1 min
Met verbazing kom ik het volgende bericht tegen:
Unilever Nederland mag aan de Becel dieetmargarineproducten voor op brood extra foliumzuur toevoegen. Eens even kijken hoe dat ook al weer zit:
Foliumzuur is een vitamine. Deze stof komt van nature voor in verse groene groenten, in fruit, aardappelen, peulvruchten, volkoren- en zuivelprodukten. Als u gezond en afwisselend eet, krijgt u normaal voldoende foliumzuur binnen. Net zoals andere vitamines kunt u foliumzuur ook krijgen in tabletten
Het bericht gaat verder:
Daarbij wordt een maximum gehanteerd van 50% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid. Deze ligt op 100 microgram per 20 gram product. Minister Hoogervorst van VWS heeft Unilever hiervoor een ontheffing verleend in het kader van het Warenwetbesluit Toevoeging microvoedingsstoffen aan levensmiddelen.
Nu vraag ik mij toch werkelijke af waarom deze beslissing genomen wordt.
Als het is om de vrucht van zwangere vrouwen te beschermen tegen afwijkingen in het ruggemerg die kunnen leiden tot spina bifida ('het 'open ruggetje') en ander zg. neurale-buisdefecten (In Nederland heeft 1 op de 2.600 levend geborenen een 'neurale-buisdefect', een defect van het centrale zenuwstelsel) zou je toch deze groep specifiek aan kunnen spreken. Dat lijkt me praktischer en daar hebben we de artsen voor. Niemand wordt zo vaak en uitvoerig gecontroleerd als een zwangere vrouw. Lijkt me dus niet aan de orde hier.
Wat speelt er dan wel door het hoofd van minister Hoogervorst?
Foliumzuur doet nog meer. Zoals het gezond houden van de bloedvaten. Ahaa....Mensen met een hoog risico op aderverkalking zouden dit risico mogelijk kunnen verkleinen door extra foliumzuur en vitamine B6 te nemen. Onderzoek heeft aangetoond dat het homocysteïnegehalte in het bloed hierdoor daalt. En dat is gunstig, want de kans op hart- en vaatziekten wordt waarschijnlijk verkleind door lagere gehaltes homocysteïne
Er zijn dus sterke aanwijzingen dat foliumzuur een beschermende rol speelt bij hart- en vaatziekten. Oud-minister Borst van Volksgezondheid her-overwoog dan ook al het huidige verbod om extra foliumzuur aan voedingsmiddelen toe te voegen. In de Verenigde Staten is dat al gebeurd. Daar wordt sinds 1998 extra foliumzuur toegevoegd aan meel, rijst en pasta. En met succes: tekorten aan deze B-vitamine worden ermee tegengegaan.
Nu in Nederland dus ook. Maar wel alleen in Becel. Oppassen met belangenverstrengeling, cq. het favoriseren van monopolisme, zou ik zeggen.
Waar gaat dit zo ongemerkt naar toe? Hoe meer ik hier naar kijk, hoe meer ik zie gebeuren zonder dat we daar als publiek veel van horen. Verbazingwekkend eigenlijk hoe gezondheidsbeleid vorm krijgt zonder dat we er iets van weten!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
E., ik ben bang dat de politiek - en de industrie - voor een reëel probleem staan. Er gaapt écht een grote kennis- en bevattingskloof. 'Ze doen het vast wel goed anders zou het niet mogen', denkt het publiek. Als het publiek net zo snel om moet, als wetenschappelijke inzichten veranderen, zijn vertrouwenscrises in wetgever en industrie denkbaar.
Persoonlijk denk ik dat er een omslagpunt is bereikt (er is een beetje teveel voeding 'uitgevonden', met alle 'side effects' van blindmakende 'goede effecten')
Ik denk dat je veranderde inzichten wel degelijk naar buiten moet brengen. Temeer daar de komende jaren steeds meer nwe inzichten naar buiten zullen komen èn er sprake is - mede dankzij de overheid - van een bewustwording/-making van wat we eten en welk effect dat op mensen heeft.
