Boerenkool gaan we pas eten als de vorst erover heen is geweest. Dan is het lekkerder. Onzin, dat denken we maar.
Op de voorpagina van de jongste editie van boerenblad Nieuwe Oogst is boerenkoolteler Raymond Kooistra uit Broek op Langedijk te zien. De kwaliteit van de kool van dit jaar is goed, zegt hij. Zijn bedrijf snijdt van sepember tot eind januari, maar pas als het gaat vriezen, gaan wij aan de kool.
Kooistra: "Het is echter een fabeltje dat de vorst eerst over de groente moet zijn geweest. De smaak zit erin gekweekt."
En als u dat niet gelooft, dan doet u het toch even in de diepvries. Het is al maanden boerenkooltijd en die jongens moeten dat spul ook kwijt.
Fotocredits: Rool Paap
Dit artikel afdrukken
Kooistra: "Het is echter een fabeltje dat de vorst eerst over de groente moet zijn geweest. De smaak zit erin gekweekt."
En als u dat niet gelooft, dan doet u het toch even in de diepvries. Het is al maanden boerenkooltijd en die jongens moeten dat spul ook kwijt.
Fotocredits: Rool Paap
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik heb indertijd bij Plantenfysiologie geleerd dat planten(delen) bij lage temperatuur zetmeel omzetten in losse suikers als een vorm van antivries. Dat maakt niet alleen kolen (spruitjes) maar ook aardappelen zoet wanneer ze bij vriestemperatuur worden bewaard. Was dat dan niet waar?
Ik denk eerder dat men nu moderne cultivars kweekt die ook bij hogere temperaturen suikers aanmaken, maar dat wil niet zeggen dat het verzoetend effect van vrieskou niet bestaat. Of waren mijn pofessoren abuis?
Aardappels worden idd ook zoeter van in de frigo te liggen. En niks zo heerlijk dan de ijzel van je kool te kloppen en dan recht uit de hof de pot in. 't Is maar wat je lekker vindt. Maar chemie blijft chemie.
Het is heel simpel. Een plant is een levend wezen en vanwege zijn biologische klok weet hij dat de winter eraan komt. Daar gaat hij zich tegen wapenen en legt daarom een bepaald niveau van voedingsstoffen in zijn 'lijf' aan. Zo kan ie de winterrust op zijn gemak uitzitten. Dat energievoorraadje heeft een bepaalde brixwaarde. Hoe hoger de brixwaarde, hoe beter de weerstand. Hoe hoger de brixwaarde, hoe zoeter het spul ook smaakt. Als het ineens gaat vriezen trekt de plant nog een extra jas aan en loopt de brixwaarde nog verder op.
Voor de bewaarbaarheid van aardbeienplanten wordt tegenwoordig de brixwaarde ook gemeten. De planten met de laagste brixwaarde worden het kortst bewaard, die met de hoogste brixwaarde het langst.
Volgens de Duitse wiki gaat het om lage (nacht)temperaturen; dan maakt de plant suikers aan tegen de kou. Vorst is dus niet per sé noodzakelijk, bij late oogst komt het vanzelf goed met de smaak. Of een verblijf in de vriezer helpt is mij onduidelijk. Zou de kool tijd genoeg hebben om suikers aan te maken in de korte tijd die nodig is om hem te bevriezen?
Volgens mij is een snelvriezer hier nefast. het ijsvakje van de ijskast misschien?