Vijf jaar geleden al waren enthousiaste jonge koffiebranders in Nederland gegrepen door de mogelijkheden van de schil. In Baarn, achter de winkel van Robert-Jan Zwart, de Golden Coffee Box, proefden wij thee van wat nog het meest op gedroogde cranberry’s lijken. Verschillende koffiebonen geven verschillende cascara’s. De aftreksels zien er uit als thee en ruiken naar tabak, naar spinazie of vaag komkommer. Ze zijn allemaal zoet, in verschillende gradaties. Wat een verrassing: koffie begint niet bitter, koffie is van zichzelf zoet.
In die tijd was de cascara hip in de VS en hot in Engeland. Inmiddels is de hele wereld overtuigd, schrijft het AD. De vraag naar de schillen is zo groot, dat een pond cascara inmiddels vijf keer meer kost dan een pond van de bonen. Starbucks heeft, in de VS, drankjes die zijn gezoet met cascarasiroop. Blue Bottle, eigendom van Nesté, heeft er een frisdrank van gemaakt.
Veel slapen zullen de drinkers niet. Volgens Bloomberg heeft cascara minder cafeïne dan koffie, maar dat is niet mijn ervaring. Vijf jaar gelden kostte het me, na de proeverij, een hele nacht. Slapen was onmogelijk.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Bedankt voor de tip, Jeroen. Als we straks klaar zijn met pecanbomen planten, gaan we waarschijnlijk aan de koffiestruiken. Even het business plan herzien om deze extra inkomstenstroom in te plannen.
Zeer interessant, Jeroen!
Heb ik gelijk een vraag: is er verschil in kwaliteit tussen schillen van sun-grown en van shadow-grown koffiestruiken?