Foodlog kwam zaterdag met het paardenschandaal dat sinds zondagmiddag heel Europa in zijn greep heeft. Al eerder schreef Foodlog over paardenvlees en ... het paardenpaspoort. Hoe zit het daarmee? Een ingewijde stuurde ons een mail.
Nu Engelse, Franse en Nederlandse super kant-en-klaar maaltijden waarin vermoedelijk paardenvlees zit uit hun schappen halen en laten vernietigen, denkt Europa dat het ziek wordt van de minste snipper paard. Flauwekul, schreef ons enige tijd geleden al een ingewijde lezer die ons vanmorgen aan zijn mail van een halfjaar geleden herinnerde. We nemen de tekst hieronder integraal over:
Op Foodlog las ik het bericht over Paardenvlees en het paspoort. Toevallig sprak ik afgelopen zondag een paardenhouder, en een paardenslachter.
De paardeneigenaar wil een paard laten slachten, maar heeft (met goede reden) niet het juiste inlegvel. 't Paard mag dan voor nop naar de destructie.
De paardenslachter gaf hem hoop op enige inkomsten, als het beest wordt geslacht en bestemd wordt voor diervoeder (petfood?).
Tegelijkertijd waren beiden het erover eens dat de huidige paspoortsituatie bij paarden aan absurditeit grenst. Zonder inlegvel, geen slacht voor consumptie, terwijl de beesten 100% gezond en veilig zijn.
De slachter: 'als er maar een inlegvel inzit, mag het wel, ook al staat er niets op vermeld. Onlangs slachte ik zodoende een ruin!!!!'
(De ruin is ooit gecastreerd, daarvoor met verdoving en misschien antibiotica behandeld, maar op het inlegvel stond niks)
Indien er geen goed paspoort/inlegvel voorhanden is, dan gaan de paarden levend over de grens en worden in Duitsland of verderweg, wél geslacht.
Als een paard ooit als veulen met bepaalde middelen is behandeld, dan zou het 3 jaar later niet voor humane consumptie geschikt zijn?
Bij verlies van een paspoort, en dan een duplicaat, mag het beest niet meer voor consumptie, ondanks registratie per chip.
Wat is de logica?
Door dit soort absurde hiaten in de registratiebewijzen en regels, zijn eigenaren al snel geneigd naar een alternatief circuit te gaan. Dit leidt tot criminalisering, en wellicht andere risico's.
De slachter beaamde wel dat de paardenwereld een heel ander soort handelaren aantrekt dan bij de overige landbouw-huisdieren.
Fotocredits: Forma Cavalho, uitsnede, Eduardo Amorim
Dit artikel afdrukken
Op Foodlog las ik het bericht over Paardenvlees en het paspoort. Toevallig sprak ik afgelopen zondag een paardenhouder, en een paardenslachter.
De paardeneigenaar wil een paard laten slachten, maar heeft (met goede reden) niet het juiste inlegvel. 't Paard mag dan voor nop naar de destructie.
De paardenslachter gaf hem hoop op enige inkomsten, als het beest wordt geslacht en bestemd wordt voor diervoeder (petfood?).
Tegelijkertijd waren beiden het erover eens dat de huidige paspoortsituatie bij paarden aan absurditeit grenst. Zonder inlegvel, geen slacht voor consumptie, terwijl de beesten 100% gezond en veilig zijn.
De slachter: 'als er maar een inlegvel inzit, mag het wel, ook al staat er niets op vermeld. Onlangs slachte ik zodoende een ruin!!!!'
(De ruin is ooit gecastreerd, daarvoor met verdoving en misschien antibiotica behandeld, maar op het inlegvel stond niks)
Indien er geen goed paspoort/inlegvel voorhanden is, dan gaan de paarden levend over de grens en worden in Duitsland of verderweg, wél geslacht.
Als een paard ooit als veulen met bepaalde middelen is behandeld, dan zou het 3 jaar later niet voor humane consumptie geschikt zijn?
Bij verlies van een paspoort, en dan een duplicaat, mag het beest niet meer voor consumptie, ondanks registratie per chip.
Wat is de logica?
Door dit soort absurde hiaten in de registratiebewijzen en regels, zijn eigenaren al snel geneigd naar een alternatief circuit te gaan. Dit leidt tot criminalisering, en wellicht andere risico's.
De slachter beaamde wel dat de paardenwereld een heel ander soort handelaren aantrekt dan bij de overige landbouw-huisdieren.