De Hartstichting hoeft maar een woord uit te leggen. Transvetzuren. Het gevaar van de transvetzuren voor hart en vaatziekten is bekend.
Het Voedingscentrum richt zich tegen de verzadigde vetten in plaats van de transvetzuren.
De politiek wil niet: staatssecretaris Ros vindt dat je mensen niet moet overbelasten met te veel kennis -over transvetzuren.
Thank God for internet.
Voeding en gezondheid,
Ik ben net als jullie gemotiveerd om een breder publiek meer inzicht te geven in wat we eigenlijk in onze mond stoppen. Eén van de belangrijkste onderwerpen die daarbij om de hoek komen is ethiek.
Ik denk niet dat bedrijven en organisaties zoals de Hartstichting en het Voedingscentrum - en op de achtergrond de Overheid zelf - de zaak willens en wetens bedotten. Ik denk wel dat het een effect is van de manier waarop ze het publiek zien en daarmee willen communiceren. Dáár gaan ze op nat.
Het adagium lijkt: maak het simpel & dom en speel in op de bestaande belevingswereld en routines van de consument. Niet teveel verstoren. Dan begrijpen de winkelende moeders en vaders het niet meer en kopen ze de produkten die we belangrijk vinden niet.
In die simpelheid gaat in dit geval zelfs de essentie verloren. Nu cholesterol wetenschappelijk niet meer zo'n vies woord is, durven we hier het publiek kennelijk van dat veranderde inzicht niet op de hoogte te stellen. Industrie en de genoemde stichtingen doen of ons land een eiland zonder Internet is en gaan gewoon door met een inhoudelijke marketingcampagne die gebaseerd is op 'hoe lager, hoe beter'. Verkeerde inhoud dus!
Op die manier kan het gebruik van - in wetenschappelijke hoek al lang omstreden - margarines in het publieke debat nergens meer een plaats vinden. Al helemaal niet sinds de Hartstichting zich verbonden heeft aan Becel (autoriteitsverlies)!
Het lijkt er meer op - dat hoop ik maar - dat het communicatie-concept van zowel voedingsconcerns als overheid aan verandering toe is. Los van de vraag of het van respect getuigt, zadelt hun manier van communiceren hen op me een onmogelijke verantwoordelijkheid. Wat jullie aantonen klinkt ethisch nl. gewoon als volgt: overheid en voedingsindustrie zeggen 'eet maar fout, wij maken het wel beter - natuurlijk niet helemaal, maar daar kunnen we ook niks aan doen.' Ik ben het met jullie eens: dat laatste is niet waar. Het publiek is niet gek.
Ondanks het gevaar over te komen als mensen die wél de waarheid in pacht hebben, durven wij dat inderdaad te stellen.
Van bijvoorbeeld fytosterolen, welke gebruikt worden in Becel, is nog lang niet aangetoond dat het gebruik veilig is op langere termijn. Het is niet voor niets verboden in Canada. Er gaan op dit moment zelfs stemmen in de politiek op, om mensen te waarschuwen niet meer dan 3 gram fytosterolen per dag te nuttigen.
Daarnaast vertellen de door Unilever gesponsorde cholesteroltesten in supermarkten, welke worden uitgevoerd door de Nederlandse Hartstichting, iets meer over enige belangenverstrengelingen.
En dan is er nog het verhaal over cholesterol, en vooral hoe laag dit tegenwoordig moet zijn. Die discussie is ook nog lang niet uitgewoed. Het aantal tegenstanders, ook in reguliere kringen, van de hedendaagse absurde cholesterolverlagingen groeit gestaag door...
Voeding en gezondheid,
Jullie zeggen dus eigenlijk dat die zorgverzekeraar onvoldoende kennis van zaken heeft. Datzelfde zou dan ook gelden in feite voor de Hartstichting.
Ze bevorderen immers de verkeerde produkten en het verkeerde gedrag en zouden beter moeten weten.