbouwgrond als 3 eeuwen geleden. Die akkers zijn voornamelijk ten koste gegaan van bos.
Als Bremans gedachten kloppen draait het klimaatvraagstuk om het evenwicht tussen het aantal bomen en struiken en het aantal mensen. Daar valt lastig wat aan te doen. Niet voor niets hebben mensen de helft van de biomassa laten verdwijnen. De elektrificatie van de samenleving - geen fossiel meer, iedereen een Tesla en een warmtepomp - gaat daar weinig aan veranderen. Het vervelende is bovendien dat we bomen kappen om de warmtepomp te laten draaien.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wouter (#53), ik denk dat jij gelijk hebt. Gezien het huidige wereld bosareaal zal de 0,9 billion van de geciteerde auteurs 900.000.000 ha extra bos betreffen. Per hectare moeten minstens 600 bomen geplant worden.
Van iemand die dagelijks in het Engels moet rekenen: Wouter en Fernand hebben gelijk. Wij gaan in het Nederlands: miljoen,miljard, biljoen, biljard, triljoen, triljard, maar in het Engels is de conventie: million, billion, trillion. Frank Eric's verklaring klinkt logisch, maar het is niet het gebruik. Maar met machten van 10 gaan werken dan? Miljoen is tien tot de zesde?
Maar de vraag was of biljoen de juiste vertaling is van billion.
De meest gangbare vertaling is miljard.
Million=1000.000, Billion=(1000.000)X(1000.000) oftewel het kwadraat van million, vandaar de 'bi', Trillion is de derde macht van million, vandaar de 'tri'.
Mijn Van Dale geeft voor billion:
1. Miljard
2. (british english) Biljoen.
Ben benieuwd welke van de twee het in dit geval is.