Fotocredits: Forma Cavalho, uitsnede, Eduardo Amorim
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Morgen staat het onderwerp paardenvleesfraude op de agenda van de Europese ministers van consumentenzaken en voedselveiligheid (in ieder land heten ze anders). Wat zouden ze moeten vinden als ze zich bewust waren van het bovenstaande? Zouden ze zich daar bewust van zijn? En als ze het zijn, hebben ze dan het begin van een oplossing te pakken?
Ze moeten net als bij alle andere agrarische grondstoffen de beurs en postbushandelaren er tussenuit halen en alleen handel toestaan bij fysiek contact met het product.
Op je andere lijntje kwamen de 2 positieve Phenylbutazongevallen ter sprake:
"Maar "Alert" 2013. 0142 van paardenvlees met phenylbutazon "Distributed to"
GB/ Nederland heeft een "Last Update date" van 11/2/2013, een "Notification date" van 5/2/2013, en een "Sampling date" van 21/5/2012. Mei vorig jaar. Oud nieuws dus.
Wel een beetje vreemd trouwens, 9 maanden na een "Sampling date" pas een
"Notification date". Beetje mosterd na de maaltijd dan, niet?"
Wat heeft het voor nut, om áls er al een positieve test is, dat 9 maanden later pas te notificeren?
Om moedeloos en cynisch van te worden: als het om geld gaat, lijken minder scrupuleuze lieden telkens weer in staat om sluipwegen te vinden en controlemaatregelen te omzeilen. Terwijl goedwillenden steeds meer met --dus blijkbaar weinig effectieve-- administratieve (over)last worden opgezadeld.
Gezien de niet geringe volkswoede en economische belangen zullen de ("junior"-) ministers hun uiterste best doen om het eigen straatje schoon te vegen. Er zullen zondebokken gezocht en gevonden worden. En er zullen, net als na de BSE 10 jaar terug, met veel getrompetter voor het thuisfront wat aanvullende maatregelen, controles, en misschien zelfs passende sancties aangekondigd worden.
Waarna het wachten is op de volgende omkat,- dioxine-, antibiotica-, of zoönoserampen en -schandalen. De belangen en fraudevoordelen zijn te groot.
Zélf krijg ik steeds minder trek in vlees.
Redactie, zet het Nederlandse belastingstelsel ook aan tot criminaliteit? En de milieuwetgeving?
Is sjoemelen misdadig?
Sjoemelen kan ook noodzaak zijn. Om de boel niet onwrikbaar vast te laten lopen.
Maar de affaire met paard in lasagne; wat weten wij burgers intussen?
Dat paardenvlees gebruikt wordt in producten waar men rundvlees verwacht. Dat is fout, het is oplichterij, het moet op de verpakking staan, zoals het op de verpakking staat van Unox tomatensoep met balletjes: paard.
Maar verder?
We weten nog niet wie waar van een paard een koe heeft gemaakt.
We horen en lezen berichten over ‘besmet’ paardenvlees maar in andere berichten, het merendeel, is het gewoon paard.
De Europese regering gaat zich er over buigen. Over wat dan?
Het lijkt reusachtige vormen te hebben aangenomen, iedereen eet paard waar het koe moest wezen. Er wordt, ook hier op Foodlog al gretig gesproken van 'volkswoede'.
Hysterie kun je beter zeggen, van mensen die zich een volkswoede dromen.
Er zijn in verhouding tot de aantallen runderen, kippen, schapen en varkens maar een paar paarden in Europa. Het is geen groot probleem. Het is alledaagse oplichterij. Pak ze.
Hoeft Europa geen spoedvergadering voor te beleggen. Beter opletten voldoet.
Er zijn, ook hier op Foodlog, mensen die maar al te gretig serieuze misstanden blijven bagatelliseren en knusse schilderachtige boerenromantiek blijven zoeken die niet meer representatief is voor de ver-industrialiseerde en geglobaliseerde landbouw.
Hoe leuke programma's dat ook kan opleveren.
Het gaat er hier niet eens zozeer om dat je zonder het te weten paard, c.q. omgekat kattevoer eet ipv. rund. Of hoeveel paarden er op hoeveel varkens en koeien gegeten worden. En emoties worden inderdaad in de media opgeklopt.
Het is hier niet "Ach, een verkeerd etiketje". Wás het probleem maar zo futiel.
Wat zorgen baart, verlies aan vertrouwen geeft, en --m.i. volkomen terecht-- herrie, is dat dit het zoveelste signaal is dat het systeem verrot is, en out of control.
Net zoals ons spaargeld is ons eten verworden tot derivaat, met de blijkbaar onvermijdbare inherente misstanden. En als een zo'n oplichter al een keer gepakt wordt, dan staat de sanctie in geen verhouding tot de fraudewinst.
Niet zo verwonderlijk dat er dan een keer een paar mensen goed pissig worden.